Laissez-moi
Marcelle Sauvageot
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Voetnoot, cop. 2007 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : SAUV |
31/12/2007
Amper een jaar voor haar dood als gevolg van tuberculose, verschijnt in 1933 op amper 163 exemplaren Marcelle Sauvageots Autopsie van een gebroken hart. De schrijfster was toen 34 jaar jong en had, op enkele losse fragmenten na, nog helemaal niets geschreven. Het boek was dan ook geen succes, en ondanks de lof die auteurs als Claudel en Valéry voor dit boekje over hadden, zou het nog tot 2004 duren vooraleer het onder de titel Laissez-moi (Phébus) alsnog een omvangrijker lezerspubliek begon te bereiken. De Nederlandse titel herneemt de oorspronkelijke titel Commentaire, en dat is goed ook, want daarmee wordt nauwkeuriger aangegeven wat de toon is van dit wonderlijke geschrift, dat ongemeen beheerst en kernachtig de gevoelens analyseert van een jonge vrouw die al twee jaar ziek is en een jongeman die dit niet meer aankan.
"Want als het moet kan ik niet praten, en niet op de juiste toon. Mijn emotie is te sterk, en om me er niet door te laten meeslepen word ik afstandelijk." Zo zegt de vrouw het aan het begin van haar verhaal, wanneer ze ? na enkele weken met haar geliefde te hebben doorgebracht ? teruggaat naar het sanatorium in Teney-Hauteville en beseft dat zijn gevoelens voor haar niet meer dezelfde zijn. Nog geen maand later krijgt ze een brief waarin hij haar zijn huwelijk met een ander aankondigt, en begint ze pas voorgoed aan de ontleding van alles wat geleid heeft tot dit emotionele drama. Door erover te schrijven neemt ze ook de noodzakelijke afstand om het proces van het onthechten te starten waarmee ze aan het einde van dit boekje een begin kan maken.
De vertaling is degelijk, maar kampt met het probleem van de u- en jij-vormen die in het Frans niet altijd staan voor afstand en eerbied enerzijds en familiariteit en intimiteit anderzijds. Zo worden "je vous aime" en "je t'aime" in de oorspronkelijke tekst door elkaar gebruikt naargelang de omstandigheden en spelen ze in op nuanceverschillen die in het Nederlands onderhand aan het verdwijnen zijn en steeds vreemder klinken, zeker als ze willekeurig door elkaar worden gebruikt. Het is de vraag of een vertaling in dat geval niet beter kan kiezen voor een van beide: het tutoyeren of het vouvoyeren. Tenslotte hebben ook Sartre en de Beauvoir mekaar hun hele leven lang met U aangesproken. [Jan Baes]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.