De heersers van Kir
Mariëtte Aerts
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Vier Windstreken, cop. 2006 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : AERT |
31/12/2007
Hoeveel kinderen zou hij [Babatunde] hierheen sturen, denk je? Hierheen of naar heel andere spellen die hij bedacht heeft. Of naar weer andere levels, andere tijden. Hoeveel kinderen lopen er, net als wij, in deze vreemde omgevingen rond? [...] Zou hij misschien gewoon hopen dat we er betere mensen van worden? 'Hè bah. Wat klef?' [...] Als dat zo is, dan ga ik nu onmiddellijk weg, dan is hij geen haar beter dan mijn moeder, van wie ik altijd alleen maar leerzame televisieprogramma's mag zien. Je mag toch ook wel eens iets gewoon voor de lol doen?" Tio's speculatie omtrent Babatundes opzet in voorgaand citaat leunt in al zijn kinderlijke eenvoud verdacht dicht aan bij de uiteindelijke moraal van deze jeugdroman. Toch wordt deze moraal op een allesbehalve 'kleffe' manier aangebracht. Dat de auteur subtiliteit hoog in het vaandel draagt, komt het boek in meerdere opzichten ten goede. Als bij een marionet weet Aerts de touwtjes die instaan voor de spanningsopbouw subtiel doch met vaste hand te bespelen. Hoewel het tempo van het verhaal eerder aan de lage kant ligt, slaat de verveling nooit toe. De informatie die in goed uitgekiende dosissen op de lezer losgelaten wordt, getuigt van een opmerkelijk gevoel voor timing.
Hoewel Babatundes systeem van parallelle werelden de vergelijking met de 'levels' van een 'game' doorstaat, ontbreekt de gebruikelijke handleiding met spelregels. Door dit gebrek aan instructies meten de twee jeugdige protagonisten zich het overgrote deel van het verhaal een louter observerende functie aan. De lezer, beperkt tot het perspectief van Tio en Ayse, wordt samen met hen ondergedompeld in een territoriale machtsstrijd tussen twee vissersstammen. Beide beschavingen komen dankzij Aerts' zin voor detail op een verrassend sensitieve en tactiele wijze tot leven. Met lede ogen aanschouwen Tio en Ayse hoe de Runji's, ten koste van het eens zo idyllische Zoutlandse havenstadje, sedentair worden. Omdat Tio en Ayse met beide volkeren in contact treden, valt het hen zwaar partij te kiezen. Er valt beslist voor elk van hen wat te zeggen. Hoewel de Zoutlanders van nature een erg vredelievend volk zijn, kan de schuld voor de oorlog niet onverdeeld op de Runji's worden afgeschoven. Wanneer ook nog eens het inzicht groeit dat het element 'tijd' in de diverse levels slechts vat heeft op de materiële menselijke condities, raakt vooral Ayse ronduit gefrustreerd. Zij trekt echter ook als eerst de conclusie dat niet zozeer de mens 'an sich' als wel de materiële en intellectuele opportuniteiten die zich al dan niet in een mensenleven aandienen 'de aard van het beestje' in de hand werken. Gewapend met deze kennis en een stapel Runjidocumenten vrijwaren Tio en Ayse de Zoutlanders van hun eertijds nakende ondergang.
Hoewel het spel op dit punt (uit)gespeeld lijkt, bedankt Aerts voor een klassiek happy end. Een finale wending geeft het verhaal alsnog een open einde en extra stof tot nadenken. Evenals de spelers van het spel wordt de lezer uitgenodigd om de door serieuze hiaten aangetaste dichtkunst van Babatunde naar eigen goeddunken aan te vullen. Ayse stelt met haar poging alvast een voorbeeld. Ondanks de minder geslaagde, allitererende titel een geslaagd boek dat zeker ook 'voor de lol mag'! [Lieselotte Pierco]
Patty Pellis-van Hees
Fantasyverhaal over twee tieners, Tio (13) en Ayse (12), die een deur naar een andere wereld ontdekken. Door in een grote goochelkist te stappen kunnen ze een onbewoond spiegelbeeld van een soort computerspel betreden. Via trapjes aan het water komen ze in de bewoonde variant en zijn getuige van een op handen zijnde oorlog tussen twee volken. Als ze opnieuw door de kist stappen, schuift de tijd vooruit. De bewoners blijven hetzelfde. Dit gegeven geeft genoeg bodem voor een vrij uitgebreid verhaal. De spanningopbouw is wat vlak, ondanks daartoe uitnodigende gebeurtenissen. De hoofdstukken die zich hier afspelen, zijn vrij kort; de hoofdstukken waarin Tio en Ayse in het spel zitten, zijn erg lang, maar onderverdeeld in kortere stukken. Brede witrand en niet al te lange alinea's. Door de woordkeus en de samengestelde zinnen past het enigszins tijdloze taalgebruik echter bij de meer ervaren lezer. De hoofdpersonen vullen elkaar goed aan; jongen/meisje, durfal/angstig, rustig/fel en maken het verhaal daardoor herkenbaar voor een brede doelgroep. Opmerkelijk zijn de diepere boodschap (je hebt zelf invloed op) en het verrassende laatste hoofdstuk. Geschikt voor zowel jongens als meisjes vanaf ca. 12 jaar.
Eric Vanthillo
ua/an/22 j
Tijdens de vakantie verblijft Tio bij zijn vader. Zij trekken door het land met De Parade, een soort van aftandse kermis met tal van attracties. Zij voeren er een goochelact op met o.a. een zwarte kist waarin Tio zogezegd verdwijnt. Op een druilerige zondagmiddag ontmoet hij er Ayse en ze worden vrienden. In het begin van het verhaal ontdekken zij rare, cryptische boodschappen op spiegels en briefjes en ontmoeten zij Babatunde, een zwarte, zonderlinge man. Als Tio en Ayse uit nieuwsgierigheid in de zwarte kist kruipen, belanden ze, tot hun grote verrassing, in een andere wereld. Een wereld waarin verschillende tijden zich opstapelen als levels van een computerspel en waar het ‘spel’ hoofdzakelijk draait om de strijd tussen twee volkeren, de Zoutlanders en de Runji. Via een mysterieuze trap kunnen Tio en Ayse er zowel in de bewoonde als in de onbewoonde wereld ronddolen. En als ze even uit het spel willen stappen, kruipen ze gewoon weer in de kist. Zo beleven ze er tal van avonturen. Heel de tijd vragen ze zich wel af ‘waarom’ ze in dit spel beland zijn en wat het doel ervan is. Maar geleidelijk komen ze tot ‘rijke’ en inspirerende ontdekkingen … De kracht van dit verhaal is zijn ongebreidelde fantasie en het beeldrijke, haast filmische taalgebruik. Zo voert de auteur je mee in een vreemde wereld die je niet meer loslaat en die je bladzijde na bladzijde beroert. Je leeft als het ware mee met de beide hoofdpersonages, mede door de heldere karakterschetsen. De opbouw verloopt zeer gedoseerd. Beetje bij beetje ontdek je samen met de hoofdpersonages de geheimen van de nieuwe wereld. Soms mis je wel wat spanning, maar je nieuwsgierigheid wordt voldoende geprikkeld om door te lezen naar het erg verrassende einde.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.