Constant Permeke
Willy Van den Bussche
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Mercatorfonds, 2006 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 700 ENSOR |
31/12/2007
Het PMMK in Oostende hield van september 2006 tot februari 2007 een jubileumtentoonstelling ter gelegenheid van zijn twintigjarige bestaan. In het woord vooraf somt conservator Willy Van den Bussche met gepaste trots op wat hij met zijn museum in en buiten de muren heeft gerealiseerd. Het museum noemt zich graag Museum voor Moderne Kunst-aan-zee. Het lag dus voor de hand in de jubileumtentoonstelling de grootste Oostendse schilder, James Ensor, centraal te stellen. "Die omgeving vol kleurenpracht, overvloed aan lichtstralen en weerkaatsingen deden mij als schilder verliefd worden op kleuren en gevoelig voor het verblindende vuurwerk van het licht", schreef hij. Talrijke kunstenaars van diverse stromingen deelden Ensors fascinatie voor het licht van de zee en de verbeelding van de vrijheid. Van den Bussche ontvouwt in zijn nogal encyclopedisch inleidend overzicht het netwerk van contacten en invloeden (nationaal en internationaal) bij kunstenaars van het realisme, pointillisme, luminisme, symbolisme, expressionisme en surrealisme tot Cobra. Het gros van het boek bestaat uit paginagrote afbeeldingen van het getoonde werk. Het wordt bijeengebracht in drie afdelingen: realiteit en licht, droom en emotie, kleur en expressie. De band met Ensor is niet altijd even nauw. Vooral in de eerste afdeling lijkt de gemene deler niet veel meer dan een voorkeur voor lichteffecten. Verwante schilderijen volgen op elkaar, bv. een hele reeks zeegezichten van erg uiteenlopende kwaliteit, waarbij in vergelijking met zijn tijdgenoten opvalt hoe revolutionair Ensor ook als schilder van de zee was. 'Droom en emotie' toont o.m. een vroege sfeervolle Emile Claus, schitterend werk van Xavier Mellery, meesterlijke stoute prenten van Félicien Rops, uiteraard ook Léon Spilliaert, heel heterogene Magrittes en nog erg kleurrijke Alechinsky's. 'Kleur en expressie' bevat ijzersterk werk van Rik Wouters en Heinrich Campendonk, schilderijen van de Latemse school met o.m. een boeiende confrontatie van Permeke met Picasso. De schilder Frans Masereel is beter vertegenwoordigd dan Willem Van Hecke. Dat had omgekeerd mogen zijn. Een van de laatste gereproduceerde werken is de intrigerende reeks 'Verweking (Pornokratès)' van Pol Bury, een Ensoriaanse morphing van een thema van Félicien Rops. In een didactisch geschreven nawoord doet Ludo Beheydt uit de doeken hoe Ensor gekneld zat tussen de artistieke stromingen van zijn tijd en er zich met zijn eigen variant van "lokaal geïnspireerde avant-garde" tegen afzette. Het is een mooi stuk receptiegeschiedenis, gekruid en gepeperd met citaten uit Ensors geschriften. De vormgeving van het boek is in beste Mercatorfondstraditie 'af'. [Erik de Smedt]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.