Het surrealisme in België : histoire de ne pas rire
Xavier Canonne
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Mercatorfonds, 2006 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : KUNST : 736 CANO XXL |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Mercatorfonds, 2006 |
VOLW. : NON FICTIE : 736 CANO |
31/12/2007
Het Belgische surrealisme stond lange tijd in de schaduw van het Franse surrealisme. Bovendien viel het in de ogen van het publiek samen met één figuur, René Magritte, soms gevolgd door Paul Delvaux. In werkelijkheid was het een wijdvertakte beweging, die geregeld afstand nam van de Parijse kringen rond André Breton. Vergeleken met de Fransen, waren de Belgische surrealisten alledaagser, bescheidener en humoristischer. Ze waren radicaler politiek geëngageerd en haalden de banden met de Communistische Partij geregeld nauw aan. Brussel en Henegouwen waren de belangrijkste centra van surrealistische activiteiten. Over die veelvuldige activiteiten laat de auteur van deze flink gestoffeerde kroniek zijn licht schijnen: ontmoetingen, cenakels en discussies, lezingen en tentoonstellingen, pamfletten en tijdschriften als '?sophage', 'La Carte d'après nature', 'Les Lèvres nues', 'Edda' en het letterlijk en figuurlijk unieke 'Vendredi'. Ze geven blijk van een verhevigd verlangen naar absolute vrijheid, een strijdlustige levenshouding wars van burgerlijk comfort die ? het dient gezegd ? soms gepaard ging met een ontstellend naïef politiek engagement. Onorthodoxe stalinisten zingen in 1953 een lofzang op Stalin, lopen in de jaren '60 warm voor communistisch China en ventileren enkele jaren later hun ontgoocheling in een antimaoïstisch pamflet. Ze waren sterk in het elkaar bestrijden en zichzelf profileren. De samenwerking met Cobra en de situationisten was geen lang leven beschoren. Evenmin als er een officieel beginmanifest was, is de surrealistische beweging in België ooit officieel opgedoekt. Zo wordt Paul Nougés uitspraak uit 1945: "het experiment duurt voort" bewaarheid.
Het lijvige boek bevat achteraan biografische notities van meer dan veertig surrealistische cineasten, dichters, collagekunstenaars, fotografen, schilders, tekenaars en schrijvers. Deze notities brengen tenminste enige lijn in de soms van de hak op de tak springende kroniek, die geregeld verdrinkt in minder relevante details en meer aandacht heeft voor conflicten en netwerken dan voor het geproduceerde werk. Zin voor synthese en visie op het onderwerp hadden van het boek meer kunnen maken dan de overdonderende materiaalverzameling die het nu is. Wat het vooral interessant maakt, zijn de overvloedige reproducties van surrealistische kunst die van hoge kwaliteit is en voor menige ontdekking zorgt. Ik denk aan de collages, objecten en kalligrafisch beschreven foto's van Marcel Mariën, die een sterke erotische component aan het surrealisme toevoegen, Armand Simons navrante illustraties van Les chants de Maldoror, de vervreemdende foto's van Raoul Ubac, de schilderijen van Pol Bury, de karikaturale minimalistische tekeningen van Paul Colinet, het prachtige koloriet van de schilderessen Rachel Baes en Jane Graverol, het vroege bijna conceptuele werk van Roger van de Wouwer en de geestige objecten in hout van Tom Gutt. [Erik de Smedt]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.