Wolfje
Claudia Jong
Claudia Wolff (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, cop. 2006 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : WOLF |
31/12/2006
Claudia Wolffs autobiografisch geïnspireerde boekje De laatste scènes met onze ouders bestaat uit allemaal korte hoofdstukjes waarin telkens een voorvalletje beschreven wordt uit de omgang met de ouder wordende ouders. Herinneringen aan het levenseinde van de vader worden afgewisseld met momenten waarin de relatie met de dementerende moeder wordt beschreven. Dat zou al snel kunnen ontaarden in een larmoyant verhaal, maar dat is het alles behalve. Niks pathetische klacht, maar een taboedoorbrekend onderzoek naar de posities die het kind daartegenover inneemt. Wolff durft haar lezers voor allerlei confronterende vragen te plaatsen: Is het nodig dat mensen een dergelijk lang leven hebben? Verdwijnen bij een voortschrijdend verouderingsproces niet alle waardigheid en levenskwaliteit? Hoe ver reikt de verantwoordelijkheid van de kinderen voor hun ouders? En waar loopt de grens tussen liefde en plicht?
Uit de tekst spreken vooral opstandigheid en woede. De ik-verteller kan het proces van aftakeling maar moeilijk accepteren en de ouders als hulpeloos te moeten ervaren is voor haar een gruwelijke omkering van de relatie. De worsteling met de nieuwe situatie is echter niet de enige bron van boosheid. Ook de frustraties over de overbezorgde, zich steeds opofferende moeder, die daardoor haar leven eigenlijk verkwanseld heeft, maken de dochter kwaad. Hoeveel moeite haar dit alles kost, wordt in elke beschreven scène duidelijk, of het nu gaat om de misstanden in het verzorgingstehuis, een uitstapje met de moeder of een operatie ? mooi zijn die laatste momenten met de ouders niet. Slechts een enkele keer is er in de beschrijving van de last die dit alles meebrengt iets van tederheid of ontroering merkbaar.
Subtiel is hoe Wolff doorheen de kleine momentopnames een evolutie weet te schetsen. In het begin van het boek is de onafhankelijke en mondige dochter die zich niet met de situatie kan verzoenen, de absolute tegenpool van de hulpbehoevende, dementerende moeder, maar gaandeweg wordt haar vermogen tot empathie groter. Steeds meer merkt ze dat ook zij vergeetachtig begint te worden en groeit het besef dat ouderdom geen exclusief probleem van bejaarden is, maar iets wat gedurende het hele leven aan de orde is. De vragen die bij haar opkwamen in confrontatie met haar ouder wordende vader en moeder, hebben plots ook betrekking op zichzelf: Wil zij heel erg oud worden? En wie zal voor haar, die kinderloos gebleven is, zorgen? Op die manier blijkt het hele verhaal een soort spiegel, of beter nog: een voorafspiegeling van wat zal komen.
Waarom de oorspronkelijke Duitse ondertitel, Ein Abschied, vervangen is door het vreselijk zelfhulpboekachtige 'Ouder worden en dementie', is onduidelijk. Een hommage aan de overleden ouders is dit boek zeker niet. Het is het schrijnende portret van hun levenseinde, maar vooral het genadeloze zelfonderzoek van hun dochter die afscheid neemt van alle leugenachtige gevoelens die in gelijkaardige verhalen telkens opnieuw worden opgedist. [Carl De Strycker]
M.A.M. Bomhof, neuroloog-psychiater
Claudia Wolff beschrijft deels observerend, deels autobiografisch de aftakeling van haar ouders en haar eigen verwerking daarvan. De ouders hadden een vrij slecht huwelijk met een steeds zwijgzamere vader. Deze takelde als eerste lichamelijk en geestelijk af, waarbij de schrijfster haar ambivalente gevoelens onder woorden brengt. Vervolgens wordt haar moeder geleidelijk dement en beschrijft zij haar gevoelens, vooral boosheid en ergernis die haar dit geeft. In de loop van het boek wordt het haar duidelijk dat dit meer over haarzelf dan over haar moeder zegt. Aan het eind accepteert zij niet alleen haar moeder, maar heeft ook meer berusting met het familieverleden. Een literair geschreven boek dat het lezen waard is. Het blijft echter beperkt tot het eigen verleden van de schrijfster en haar ouders; de ondertitel 'Ouder worden en dementie' is te ruim. Vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.