Hartschade
Hella De Jonge
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Balans, 2006 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : JONG |
31/12/2006
In dit autobiografische verhaal worstelt de dochter van een joods echtpaar dat wist te ontsnappen aan de vervolgingen tijdens de Tweede Wereldoorlog met zichzelf en het verleden. Haar ouders werden na de oorlog voor de rest van hun leven geteisterd door schuldgevoelens omdat zij het wel hadden overleefd en zovele anderen niet. En die gaven ze door aan hun kinderen. Hella de Jonge houdt er een erg vreemde relatie met haar ouders aan over. Het verhaal is gecentreerd rond de dood van Hella's moeder, een moment waarop veel gevoelens loskomen. Onder meer is er de herinnering aan Hella's grootmoeder, die ze enkel kent van het portret dat een dominante plaats had in het huisgezin. Zij was 45 toen ze werd gedeporteerd naar Auschwitz, waarvan ze nooit terugkeerde. Het schuldgevoel dat ook op Hella wordt overgedragen, wordt beschreven in een zoektocht bij haarzelf en bij haar ouders. Zo herinnert ze zich dat ze een gouden ringetje kreeg van haar moeder, nagenoeg de enige herinnering aan haar grootmoeder die de oorlog had overleefd. Op een dag gaat ze met enkele vriendinnen naar het strand en stelt ze vast dat het ringetje zoek geraakt is... volkomen onbegrip, woede en kilte zijn haar deel. Het verleden verstikt de relaties met haar moeder, vader, zus en broer.
Dit is een indringend portret van een vrouw die wil leven met respect voor het verleden, maar er toch los van wil komen en naar de toekomst kijken. [Bart Van der Bruggen]
Redactie
Hella de Jonge (Den Haag, 1949), beeldend kunstenaar, vrouw van cabaretier Freek de Jonge, is de dochter van de bekende joodse tekstdichter Eli Asser en Eva Asser Croiset. Haar ouders verloren in de Tweede Wereldoorlog het grootste gedeelte van hun familie en over dat verlies en het gevoel van ontheemd zijn, kwamen ze, zoals velen met hen, nooit meer heen. Kinderen krijgen was hun manier om deze leegte op te vullen, maar hun trauma's drukten een zwaar stempel op het gezin van drie kinderen, waarvan Hella de oudste was, en maakten van hun kinderen een tweede generatie oorlogsslachtoffers. Als de jonge Freek en Hella hun tweede kind, baby nog, verliezen, roept Freek 'Dit mag je nooit gebruiken' waarmee hij verwijst naar Hella's ouders die hun grote verlies als excuus voor alles gebruikten. Op de begrafenis van Hella's moeder komt het tot een uitbarsting, daarna begint Hella met het op schrijven van haar jeugdherinneringen, haar verdriet, woede, onmacht, de invloed hiervan op haar leven, de dood van haar middelste kind enz. Een zeer openhartig, pijnlijk, ontroerend en ongepolijst egodocument waarin de gevolgen van onverwerkte trauma's van zowel de eerste als tweede generatie oorlogsslachtoffers duidelijk zichtbaar zijn. www.helladejonge.nl.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.