Biologische landbouw : mens, markt en mogelijkheden
Guido Van Huylenbroeck (Auteur), Lieve De Cock (Auteur), Erik Krosenbrink (Auteur)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
LannooCampus, 2005 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 632.2 BIOL |
Besprekingen
31/12/2006
Sinds 1999 beschouwt de Europese Commissie de biologische landbouw als een goede weg naar milieu-integratie en duurzame ontwikkeling van het landbouwbeleid. Tegen 2010 zou tien procent van ons landbouwareaal biologisch moeten zijn. In 2001 leek dit streefdoel haalbaar. De vraag naar biologische producten oversteeg het nationale aanbod. Maar in 2003 stagneerde de groei. De omschakelingssnelheid van gangbare naar biologische landbouw is trager in Vlaanderen dan in Wallonië. Nu is de omschakeling zo klein dat de afvallers zelf niet vervangen worden door de nieuwkomers. We bioboeren achteruit. Een team onderzoekers analyseerde de biologische golfbeweging sinds 2001, met aandacht voor de visie van de boeren, de consument, de markt en economische mogelijkheden.
Landbouwers komen via pers- en overheidsinformatie in contact met biologische landbouw. Het gros van de gangbare boeren heeft helemaal geen positief beeld over biolandbouw. Ze vinden de biologische bedrijfsvoering economisch risicovoller dan gangbare bedrijfsvoering. Verder gaan veel landbouwers niet akkoord met de stelling dat intensieve landbouwmethodes de duurzaamheid van ons milieu bedreigen. Ze streven integendeel naar het steeds verder intensifiëren van de productie. Toen de overheid uitkeringen gaf om de omschakeling naar biologische landbouw tijdelijk aan te moedigen, zette een deel van de boeren de stap. Maar voor deze omgekochte bioboeren hangt het voortbestaan van hun biologisch bedrijfsvoering af van de voortzetting van de omschakelingspremies. De echte blijvers zijn zij die omschakelen omwille van de positieve bijdrage tot het milieu, het consumentenwelzijn, de arbeids- en ondernemersvreugde. Daarin zitten zowel de geitenwollensokkenidealisten, als de berekende marktanalisten en de van de premies profiterende opportunisten die dan toch overtuigd geraakten van het grotere nut van hun onderneming.
Omschakelen naar biologische landbouw kan voor een aantal bedrijven een financieel verstandige zet zijn. In een economisch model berekenden analisten het toekomstige economisch potentieel van diverse soorten bedrijven. Het ziet er vooral goed uit voor de vleesveetelers. Ze kunnen meer winst halen uit hun bedrijf na omschakeling. Vooral Waalse vleesveebedrijven die toch al extensief werkten, zetten reeds de stap. Geen dikbillen meer, wat minder meststoffen gooien, biologisch voedsel en minder medicatie geven, verder verandert er weinig aan de bedrijfsvoering. Maar melkveebedrijven en plantentelers moeten meer drastische stappen zetten bij een omschakeling en voor hen is het economische risico dan ook het grootst.
Een nijpend probleem is de organisatie van de biomarkt. De prijzen van bioproducten zijn soms schandalig duur, wat te maken heeft met het geringe en niet-continue aanbod. De Vlaamse consument koopt wel bioproducten, maar het maakt niet echt uit of het een Belgisch of buitenlands product is. Eigen boer komt niet eerst. De auteurs leggen in het ene hoofdstuk na het andere de vinger op de wonde. We krijgen een degelijk overzicht van de basisverschillen tussen gangbare en biologische landbouw, een mooie weergave van de maatschappelijke perceptie van het belang ervan, en een onderbouwde analyse van het economisch potentieel. Het boek geeft bijzonder goed weer wat er reilt en zeilt bij de huidige landbouwers en de conclusie is duidelijk: Pallieter is op sterven na dood. De analyses bewijzen dan ook meteen hun nut. Ze kunnen gebruikt worden om het nodige educatiewerk op te funderen. De doelgroep van dit boek bestaat uit al wie betrokken is bij de ontwikkeling van biologische landbouw: boeren, andere burgers, politici en ambtenaren. Het is gortdroge lectuur, maar de ontbrekende lichtheid wordt vergoed door de rijkelijke informatie en inhoudelijke diepgang. [Hilde Vervaecke]
Redactie Vlabin-VBC
Een team onderzoekers analyseerde de biologische golfbeweging in België sinds 2001, en leggen de ene na de andere vinger op de wonde: de biologische landbouw doet het niet goed (genoeg) in België, en heeft een duidelijk imagoprobleem. We krijgen een degelijk overzicht van de basisverschillen tussen gangbare en biologische landbouw, een mooie weergave van de maatschappelijke perceptie van het belang ervan, en een onderbouwde analyse van het economisch potentieel. Het boek geeft bijzonder goed weer wat er reilt en zeilt bij de huidige landbouwers en de conclusie is duidelijk: Pallieter is op sterven na dood. De analyses bewijzen dan ook meteen hun nut. Ze kunnen gebruikt worden om het nodige educatiewerk op te funderen. De doelgroep van dit boek bestaat uit al wie betrokken is bij de ontwikkeling van biologische landbouw: boeren, andere burgers, politici en ambtenaren. Het is gortdroge lectuur, maar dat wordt vergoed door de rijkelijke informatie en inhoudelijke diepgang.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.