Gebaren : hun oorsprong, betekenis en gebruik
Desmond Morris
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Bruna, cop. 2005 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 415.2 COLL |
31/12/2004
Wanneer we met elkaar omgaan, wisselen we honderden non-verbale signalen uit. Dat zijn meestal gebaren, maar ook 'statische' kenmerken zenden een signaal uit, zoals lichaamslengte of stemhoogte (lange mannen en diepe stemmen brengen dominantie over). De 'verborgen boodschap' van die lichaamstaal kan zowel slaan op onbewust gedrag dat onze ware gevoelens verraadt (bv. onrustige benen wanneer we een gesprek willen beëindigen) als op het bewuste gebruik van lichaamssignalen om een ander te beïnvloeden (bv. het beruchte schuine hoofd van onze vrouwelijke politici in de media -- een teken van onderdanigheid en seksuele aantrekkelijkheid). Hoe en of we al die signalen opmerken (de cruciale vraag van de perceptie) is dan weer een andere zaak. We lijden vaak aan 'signaalblindheid'.
De Engelse psycholoog Peter Collett brengt ons de expliciete boodschap dat we kunnen leren van zijn overzicht van de verborgen lichaamstaal om beter en vlugger de ware intenties en gevoelens van onze medemensen te begrijpen. Hij bespreekt een zeer groot aantal lichaamssignalen, gegroepeerd in hoofdstukken over dominantie, onderdanigheid, begroeting, seks, leugens enz. Die thematische aanpak, die zich o.m. in lange lijstjes vertaalt, verveelt en verwart wel na een tijdje. De interessantste passages zijn die waarin Collett zich concentreert op een bepaald lichaamsdeel (bv. wat de wenkbrauwen niet allemaal kunnen signaleren), of een inzicht biedt in de evolutionaire oorsprong van een gebaar (bv. de spreidstand van mannen drukt dominantie uit en is gegroeid uit het tonen van de erectie door apen).
Tegenover de wat saaie structuur van dit boek staat echter dat Collett alles bevattelijk uiteen weet te zetten, ook waar het gespecialiseerd onderzoek betreft (de eindnoten leveren een interessante lectuurlijst op). Hij neemt vele voorbeelden op, opvallend vaak van politici als Reagan, Thatcher en Clinton, hoe ze hun publiek trachten te manipuleren met non-verbale signalen, maar ook hoe ze zichzelf soms verraden. Overigens maakt Collett niet altijd een duidelijk onderscheid tussen verbale en non-verbale signalen. De hoofdstukken over gesprekken en politieke communicatie handelen vooral over verbale signalen. Dat is symptomatisch voor het gebrek aan systematiek en diepgang in dit boek. [Chris Bulcaen]
Redactie
Dit boek over lichaamstaal behandelt achtereenvolgens dertien thema's die overzichtelijk in de inhoudsopgave staan weergegeven. Het eerste thema geeft een definitie van signalen en beschrijft aan welke voorwaarden een signaal moet voldoen. In de volgende thema's beschrijft de auteur verschillende soorten lichaamssignalen. Hierbij kan gedacht worden aan onder andere dominante signalen, politieke signalen, seksuele signalen, rooksignalen... Dr. Peter Collet is psycholoog aan de universiteit van Oxford. Hij deed onderzoek naar het gedrag van televisiekijkers en adviseerde bij de totstandkoming van de Britse versie van Big Brother. Argumenten worden vaak wetenschappelijk onderbouwd, waarbij men de wetenschappelijk gepubliceerde artikelen kan opzoeken in het notenapparaat achterin het boek. Deze zijn chronologisch gerangschikt per thema. Af en toe wordt er ook gebruik gemaakt van foto's of afbeeldingen om bepaalde signalen te verduidelijken. Een eenvoudig en ontspannend boek, dat door iedere geïnteresseerde gelezen kan worden. Het is een leuke manier om zo wat meer te weten te komen over verborgen lichaamstaal.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.