De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween
Jonas Jonasson
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Atlas, 2006 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 785.72 DONK |
31/12/2006
Jan Donkers is een grondlegger van de Nederlandse popjournalistiek. Hij schreef voor het legendarische 'Hitweek' en verschillende kranten, en werkte als dj voor de VPRO. Deze 45 stukken vormen een soort 'dictionnaire amoureux', en de liefde gaat daarbij duidelijk uit naar Amerikaanse pop en rock. Die is volgens Donkers op zijn best wanneer ze "opstandig, oneerbiedig, elementair en eerlijk" is. Het hoeft daarom niet wild en luid te zijn, ook singer-songwriters dragen zijn voorkeur weg, als je maar verzet en intensiteit in de muziek hoort.
Donkers schrijft over muzikanten die hij geïnterviewd heeft of met wie hij een emotionele band voelt. Daar zitten grootheden bij als Springsteen en Waits, maar evengoed minder bekende bands als The Lyres en Slobberbone. Voor die laatste, toch vrij doordeweekse groep vertoont Donkers een opmerkelijk enthousiasme, omdat ze zo energiek en door en door Amerikaans is. Het openingsstuk 'Americana' ontgoochelt omdat Donkers vast blijft steken in de oeverloze discussies over de precieze grenzen van die muzieksoort, en daarbij helemaal niet de allesbepalende thematiek vermeldt. Maar het tweede artikel, over de grote muziekscene van Austin, is boeiend en informatief, en zo volgen er nog mooie stukken over Dion DiMucci, Gram Parsons, Frank Zappa etc. Van pioniers als Jerry Lee Lewis en Little Richard geeft hij de waanzin uitstekend weer. Donkers weet de eigenheid van bepaalde artiesten perfect te treffen, en kan in woorden vatten waarom deze muziek mensen zo kan aanspreken. Zijn pakkende artikels over de energieke, joviale Doug Sahm, de geestelijk verwarde Roky Erickson, de briljante, maar zo onzekere Joe South, en de zachtmoedige Allan Toussaint, reken ik tot het beste van de rockjournalistiek.
Donkers, die ook een boontje heeft voor Amerikaanse literatuur, besteedt veel aandacht aan songteksten. Wie het kernachtig weet te vatten, wordt geciteerd. Maar ook de singer-songwriters die verhalen vertellen à la Cheever en Carver worden geloofd: Dan Berns, David Olney, Greg Trooper en natuurlijk Springsteen. Donkers houdt daarbij altijd in het oog dat het hier om 'populaire' muziek gaat, waarin eenvoud en authenticiteit belangrijke waarden zijn, en zo schrijft hij er ook over. Voor hem geldt het intellectualisme niet dat sommige rockjournalisten en -sociologen plaagt. Een minpunt is wel dat hij de lezer te weinig discografische gegevens verschaft -- soms vermeldt hij zelfs niet eens de titel van een cd die hij bespreekt!
Een eigen top-100 kon natuurlijk niet ontbreken. Veel singlesverzamelingen van grote labels als Sun (een logische eerste plaats) en Motown (10), van grote artiesten als Jerry Lee Lewis (4, 27) en Phil Spector (9). De lijst bevat aangename verrassingen, zoals The Flying Burrito Brothers (12), Guillermo Portabales (20), een minder bekende plaat van John Fogerty ('Blue ridge rangers', 38), en zelfs Mahmoud Ahmed (36)! Veel recente muziek bevat de lijst niet, maar dat moeten we misschien niet verwachten van iemand die het allemaal vanaf het begin heeft meegemaakt.
De bijgevoegde cd bevat opnames uit programma's van Donkers. Na de verschroeiende opener van Slobberbone, volgen overwegend singer-songwriters. Zij die het gewoon zijn akoestisch te spelen, zoals Jimmy LaFave, Fred Eaglesmith en Richard Thompson, brengen hier mooie versies. Anderen, zoals Chuck Prophet en Doug Sahm, kunnen hun elektrische dynamiek niet volledig weergeven op hun akoestische gitaar. [Chris Bulcaen]
C.C. Oliemans
Na veertig jaar houdt muziekjounalist en DJ Jan Donkers het voor gezien, en in dit boek kijkt hij terug op zijn muziekleven. Zijn voorkeur ligt duidelijk bij Americana, waarin de genres van de singer-songwriter, soul, rock & roll en country-rock samenkomen. Zo krijgen we interviews met of artikelen over sterren (Joe Cocker, Bruce Springsteen, Janis Joplin, Little Richard, de Ramones, Tom Waits), onbekende grootheden (Dan Bern, Jimmy LaFave, Marah, Greg Trooper) en aanverwante onderwerpen (zoals het blad Hitweek, de muziekkeuze van George Bush, Donkers’ eigen album-top-100 en het jaarlijkse Americana-festival in Austin, Texas). Zijn afkeer van andere dan zijn eigen muziek (zoals de Engelse “vleermuizen”-muziek uit de jaren tachtig) doet soms wat benauwend aan, maar verder is dit een met liefde èn verstand van zaken geschreven overzicht van hoe (de liefde voor) popmuziek een lang leven heeft kunnen begeleiden, vaak geschraagd door Donkers’ persoonlijke vriendschap met de artiesten. Inclusief een aardige cd met (vaak “unplugged”) versies van nummers van Donkers’ favoriete bands.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.