De kus van Isabelle
Noëlle Châtelet
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Geus, cop. 2005 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 1592 |
31/12/2006
17 oktober, dan gaat het dus gebeuren" zo luidt de openingszin van Afscheid van mijn moeder. Achter die zeven woorden gaat een wereld van tragiek schuil. De ik-figuur Noëlle heeft een innige band met haar moeder. Geen dag gaat voorbij zonder contact. Tot haar 92-jarige moeder op een zomerdag gelaten maar vastberaden kenbaar maakt dat ze op 17 oktober wil sterven. Ze wil uit het leven stappen om te ontsnappen aan de extreme verouderingsverschijnselen. Hoe bereid je je als kind in drie maanden tijd voor op de aangekondigde dood van je moeder? Hoe bevecht je de boosheid, het ongeloof en bovenal de onbekende angst die toeslaat? De gebeurtenissen in die laatste drie hartverscheurende maanden tracht Noëlle Châtelet zo helder en objectief mogelijk weer te geven. 'Een verslag', zo luidt niet voor niets de ondertitel van het boek. Haar wisselende en hevige emoties tracht ze te bedwingen door euthanasie zo rationeel mogelijk voor te stellen. De les die haar moeder haar meegeeft om de dood als iets gewoons te beschouwen, weigert ze echter op te pikken.
Noëlle Châtelet, jongere zus van oud-premier Lionel Jospin en weduwe van de filosoof François Châtelet, is professor filosofie en schreef eerder al een tiental romans en essays. Afscheid van mijn moeder, bekroond met de Prix Renaudot des lycéens 2004, behandelt op een serene maar vastberaden wijze het euthanasievraagstuk en de moeder-dochterrelatie. Door de vrijheid te kiezen als een basisrecht te beschouwen, kan de rouw en het afscheid -- 'het aftellen' noemt de schrijfster het onverbloemd -- in een breder perspectief geplaatst worden. Af en toe gaat Noëlle Châtelet de moraliserende toer op en hamert ze in haar ijver om waardig sterven te duiden te nadrukkelijk op dezelfde nagel. Maar de globale verteltoon is openhartig en intiem, alsof je iemands dagboek aan het lezen bent. [Laurent Meese]
Menno Gnodde
Autobiografische roman. Gevoelens van wanhoop en woede bij de schrijfster (1944) als haar 92-jarige moeder meedeelt over drie maanden haar leven te zullen beëindigen. De aftelfase is gestart, van het ene ogenblik op het andere. In een aan haar moeder gerichte overdenking, zonder dat deze haar hartekreten overigens nog zal lezen, tracht zij nu haar verwarring onder woorden te brengen, tot een bezonken oordeel te komen, zich te verzoenen met dit besluit, haar rouw om te zetten in respect voor en naleving van die wilskracht. Herinneringen aan vroeger, voorvallen uit het verleden doemen op, wijze lessen van toen krijgen vorm en inhoud. Een intiem eerbetoon aan de moeder, die als vroedvrouw nieuw leven begeleidde, vrijheid en zelfstandigheid voor zichzelf en anderen opeiste, die tot het laatst een hoogstaand voorbeeld was. En dan de laatste rituelen, de laatste omhelzing ... Op 5 december 2002 neemt de oude mevrouw Jospin, moeder van vier kinderen (onder wie de bekende politicus Lionel Jospin), waardig afscheid van het leven. Bekroond met de Prix Renaudot des lycéens 2004 (met een jury van scholieren). Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.