Een hart voor mama
An Melis
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Abimo, cop. 2005 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : AVONTUUR - FANTASIE
Toveren |
Aanwezig |
Abimo, cop. 2005 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : AVONTUUR - FANTASIE
Fantasiefiguren |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Abimo, cop. 2005 |
KLEUTER : AVONTUUR - FANTASIE
Toveren |
31/12/2004
In dit prentenboek dat bestemd is voor de oudste twee kleutergroepen -- een gesloten fantasieverhaal met een dubbele verhaallijn --, wordt in een fantasiewereld van heksen en draken komaf gemaakt met vooroordelen én het belang van vriendschap benadrukt. Op de morgen na het heksenfeest treffen Hekselien en haar dierenvriendje Moes, alle heksen huilend aan in het heksenbos. Ze hebben te veel toversap gedronken en blijven nu snotteren en huilen tot ze drakentranen gevonden hebben. Hekselien, de enige die limonade gedronken heeft, besluit naar een drakenhol te vliegen om daar die tranen te bemachtigen. Hekselien en Moes zijn verschrikkelijk bang als ze de draak zien: hij is zo groot, snurkt heel luid en ziet er groen en gevaarlijk uit. Ze moeten er dus voor zorgen de draak niet boos of verdrietig te maken. Daarom moet Moes met het kwastje van zijn staart de draak over zijn buik kriebelen. Hun plannetje lukt. De draak lacht zo hard dat Hekselien en Moes helemaal nat zijn van zijn lachtranen. Wanneer het heksje en Moes de tranen verzameld hebben en willen vertrekken, wordt de draak verschrikkelijk verdrietig: hij is eenzaam en wil dat ze bij hem blijven. Hekselien legt uit dat ze bang van hem is want draken eten heksen op en bovendien moet ze de drakentranen naar de andere heksen brengen. Als dan blijkt dat Bonkie wel groot en groen maar helemaal niet gevaarlijk en bovendien vegetarisch is, stelt Hekselien voor dat de draak met hen naar het heksenbos komt. In het heksenbos groeien namelijk ontzettend veel viooltjes en dat is de lievelingskost van de draak. Samen vliegen ze naar het heksenbos, waar de heksen na van de drakentranen gedronken te hebben, Bonkie met open armen ontvangen.
De wereld waarin de heksen leven, is -- zo blijkt uit de illustraties -- een paradijselijke wereld die geschetst wordt met veel oog voor detail. Zo wordt die wereld verlicht met glimwormpjes die samen in een lantaarntje zitten, houden de heksen kriebeldiertjes als huisdieren, zijn schattige vleermuizen nooit ver weg en wemelt het in het heksenbos van lieve, kleine dieren als egels, muizen, eekhoorns en konijnen die zich erg menselijk gedragen. De heksen zien eruit als echte heksen zonder angstaanjagend te zijn. Dat heeft vooral te maken met hun kleding die sprookjesachtig aandoet. Aan de mimiek van de verschillende figuren moet de illustrator nog werken. Die is te vlak en in alle situaties te gelijklopend waardoor het voor kleuters moeilijker wordt zich in de gevoelens van de figuren in te leven. Maar dat is wellicht het enige minpuntje is dit sprankelende fantasieverhaal. [Hilde Debacker]
Hendrien Kars-ten Cate
Het drinken van te veel toversap bij een feest heeft de heksen een fikse kater opgeleverd. Om dat te verhelpen gaat Hekselien (die alleen van limonade houdt) op zoek naar drakentranen. Dat lukt door een draak tranen te laten lachen. Hekseliens volgende goede daad is de eenzame draak mee terug te nemen. Geaquarelleerde, met krijt aangezette prenten over de volle pagina('s) en in kleinere scènes. Tekstblokken met schreefloze letters op glad, ingenaaid papier. Mager verhaaltje met brave, lappenpopachtige figuurtjes, en een scheelkijkende draak op het voorplat. Er valt wel veel te ontdekken: een kever die bij wijze van hondje uitgelaten wordt, los rondvliegende muzieknoten, een draakje als pop, een lantaren die brandt met vuurvliegjes. Hekseliens vriendje Moes is een nogal vaag soort (speelgoed)beertje. Lief prentenboek voor kleuters vanaf ca. 4 jaar.
Gert Broeckx
ua/an/22 j
Na een heksenfeest, waar de heksen teveel toversap hebben gedronken, krijgen ze allemaal heksenverdriet. Hekselien, die alleen maar limonade dronk, wil de heksen van hun verdriet afhelpen en zoekt in het grote toverboek naar een remedie. Ze moet drakentranen zoeken om hen van het snotteren, janken en huilen af te helpen. Ze tovert zichzelf samen met Moes, haar hondje, naar een drakenhol. Daar liegt een reuzendraak te slapen. Moes begint de draak te kittelen met zijn staart. En ja, de draak begint te giechelen en te giechelen totdat de tranen van zijn kop rollen. Hekselien vangt vlug de tranen op en legt uit aan de draak waarvoor ze moeten dienen. De draak is zo blij dat hij nog eens heeft kunnen lachen dat hij vraagt om hem mee te nemen naar het heksendorp. Hij verzekert hen dat hij geen mensenvlees eet, maar alleen groenten en bloemen. Vooral blauwe viooltjes. Hekselien neemt hem natuurlijk mee. Ze vertelt de heksen dat ze niet moeten schrikken en verlost hen van hun huilziekte en Bonkie, de draak, mag bij hen blijven wonen. Fleurig prentenboek dat dadelijk omwille van de illustraties aan Lieve Baeten doet denken. Het haalt wel niet hetzelfde niveau. Toch heeft An Melis ook enorm veel gevoel voor humor en verwerkt ze tal van details in haar boek. Ook de zachte pasteltinten doen aan Lieve Baeten denken. De tekst is vrij omvangrijk voor een prentenboek. Alles wordt omstandig uitgelegd, gelukkig op een vlotte en expressieve manier. Voor mij zeer geslaagd!
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.