Een avond in Hotel Majestic : over Proust en het Parijs van de jaren twintig
Richard Davenport-Hines (Auteur)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Bezige Bij, 2006 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : OVER LITERATUUR-SCHRIJVERS : FRAN 851.6 PROU |
Besprekingen
31/12/2006
Op uitnodiging van het echtpaar Violet en Sidney Schiff komen op 18 mei 1922, na een uitvoering van 'Les Ballets Russes', vijf monumenten van het artistieke leven van de eerste helft van de 20e eeuw voor het eerst samen in een gereserveerde zaal van het luxehotel Majestic aan de Parijse avenue Kléber. Het gaat om Serge Diaghilev, de directeur van de roemruchte balletgroep, Igor Strawinsky, wiens variétéachtige ballet 'Le renard' die avond in première ging, de kubistische schilder Pablo Picasso en de schrijvers James Joyce en Marcel Proust. Er werden geen potten gebroken, zoals uit de verschillende reacties nadien blijkt, maar het blijft een merkwaardig feit en de reden waarom Richard Davenport-Hines zich gewaagd heeft aan een reconstructie van een tijdperk en een beschrijving van het sociale leven van en omheen Marcel Proust, die trouwens zes maanden na het diner zou overlijden. Om deze tour de force tot stand te brengen heeft de auteur gebruik gemaakt van talloze documenten en getuigenissen. Hij heeft het over de persoonlijkheid van Proust: "een scherp satiricus met een onweerstaanbare, zelfs magische stijl van converseren", zoals Violet Schiff ooit vertelde; over zijn zelfgekozen ballingschap in "een ark van eigen fabrikaat", waar hij zich ten volle aan het schrijven kon wijden en waar naar eigen zeggen "mijn geest niet langer door de grenzen van de zichtbare wereld wordt beperkt"; over zijn analyse van het menselijk handelen: "de meeste menselijke gevoelens zijn afgeleid en niet oorspronkelijk"; over zijn seksuele geaardheid en de neerslag daarvan in o.m. het vierde boek van 'La recherche', Sodom en Gomorra, waarin betoogd wordt dat het hoofdpersonage van het boek in feite Baron de Charlus is; over de receptie van het werk, waarbij opvalt dat de Engelstalige lezers veel enthousiaster waren dan de Franse; enz.
Dit is een ongelooflijk rijk boek, dat een wereld oproept en doet begrijpen hoe het kwam dat op 18 november 1922, toen de dood van Marcel Proust bekend raakte, Parijs als het ware tot stilstand kwam, iets wat sinds Victor Hugo, naar aanleiding van de dood van een schrijver, niet meer was voorgekomen. [Jan Baes]
Matthieu Kockelkoren
Een avond in 1922 in het Parijse hotel Majestic dient als uitgangspunt voor deze literatuurhistorische studie. In een vertrek waren daar toen onder de bezielende leiding van het echtpaar Schiff vijf van de toen meest spraakmakende kunstenaars bijeen: James Joyce, Pablo Picasso, Igor Strawinsky, Serge Diaghilev en Marcel Proust. De auteur van dit zeer interessante essay reconstrueert aan de hand van een overvloedige, Engels getinte documentatie dit historische gebeuren en hij geeft een fraai beeld van het culturele leven in Parijs van de jaren twintig. Hoofdpersoon in zijn boek is onmiskenbaar Marcel Proust die op die datum nog zes maanden te leven had en koortsachtig zijn romancyclus A La Recherche du Temps Perdu voltooide. Het accent valt vooral op het Proustiaanse procédé van biografische aspecten en meedogenloze observaties tot een literair meesterwerk te verwerken, en op de reacties van tijdgenoten toen Prousts zelfanalyses steeds gedurfder werden.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.