Het instituut
Mirjam Mous
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Holkema & Warendorf, cop. 2005 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MOUS |
31/12/2005
Nat. Een titel die om wat meer uitleg vraagt, dus snel even de achterflap lezen. Nat blijkt de naam van een jongen te zijn, het hoofdpersonage. Een beetje een bizarre naam, en dat vindt Nat ook, vooral als mensen hem Natje noemen. Chila doet dat niet, zij rekt zijn naam uit als kauwgom; best wel leuk, zo lijkt hij wel zestien!
Op het eerste gezicht lijkt Nat een doodgewone, onbezorgde jongen. Hij woont aan zee en tijdens de zomervakantie doodt hij de tijd aan het strand, op de camping van zijn grootouders en vooral door op te gaan in zijn fantasiewereldje vol schatten en piraten. Maar er blijkt één grote leegte te zijn in zijn leven: een moeder. Nat weet niks over zijn moeder, hij heeft zelfs geen foto van haar. De enige herinnering aan haar is het vage verhaal dat zijn vader vertelde over haar verdwijning.
Als Chila beweert dat ze Nats moeder gezien heeft op een affiche in de stad, laait de hoop haar terug te vinden hoog op. Het wordt echter een ontgoocheling en Nat moet de waarheid over haar onder ogen zien.
Het boek spreekt aan vanaf de eerste pagina. In een vlotte schrijfstijl wordt Nat voorgesteld en maken we kennis met zijn gezinssituatie. Doorheen het verhaal is er een duidelijke evolutie merkbaar bij de personages: de vriendschap tussen Nat en Chila die net dat tikkeltje meer wordt en Nat die stilaan begint in te zien hoe de mysterieuze verdwijning van zijn moeder echt in elkaar zit. [Katrien Van Grimberge]
Hendrien Kars-ten Cate
De 10-jarige Nat(han), afgekort Natje, kan niet tegen onrecht. Hij neemt dan risico’s, zoals wanneer drie jongens een meisje belagen in het zwembad. Hij sluit vriendschap met deze Chila, een iets ouder donker meisje. Nat beschermt Chila tegen de pestkoppen en Chila onderneemt actie omdat ze denkt dat ze Nats spoorloos verdwenen moeder heeft gezien. Het gemis van Nats moeder wordt gecompenseerd door zijn zorgzame vader en grootouders. Het verhaal, met associatieve gedachten en registraties van Nat, wordt nergens melodramatisch en heeft geen conventioneel happy end. De toon is licht en humoristisch: Nat noemt zichzelf en Chila “Duo Penottie”. Nadat Natje Chila ontmoet heeft, wordt hij Nat genoemd; hij wordt volwassener, zelfs als “het is alsof hij zijn moeder voor de tweede keer is kwijt geraakt”. Eigentijds woordgebruik, speels verwerkte oude verhalen: Lorelei, Odyssee, de Vliegende Hollander. Overzichtelijke hoofdstukken met tekstblokken; de passende grijzige waterverftekeningen onderstrepen het prettig leesbare verhaal over vriendschap, verlies en voorzichtige eerste liefde. Vanaf ca. 9 jaar.
Hilde de Boeck
ua/an/22 j
Nat woont met z'n vader, die een viswinkel heeft, aan de kust. Ze gaan niet op vakantie want met al die toeristen kan de viswinkel beter open blijven. Nat houdt niet van onrecht. Hij komt daarom op voor Chila, een zwart meisje, als zij in het zwembad wordt gepest. Ze worden vrienden en Chila helpt hem op zijn beurt bij het zoeken naar z'n verdwenen moeder. Ze vinden haar niet en Nat is heel verdrietig. Maar zijn opa heeft foto's en een brief die zijn moeder kort na haar verdwijning naar opa heeft gestuurd. Opa mocht ze maar geven wanneer Nat zestien werd of als hij er naar vroeg. Nat is een jongen vol fantasie die zelf schatten begraaft om ze later met Chila op te graven. Hoewel het een verhaal is dat gaat over Nats verdwenen moeder, bevat het ook veel humor: opa met zijn glazen oog, Tommie die de hele dag voor het raam ligt als een goudvis in een kom, Chila die wil gaan zonnen. Het einde van het verhaal is ontroerend: Nat voelt nu zelf aan dat zijn moeder het niet aankon en hen daarom verlaten heeft. Ze was zelf nog net een kind. Maar hij vindt dat zijn vader het best goed doet, alleen. De eerste verliefdheid van Nat wordt mooi beschreven: Nat krijgt een briefje met ik ben op je en schrijft terug ik ook op jou ... dus het is aan! Wat moet ik nu doen? Als ze maar niet wil dat ik haar ga zoenen! Het is een vlot lezend boek vol emoties die op een herkenbare wijze zijn beschreven voor de jonge lezer. En je kan genieten van de mooie beschrijvingen: haar huid heeft de kleur van pure chocolade en haar ogen lijken op hazelnoten.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.