Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Facet, 2005 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MOSH |
Besprekingen
31/12/2005
Uitgeverij Facet profileert zich in kinder- en jeugdboekenland voornamelijk met sciencefiction- en fantasy-uitgaven, met auteurs als Anthony Horowitz, Luc Descamps en Catherine Fisher. Af en toe weet de uitgeverij echter ook te overtuigen met een sterke (vertaalde) psychologische jeugdroman. Vorig jaar was er Vos van Matthew Sweeney, een ontroerend portret van de vriendschap tussen de jonge Gerard, een zwerver en diens vos. Dit jaar verrast Facet met Zazoo van de Amerikaanse auteur Richard Mosher. Alle ingrediënten voor een sterke jeugdroman zijn aanwezig.
De bijna veertienjarige Zazoo werd als kind uit het Vietnam geadopteerd door de excentrieke Grand-Pierre, die ze als haar grootvader beschouwt. Samen wonen ze in een oude molen aan het water en leiden ze een onbezorgd leventje. Tot op een dag een onbekende jongen op het jaagpad verschijnt. Zijn naam is Marius, en hij blijkt bijzonder geïnteresseerd in de levensgeschiedenis van de bejaarde apotheker, monsieur Klein. Met de hulp van Marius en monsieur Klein ontrafelt Zazoo stukje bij beetje het geheime oorlogsverleden van Grand-Pierre, dat nauw verweven blijkt met haar eigen verleden, dat van Marius, monsieur Klein en de geheimzinnige dames Isabelle en Simone. De confrontatie van een adolescent met het oorlogsverleden van de grootvader leverde enkele boeiende adolescentenromans op als Vallen van Anne Provoost en Vederland van Jan de Leeuw. Zazoo mikt op een jonger publiek en dat valt inhoudelijk op. Zo deed Mosher concessies aan de doelgroep door bv. Zazoos verwarring en de persoonlijke geschiedenis van Grand-Pierre minder diepgaand uit te werken. Ook het happy end, waarin schimmen uit een ver verleden opnieuw de banden nauwer aanhalen, werkt wat geforceerd. Maar verder niets dan lof voor de overtuigende en diepgaande uitwerking van de hoofdpersonages. Zazoo leeft en wordt in al haar kwetsbaarheid bijzonder mooi geportretteerd. Grand-Pierre wordt levensecht als een bejaarde man voorgesteld, die langzaam wegglijdt in de schimmen van een nooit verwerkt verleden. Ook op talig vlak valt heel wat te rapen: Mosher schrijft herhaaldelijk in een filmische stijl, roept sfeervolle beelden op van de omgeving en kruidt zijn roman met snippers poëzie, die al doorklinken in titels als 'De Verte van de Wereld' of 'De nacht van de nachtegalen'. Naar de oorlog wordt verwezen als 'De tijd van Verschrikking' en ochtend is het pas als "de zon boven de boomtoppen uit klimt en zijn flitsende stralen als gouden witvisjes op het water kaatsen." Kunst loopt als een rode draad doorheen de roman en wordt vertaald in de ansichtkaarten met reproducties van schilderijen die Zazoo naar Marius in Parijs zendt of de fragmenten uit een lang gedicht dat Grand-Pierre voor Zazoo schrijft en dat haar Bildung weerspiegelt.
Aan het einde van de roman is het gedicht voltooid, Zazoo dichter bij de volwassenheid en het verleden ontdekt en vergeven. Maar vergeten, dat zullen de personages -- oud of jong -- niet meer. En ook als lezer draag je deze roman na de laatste bladzijde nog een hele tijd mee. [Jürgen Peeters]
Fred Koekoek
Zazoo is bijna veertien en is door haar adoptiefgrootvader als 2-jarige wees uit Vietnam meegenomen naar Frankrijk. Zij woont nu samen met deze Grand-Pierre naast een sluis buiten het dorp. Langzaam aan komt zij erachter dat het oorlogsverleden van Grand-Pierre nogal wat problemen heeft veroorzaakt. Deze worden uiteindelijk min of meer opgelost. Zazoo leert Marius kennen en een oude onmogelijke liefde wordt hersteld. Het boek is afwisselend geschreven in dialoogvorm en de interne monoloog van Zazoo. Er zijn geen illustraties buiten het in groen en purperrood uitgevoerde voorplat dat Zazoo en haar punter verbeeldt. Meeslepend geschreven verhaal waarin het heden en verleden en de gevoelens die beiden oproepen op een invoelbare manier aan de orde komen. Prettig te lezen boek dat zowel de dilemma's van oorlog als verliefdheid goed weergeeft. Het taalgebruik is modern en beeldend; technisch en inhoudelijk makkelijk te lezen door jongeren vanaf ca. 13 jaar.
Zazoo
Veerle Uyttersprot
ua/an/22 j
Zazoo mag dan wel een vreemd-klinkende naam en een Aziatisch uiterlijk hebben, ze voelt zich helemaal Frans. Samen met haar grootvader, door iedereen Grand-Pierre genoemd, woont ze in een oude molen met aan de ene kant een rivier en aan de andere kant een kanaal. Zazoo wordt bijzonder aangetrokken door het water. Samen met haar grootvader bedient ze de sluizen, in de zomer zwemt ze in de rivier of ze roeit met de boot die Grand-Pierre voor haar heeft gebouwd. ’s Winters schaatst ze op het kanaal. Ook met de man die haar als tweejarig weesje meenam vanuit Vietnam voelt ze zich hecht verbonden. Maar Grand-Pierre wordt oud en zijn geheugen laat hem meer en meer in de steek. Hoe vergeetachig hij ook wordt, de ‘Tijd van de Verschrikking’ zoals hij de tweede wereldoorlog noemt, blijft door zijn geheugen spoken. Zazoo weet over die periode uit haar grootvaders leven niet veel meer dan dat hij door sommige van de dorpelingen een held wordt genoemd en dat ze een ‘soort van angstig ontzag’ (p. 19) voor hem hebben. Op een dag fietst Marius Zazoo’s leven binnen. Door de komst van deze Parijse jongen die eigenlijk uit de buurt van Marseille komt, wordt Zazoo’s belangstelling voor het verleden gewekt. Ze leert dat de oorlogsperiode werkelijk een tijd van verschrikking was, niet alleen voor Grand-Pierre, maar zeker ook voor Monsieur Klein, de eenzame dorpsapotheker. Ze ontdekt dat Monsieur Klein en Grand- Pierre banden hebben met elkaar hoewel ze al achtenveertig jaar niet meer met elkaar hebben gesproken. En na verloop van tijd komt ze erachter dat Marius niet zomaar toevallig in hun kleine dorp is terecht gekomen… Meer en meer realiseert Zazoo zich dat de lijnen van het verleden – ook die van haar eigen verleden – doorlopen naar het heden en dat het weinig zin heeft om de pijn over wat gebeurd is te verdoezelen of dood te zwijgen. Gelukkig zijn er altijd weer gedichten die op de ene of andere manier toch weten te verklanken wat niet gezegd kan worden en die soms ook troost kunnen brengen. Vroeger schreef Grand- Pierre ze voor Zazoo, maar nu de oude man niet alle woorden meer terugvindt, maakt het meisje haar eigen gedichten. Poëzie én kunst helpen ook Zazoo en Marius om hun gevoelens voor elkaar te verwoorden. Deze ontroerend mooie roman lijkt wel geschreven op het trage ritme van rivier. Rustig maar met grote trefzekerheid vertelt Zazoo haar verhaal en probeert ze uiting te geven aan haar soms verwarde gevoelens. Geleidelijk aan komt daarbij ook een heel andere wereld boven water en worden de relaties tussen de verschillende personages duidelijk. Aarzelend zoeken Monsieur Klein en Grand-Pierre weer toenadering en dankzij Marius wordt ook de grote eenzaamheid van de oude apotheker enigszins doorbroken. Een rijk boek dat zich moeiteloos opnieuw en opnieuw laat lezen. Een minpunt toch: bij de vertaling (of is het een probleempje van de uitgeverij?) is er op verschillende keren wat fout gelopen en ontbreken er woorden (zie bijv. p. 140, p. 181). De auteur (of de vertaler?) heeft ook wat moeite met sprookjesfiguren, zo blijkt op p. 147 waar Zazoo verkeerdelijk wordt vergeleken met Repelsteeltje. Uit de context en uit verdere verwijzingen naar het beeld (p. 183 en 224) blijkt dat eigenlijk Rapunzel bedoeld wordt.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.