Alle gelukkige gezinnen
Carlos Fuentes
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Meulenhoff, cop. 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : FUEN |
31/12/2005
Wie gedacht had dat de alom geprezen Mexicaanse auteur, nu hij de leeftijd van zeventig ruim achter zich heeft gelaten, zich zou beperken tot een paar bescheiden literaire hapjes, komt bedrogen uit. Fuentes levert met dit recente werk een soort epos van de mexicanidad -- of beter gezegd: het episch relaas van een uitzichtloze nationale tragedie. En dat op een hoogst creatieve en profetische manier. Laten we de gegevens op een rijtje zetten. We schrijven het jaar 2020. Condoleeza Rice heeft het geschopt tot president van de VS. Lorenzo Terán is, als president van Mexico, ongeveer in de helft van zijn ambtstermijn. Hij beslist de terugtrekking te eisen van de Noord-Amerikaanse bezettingsmacht in Colombia en vaardigt een verbod uit op het leveren van olie aan de VS. Prompt reageren deze laatsten door het platleggen van alle telecommunicatie met Mexico: geen fax meer, geen internet, geen e-mail, geen telefoon. De contacten moeten voortaan dus mondeling of per brief gebeuren. En zo gebeurt het dat we een roman voorgeschoteld krijgen die uitsluitend bestaat uit schrijfsels, één enkele keer de transcriptie van een tape. Wat we daar allemaal uit te weten komen! Van helse samenzweringen over bedrieglijke chantage tot staatsgreeppogingen en politiek gekonkel allerhande, te veel om onberoerd bij te blijven. Het heeft weinig zin om enig personage daaruit te doen oplichten, want nagenoeg niemand van de (fictieve) politici voldoet aan de meest elementaire normen van menselijkheid. Zijdelings richt de auteur ook zijn pijlen op een aantal (niet-fictieve) machthebbers -- Mexicaanse en andere -- uit de 20e eeuw, uit het verleden dus. Er blijft weinig van heel. Het zijn zonder uitzondering koele, berekenende individuen die voor eigen belangen of carrière over lijken gaan. "In de politiek pak je wat je krijgen kunt en stel je jezelf schadeloos. Een andere manier is er niet, zo eenvoudig is het". De politieke kaste, vooral de Mexicaanse, in haar blootje...
Is dit een afrekening? Een wanhoopskreet? Het ventileren van een decennialang gekoesterd ongenoegen om wat Mexico er politiek van bakt? Om wat de politiek in het algemeen ervan bakt? Feit is dat de auteur op een hoogst inventieve manier -- middels de toekomstroman -- zich het apparaat verschaft om lucht te geven aan de afkeer en zeg maar de walging die zijn deel zijn. Zoek in deze vaardige roman geen gevoeligheid, geen vorm van medeleven: alles is pure berekening; maar in die absolute context van berekening is wat gebeurt niettemin aangrijpend. [Hugo Van Hoecke]
Drs. H.H. Puite
In een niet direct toegankelijke en weinig meer gebruikte romanvorm, namelijk die van de roman in brieven, ontspint zich de dans om de macht over het land in het Mexico van 2030. In een dreigende confrontatie met de Verenigde Staten groeit de spanning tussen de hoofdpersonen, allen dicht bij de stoel met de adelaar: de presidentszetel van Mexico. Alle ingrediënten zijn aanwezig: machtsspelletjes; manipulaties; erotische spelletjes en intriges. Het verhaal ontvouwt zich uit de brieven die de kleine groep hoofdpersonen elkaar schrijven, gedwongen door het uitvallen van alle telefoonverbindingen. Wie geboeid raakt door de langzaam duidelijk wordende verwikkelingen, zal gegrepen worden door de Mexicaanse meesterverteller Carlos Fuentes (1928), die al vele bestsellers op zijn naam heeft staan. Vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.