La vie est brève et le désir sans fin : roman
Patrick Lapeyre
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Wereldbibliotheek, cop. 2005 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : LAPE |
31/12/2005
Alex Cooper is als analist werkzaam op een bank. Het is een saaie, zwijgzame en onaangepaste veertiger, die al jaren wacht op de terugkeer van zijn zuster Louise, voor wie hij sinds zijn puberteit een geheime passie koestert. In korte scènes wordt zijn dwangmatige leven beschreven in zijn Parijse appartement, waarin de kamer van Louise er nog precies uitziet zoals zij die twintig jaar geleden had achtergelaten toen zij naar Amerika vertrok om naam te maken als fotografe. Zijn enige ontspanning is spelen op zijn prestigieuze vleugelpiano, maar voor de rest is het leven een doffe ellende, met af en toe een tegenvallend bezoek aan een call girl en verwoede pogingen om zich een opdringerige vrouwelijke collega van het lijf te houden. "Zijn wachten is overgegaan in vrijwillige verslaving". De enige momenten dat hij even opleeft, zijn de zeldzame brieven of telefoontjes van Louise, uit Vancouver, Philadelphia of Florida. Op zekere dag komt er een brief met een foto waarop zij en een Franse vriendin Robine te zien zijn met de melding dat hem binnenkort een leuke verrassing te wachten staat. Als even later alleen Robine voor de deur van zijn appartement staat, is dat voor Cooper een afknapper van jewelste. Na de zoveelste mislukking om dan maar met de vriendin tot een relatie te komen, knapt er iets bij hem. Hij gaat niet meer naar zijn werk, blijft hele dagen in bed liggen en eet vrijwel niets meer. Hij komt zelfs enige tijd in een psychiatrische instelling terecht en als Louise dan toch nog komt opdagen, is hij niet meer dan de schim van de man die hij ooit is geweest. "Een man die in het mogelijke verdwaald is geraakt".
Geschreven als een feuilleton, in korte afgeronde hoofdstukjes, die op uiterst droge, bijna zakelijke wijze verslag doen van een zinloos bestaan gebaseerd op illusies en waandenkbeelden. De afstandelijke schrijfstijl en de volgehouden droge humor geven zonder twijfel enige allure aan deze merkwaardige roman, maar jammer genoeg toch niet voldoende om de lezer altijd bij de zaak te houden. [Jan Baes]
C.H.M. Beijer
De ca. 40-jarige Cooper, een onopvallende, ongehuwde bankmedewerker, leidt een asociaal bestaan, dat in hoofdzaak bestaat uit wachten op zijn zus, die als fotografe naar de V.S. is vertrokken. Dat wachten ondermijnt zijn leven en zijn toch al verwrongen verhoudingen met vrouwen in wie hij zijn zus wenst terug te vinden. Met tranquillizers, drank en dwanghandelingen probeert hij zich staande te houden. Als zijn zus voor enige tijd bij hem terugkeert, wordt zijn neergang onderbroken, maar na haar vertrek is zijn desintegratie onafwendbaar. De auteur (1949), docent aan een lyceum bij Parijs, ontving voor zijn jongste, zesde roman de Prix du Livre Inter 2004. De hoofdpersoon is een ware anti-held, wiens lege bestaan verwant is aan dat van personages uit werk van Beckett. Met ironische of cynische distantie wordt suggestief over de incestueuze liefde verhaald door een alwetende verteller, die geraffineerd opereert naast een personale verteller. Op het omslag een foto in kleur van een man en vrouw die op een bed liggen, hoofd aan hoofd, hand in hand; belettering in zwart en wit. Vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.