Rumoer : over het begin van kunst
Florette Dijkstra
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Querido, 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : DIJK |
31/12/2004
Als kunstenaar verwierf Florette Dijkstra (geb. 1963) heel wat faam met haar diverse projecten in beeld en woord over vergeten personen uit de kunstgeschiedenis. Tijdens de zoektochten naar deze personen ontstonden op zichzelf staande schilderijen en tekeningen van de landschappen waarin zij leefden en werkten. Nu haalt Dijkstra stevig uit met haar romandebuut De vrouw van verf. Haar uiterst gevarieerde roman valt het best te lezen als een onderzoek naar het leven van de verguisde hertogin Marika de la Salle. Tijdens haar opsporingen naar de achtergrond van deze excentrieke Griekse hertogin stuitte Dijkstra op aanzienlijke hiaten, die ze met haar rijke verbeelding diende in te vullen.
De vrouw van verf wemelt van de dwarsverbindingen tussen geschiedenis en schilderkunst. Wanneer beeldend kunstenares Tamara de Lempicka in het drukke verkeer van Parijs rond 1925 een glimp opvangt van Marika de la Salle, is de basis gelegd voor een nieuw kunstwerk. Lempicka is erbij wanneer een kunstcriticus haar 'vrouw van verf', haar portret van de hertogin, leven inblaast: "Zij die het portret gaan zien, zullen in de beeltenis het origineel zoeken. Zij die het origineel kennen, zullen controleren of dat nog voldoet aan wat de dunne verflaag uitdrukt. Ze zal de invulling van velerlei levens worden en zal zelf, voor de rest van haar leven, verlangen de volmaaktheid van haar portret te evenaren. Is het daarbij niet zo dat de beschouwer zich al ziende de geportretteerde waant, zodat het vlees doek wordt, het doek vlees?"
De pseudo-biografische roman over Marika de la Salle is uiterst sensitief geschreven. Impressies van aanrollende golven in de nacht, gefrituurde nog nasissende deegenvelopjes, de inkt die zwarte sporen in de sneeuw achterlaat, bezorgen de lezer meerdere zintuiglijke feesten. Inhoudelijk gezien zijn het voornamelijk de duistere kantjes van de hertogin die bijblijven. Wanneer ze bevallen is van een dochter, die geteisterd wordt door rode puistjes, mijdt Marika zoveel mogelijk het kind om het verminkte lichaampje niet te hoeven zien. Marika staat er zelfs op dat haar dochter sterft als de verminking niet wegtrekt. IJzingwekkend. De dominante vrouw, die onfortuinlijk was in de liefde omdat haar jonge echtgenoot bij haar weggekaapt werd, keldert tot tweemaal toe een liefdesaffaire. Niemand wordt door haar gespaard, zelfs haar dochter niet. Bijzonder vermakelijk is het moment wanneer ze zelf op de korrel genomen wordt. Zo ziet ze zichzelf in een carnavalsoptocht voorbijtrekken onder grote hilariteit van de plaatselijke bevolking: "De hertogin liep voorop, in vol ornaat, wat wil zeggen: compleet met knickerbocker, gestreepte kousen, veterschoenen, paarse trui en gele handschoenen. Het zwarte haar droeg ze in een knot en daarbovenop deinde een vilten hoedje..."
De vrouw van verf is veel meer dan een verdienstelijke debuutroman over de symbiose tussen de hertogin als portret en de hertogin als mens. Het is bovenal een verrassend palet van assertiviteit, tederheid, jaloersheid en volharding, voorzien van een excentriek kleurtje. [Nicolas Verscheure]
C.H.M. Beijer
In 1925 vangt beeldend kunstenares Tamara de Lempicka tijdens een autorit in Parijs een glimp op van een onbekende vrouw. Dat beeld fascineert haar en zij zoekt de vrouw om haar als model te vragen. Het gaat om de van oorsprong Griekse Marika de la Salle, die zich door haar kortstondige huwelijk met een Franse edelman hertogin mag noemen. Over het leven van een excentrieke vrouw met een indrukwekkende verschijning en ondoorgrondelijke psyche, haar dochter en secretaris gaat het verhaal. Dit romandebuut van de auteur (1963), beeldend kunstenares, kunsthistorica en schrijfster van een biografie over de schilderes Moss, is een vie romancée, waarin een complex spel met (biografische) feiten en veel verzinsels wordt gespeeld. De vraag naar de gelijkenis tussen model en portret is mooi ingebed in de vraag naar de verhouding tussen werkelijkheid en verbeelding. Na een moeizaam begin, dat lijdt onder omslachtige, gekunstelde formuleringen, krijgt die problematiek gestalte in een gelaagd verhaal. Passend omslag met Lempicka's protret van Duchesse De la Salle. Vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.