Speren, potloden en een voetbal
Marc Vandenberghe
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Clavis, 2004 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VAND |
31/12/2004
Marc Vandenberghe schrijft met Liefje, monster, liefje een bijzondere ode aan het leven in Cambodja. Hiermee tracht hij zich niet in een fictief personage in te leven dat ginds woont en leeft. Hij kiest, terecht, voor het perspectief van de buitenstaander. Hij voert Dara op die samen met zijn ouders eindelijk naar hun land van herkomst zal reizen. Reden van de reis is de te verdelen erfenis van Dara's overleden grootvader. Dara woont al zijn hele leven in Brussel en kent zo goed als niets van het pijnlijke verleden dat zijn ouders in Cambodja achter zich lieten. Beetje bij beetje ontdekt hij de gruwelijke geschiedenis. Het wordt een ontwrichtende reis die hem confronteert met zijn wortels én met de marginale leefsituatie waaraan hij ontsnapt is. Dankzij de geslaagde vluchtpoging van zijn ouders.
Niet alleen om pit in het verhaal te brengen, voert Vandenberghe, met de bevallige Sobiejep, de liefde ten tonele. Dara ontmoet het meisje in een hut waar ze schuilt met een verdacht pakje onder de arm. Het bundeltje blijkt een slapende baby te verbergen. De bekommernis om de baby, het overhandigen van het kind aan het tehuis om het vervolgens weer uit de handen van de tehuisdirectrice, die het kind ter adoptie aan een Amerikaans echtpaar had aangeboden, te redden... Er wordt een stroom van gebeurtenissen en gevoelens ontketend die tegelijkertijd een rijk en helder beeld geeft van het complexe alledaagse leven in Cambodja. Net doordat Vandenberghe Dara als ikverteller hanteert, kan de lezer zich gemakkelijk identificeren. Men wordt helemaal ondergedompeld in het boeiende verhaal dat als een kennismaking met een fascinerend land leest. Tegelijk leest het boek ook als treffend beschreven ontluiking van een jonge persoonlijkheid. Het verhaal toont de schuchtere stappen van een jong individu dat voor het eerst autonoom een belangrijke beslissing neemt die daarenboven tegen de ouderlijke regels in dreunt. Het is óók een beslissing die wortelt in een moreel plichtsbesef, in een maatschappelijk engagement. Zowel Dara als Sobiejep wagen zich aan een heus avontuur door de baby terug aan de moeder te bezorgen en door de hele onderneming buiten het weten van hun ouders of familie om te bekokstoven. Dara's neef Sengly neemt een geheel andere, maar even gewichtige levensstap, door zich een maand als monnik af te zonderen. Het is een teken van volwassenwording en man worden in de Cambodjaanse maatschappij.
De confrontatie van beide culturen, van beide samenlevingen geeft niet alleen een inzicht in een vreemde cultuur. Het biedt tevens een heldere blik op de eigen, westerse gedragingen en gewoontepatronen. Dit maakt het boek tot een aangenaam lezend én van degelijke informatie voorzien, fictief reisverslag. Het boek is tegelijkertijd het verslag van het opgroeien in een wereld die getekend wordt door diepe kloven tussen verschillende culturen. [Els Van Steenberghe]
P.D. Sijtsma-Rietberg
Wanneer de opa van Dara is overleden, moet hij met zijn ouders mee terug van België naar Cambodja en heeft daar een lange vakantie in het huis van zijn oom Pew. Zijn vader heeft er veel te regelen rondom de erfenis, maar Dara heeft de tijd om het vreemde land met zijn eigenaardige gewoontes en mensen te leren kennen. Gelijk in het begin ontmoet hij Sopiejep. Haar leven is zo anders dan wat hij tot nu toe kent, dat het contact in het begin erg stroef verloopt. Maar hoe langer Dara daar is, hoe meer hij leert begrijpen van het leven in Cambodja en de manier waarop Sopiejep moet werken om zichzelf te kunnen redden. Hoe fijn het is om familie te hebben merkt hij doordat hij bij zijn oom Pew een poos inwoont. De nare ervaringen die zijn ouders voor hun vlucht naar België tijdens het regime van Pol Pot hebben meegemaakt, krijgt Dara van zijn moeder te horen. Hij leert begrijpen welk een monster Pol Pot is geweest (c.f. titel). Langzaam aan raakt hij bevriend met Sopiejep; hij gaat haar helpen en wint in de loop van de tijd haar liefde. Dit verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Dara (ik-persoon). Eenvoudig, modern taalgebruik met korte zinnen, die het verhaal makkelijk leesbaar maken. Rustige bladspiegel. Achterin is een verklarende woordenlijst opgenomen. Moderne kaft.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.