Het gaat toch rap : beginjaarsconference 2005 : de ongezouten versie
Raf Coppens
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Standaard, 2004 |
VERDIEPING 3 : FEESTPALEIS : COMEDY : 796 COPP |
31/12/2003
Vlaanderen probeert al sinds mensenheugenis op geheel eigen wijze humor te produceren. Vaak zijn die pogingen tot mislukken gedoemd, op een enkele uitzondering na. Gefêteerd in welomschreven kringen? Succes gegarandeerd. Zo ook ene Raf Coppens. Winnaar van Humo's Comedy Cup in 1999, voormalige helft van het duo 'De Anonieme Artiesten', en sinds enige tijd alomtegenwoordig op radio en televisie. En het kon niet uitblijven: nu is er ook een boek van zijn hand met fragmenten uit zijn shows. In de inleiding is Coppens opvallend bescheiden ("Schitterend proza is het niet maar dat was ook niet de bedoeling. Mijn verzinsels en grappen zo naakt mogelijk weer te geven, dat was het, niks meer.")
Met die inleiding heeft de lezer dan ook meteen het interessantste deel van de bundel achter de kiezen. Op een enkele Johan Museeuw-grap (ja, het was Coppens die die bal aan het rollen bracht), ook hier opgenomen, is Vrouw, zwijg! een opeenvolging van anekdotes waarin de humor zelfs niet met een vergrootglas te vinden is, pogingen tot humor die in de ergste gevallen gewoon kwetsend zijn voor de met naam genoemde betrokkene, en pure flauwiteiten. Zo heeft hij het over zijn vader in een leidinggevende functie die buizen aangeeft of een grafdelver die putten graaft voor anderen, en zo zijn er nog wel een paar figuren uit zijn boekje op te sommen. Hoe makkelijker, hoe liever, lijkt de slogan van de stand-up comedian te zijn. Dat hij succesvol lijkt te zijn met zijn met zijn programma's tekent het chronisch gebrek aan degelijk amusement, dat op de dag van vandaag in onze contreien voortduurt.
Laten we een petitie starten om Theo Maassen en Hans Teeuwen te overhalen eindelijk in onze theaters te komen optreden -- het zou ongetwijfeld de ogen van menigeen openen, en meteen hebben we een goede daad voor de maatschappij gesteld. De mensheid zal ons dankbaar zijn. [Marjan Bex]
Martin de Jong
Raf Coppens (1965) wordt achterop dit boek 'de grappigste man van Vlaanderen' genoemd. Sinds 1992 stelt de stand-up comedian om de twee jaar een nieuwe show samen. In 'Vrouw, zwijg!' bundelde hij teksten uit programma's uit de jaren 1992-2004, en dat had hij beter kunnen laten. 'Vlaams flauw' kan erg grappig zijn (Kamagurka, Urbanus), maar de flauwe grappen van Coppens zijn dat niet. Over de zanger Andrea Bocelli, die het licht in zijn ogen moet missen, meldt hij dat op diens bruiloftsfeest 'blinde vinken' geserveerd werden, de website van de paus is www.dement.Parkinson. Zijn de meeste grappen te flauw voor woorden, andere gaan om andere redenen de mist in. Coppens vraagt zich af hoe komt het dat de Stones allemaal nog in leven zijn. Dat komt omdat hij niet weet dat Brian Jones in 1967 overleed. Wellicht dat de grappen bij een optreden uit de verf komen, hier doen ze dat niet.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.