De brug
David Sandes
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Geus, cop. 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : SAND |
31/12/2003
Hoe leeft een kunstenaar in Parijs? Zonder te veralgemenen heeft Sandes in dit boek de levensstijl weergegeven van een typische artiest die tracht aan de bak te komen in dit mekka van de kunstenaars. Bram van Wolferen-Poons is een Nederlander die door zijn moeder vanaf zijn vierde werd voorbereid op een carrière als pianist. Zelf was ze een niet onverdienstelijk pianiste, maar ze moest haar carrière op een gegeven moment stopzetten. Vanaf dan richt ze haar leven volledig op Bram en diens muzikale ontwikkeling. Maar daar komt Bram niet helemaal ongeschonden uit: zijn belangrijkste drijfveer in zijn leven is te ontsnappen aan zijn moeder, onafhankelijk te zijn. En dat leidt tot een gespleten leven: muziek is niet zijn eigen keuze, maar hij wil wel laten zien dat hij er successen mee kan oogsten. Dat is nogal tegenstrijdig en brengt hem van het ene fiasco naar het andere. We maken kennis met zijn nogal vreemde denkpatronen, die het gevolg zijn van zijn volkomen gebrek aan ambitie: als hij dan al eens een baantje versiert, verknoeit hij het meteen door een misplaatst rechtlijnig denken, of door een nonchalance die aan het onbegrijpelijke grenst. Zo werkt hij als pianist bij een balletschool, maar vindt de strenge aanpak verkeerd. Als een echte Tijl Uilenspiegel steekt hij de draak met de school, tot hij er aan de deur gezet wordt. Vervolgens werkt hij als nachtwaker in een hotel. Hij is nieuwsgierig hoe de elektrische installatie er werkt en zet enkele zekeringen af -- maar staat er niet bij stil dat daarmee ook alle ijskasten ontdooien.
Maar Bram is geen grappenmaker, hij is eerder een tragische figuur die het zichzelf onmogelijk maakt. Hij heeft een homoseksuele relatie met Luc, die hij ertoe aanzet om zijn baan op te geven. Daarbij hanteert hij een hemeltergend cynisme, perfect weergegeven door het laconieke taalgebruik van de auteur. Vanaf het begin -- wanneer hij in Hongarije Luc ontmoet en uiteindelijk besluit bij hem in te trekken, in Parijs -- tot aan het einde blijft die cynische ondertoon behouden. Naarmate het verhaal vordert zie je in dat Bram een hopeloos geval is, maar zelf trekt hij dat besluit niet -- of anders gezegd, hij had het al getrokken voor hij naar Parijs kwam. In die zin heeft de achterflap van het boek het bij het verkeerde eind: het is geen "turbulente, vormende periode", maar een eentonige, doelloze bedoening die telkens weer op hetzelfde uitdraait: niets. [Bart Van der Bruggen]
L.A.A. Kruse
'Geluk is een keuze' luidt de beginzin van dit literaire debuut van David Sandes (1967). De hoofdpersoon, Bram van Wolferen, is een afgestudeerde concertpianist, die gebukt gaat onder het juk van een ambitieuze moeder, zelf klassiek pianiste, voor wie geen zee te hoog gaat om Brams muzikale carrière te realiseren. In Parijs ontdekt Bram de drugs, feesten en de liefde en probeert hij de droom van zijn (inmiddels overleden) moeder alsnog waar te maken. David Sandes, die zelf een conservatoriumopleiding volgde, schrijft op luchtige en humoristische wijze over interessante thema's als homoseksuele liefde, relatieproblemen, moederbinding en carrièredrang, en geeft een treffend beeld van het bruisende, kleurrijke leven in Parijs. De roman is scenisch geschreven, personaal en vrijwel geheel chronologisch verteld. Verzorgde gebonden uitgave; leuke kaft en normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.