Sterfelijk en roze
Francisco Umbral
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
IJzer, cop. 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : UMBR |
31/12/2004
Er is geen andere redding dan het heden", heet het bij deze bijna 70-jarige Francisco Umbral, een van Spanjes bekendste en, naar eigen zeggen, beste en ook best betaalde schrijvers. Met een naar mijn gevoelen onthutsend gebrek aan bescheidenheid gaat hij er vanuit dat hij een van de weinigen is die de taal gebruikt als een instrument waarmee het dagelijks leven niet alleen begrijpelijk maar ook dragelijk kan worden gemaakt. Het eerste in het Nederlands vertaalde boek Sterfelijk en roze, in feite een verzameling dagboeknotities waarin de ziekte en de dood van een kind aanleiding zijn tot een intens doorleefde verbeelding van de wanhoop, werd vrijwel niet opgemerkt en de vraag is of dit tweede herinneringsboek, zoals hij het zelf noemt, een beter lot beschoren zal zijn. Een wezen van verten, zoals de titel luidt naar een uitdrukking van Heidegger, is een boek over de ouder wordende mens die "stukje bij beetje afstand neemt van de dingen, of ziet hoe de dingen afscheid nemen van jou". Hij schrijft in een reeks van beschouwingen en commentaren over een "wereld die niet meer binnen handbereik ligt". In een briljant maar steeds compact poëtisch proza, vol verrassende beeldspraak, beklijvende gedachten en precieze formuleringen, geeft hij zijn impressies weer over de wereld waarin hij verkeert, over de vrouwen die hij gekend heeft, over de literatuur en het schrijven, over de mondaine bijeenkomsten, recepties en diners waaraan hij deelneemt: een overzicht in feite van de gedachten en gebeurtenissen die hij in het jaar 2000 noteerde omdat ze hem van belang leken voor zijn eigen geschiedenis. Een dagboek zonder data dat zonder meer schitterend geschreven is, niet omdat het onderwerp ter zake doet, want dat is "hoe dan ook slechts een voorwendsel om het schrijven te schrijven", maar omdat "een onderwerp zonder het literaire alleen maar kletspraat is". [Jan Baes]
Maarten Steenmeijer
Francisco Umbral (1935) is in zijn vaderland Spanje een waar fenomeen. Dat is niet alleen te danken aan zijn virtuoze pen maar ook aan zijn duizelingwekkende productie en zijn recalcitrante optredens in de media. Toch lijkt de inzet van Umbrals werk serieus te zijn. Hij is een schrijver die - in het voetspoor van de romantici en de decadenten - zijn heil in de kunst en de literatuur zoekt, als alternatief voor het gewone, banale leven. Umbral doet dit niet alleen door in zijn werk heel veel te verwijzen naar kunst en literatuur, maar ook door lyrisch en barok te schrijven. Zo ook in dit ongedateerde dagboek, waarin hij aan de hand van korte beschouwingen en autobiografische anekdotes een portret schetst van de oudere schrijver die hij inmiddels is geworden. Van verzoening met het voortschrijden van de tijd is geen sprake. Umbral levert strijd met het verval en de sterfelijkheid door te proberen het leven en de werkelijkheid te vervangen door het schrijven en de literatuur. Hij doet dit in de wetenschap dat hij deze strijd nooit kan winnen. Maar dat is voor hem geen reden om haar niet te voeren. Integendeel. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.