De kleine blonde dood
Boudewijn Büch
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, cop. 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 7554 |
31/12/2004
Iemand die een ego heeft dat nog erger uitpuilt dan z'n bolle buik ; iemand wiens uitermatig gebrekkige kennis van het Nederlands slechts wordt overtroffen door z'n uitermatig gebrekkige kennis van de andere talen die hij de hele tijd per se wil brabbelen; ... iemand die als Goethe-kenner wordt beschouwd om geen enkele andere reden dan dat hij het zelf constant rondbazuint...". Onomwonden geeft Herman Brusselmans aan waarom hij allerminst onder de indruk is van de figuur Büch (1949-2002) en diens literaire activiteiten. Net als talloze andere critici stoort hij zich aan de poseur in Büch die te gekunsteld schrijft in een soort plechtstatige 19e-eeuwse stijl. Hoewel men over de uiteindelijke waarde van Büch grondig van mening kan verschillen, staat zijn vermogen om mensen ergens enthousiast voor te maken boven elke discussie. Er zijn de uiterst kleurrijke verslagen van Büchs talloze reizen naar de meest obscure eilanden, zijn veel bekeken toegankelijke boekenprogramma's en de sterk autobiografische romans waar alle facetten van Büch feilloos in samenkomen: de verzamelaar, de reiziger, de bibliofiel, de melancholicus, de Goethe-aanbidder... Diezelfde ingrediënten duiken op in Büchs poëtische verzamelbundel In gedichten, maar de mix ervan is veel minder smaakvol.
In gedichten bevat naast de vijf reguliere bundels een bloemlezing uit onbekend jeugdwerk, gedichten uit allerlei onachterhaalbare uitgaafjes en Büchs eerste gepubliceerde verzen. Verder zijn er een vijftigtal gedichten opgenomen die na het voorjaar van 1985 zijn geschreven. Büch springt zeer kwistig om met citaten. Meer dan een vierde van zijn gedichten wordt voorafgegaan door een citaat van een filosoof (Kant, Spinoza...) een muzikant (Mick Jagger, Chuck Berry...), of een schrijver (Goethe, Novalis...). Het verband tussen citaat en gedicht is vaak te voorspelbaar zodat het nauwelijks ontroert. Zo is er het weinig tot de verbeelding sprekend gedicht met bovenstaand citaat 'A lover's question (Clyde McPhatter)': "GRASVELD onder groen / en donkerblauw / diagonaal bestaan / wij tussen de kantines / waarom ik toch niet / met je trouw / omdat hier overdag / de jongens korfbal / spelen / die taal & dood / in tijd verdelen"). Het fascinerende kantje van Büchs poëzie ligt veeleer in de symbolische betekenis van de kleur 'blauw'. Zo staat 'blauw' voor de dood ("Mijn kind slaapt aan de blauwe zijde / van dood ..."), voor het melancholische ("een ongekend / zwaarmoedig blauw dat voor de vensters staat..."), voor het onuitsprekelijke ("poëzie is dit: / wit onttrekken / aan het blauw...") of voor het oneindige ("En in dit onopgehouden / slepen langs bodem van de diepte / -- o wat is zij (oceaan, N.V.) toch oneindig blauw..."). Had Büch maar meer gebruik gemaakt van een dergelijke romantische symbooltaal en minder de termen 'lied', 'taal' en 'dood' tot treurens toe herhaald of zichzelf minder verscholen achter citaten van zijn helden. Minder idolatrie en meer eigenheid zoals in zijn laatst verschenen sprankelend reisboek Steeds verder weg. Rest ons te dromen van het mooiste lied dat Büch nog moest schrijven. [Nicolas Verscheure]
Els van Geene
De bekende thema's zoals we die in Büchs proza aantreffen,vinden we terug in zijn poëzie: het jongetje, de geliefde "putto" en de beminde, gevreesde vader, welke nú eens samenvallen, dán weer letterlijk uiteenreizen. De aloude romantische thema's van de onbereikbare geliefde, de "lamento's" op de gestorven knaap, de wensdroom rond het androgyne meisje en de uiteindelijke vervreemding zetten de (melancholieke) toon. Schatplichtig als Büch is aan popzangers als Buddy Holly en Mick Jagger krijgen zijn gedichten een vaak liedachtig karakter: het zijn kortregelige, fragiele hunkergedichtjes. Bij alle mystificaties en onthullingen rondom Büch is zijn verdriet schrijnend oprecht: de dood willen ontkomen via verre reizen en uiteindelijk alleen maar ervaren dat zijn persoonlijkheid uiteengevallen is. Büchs gedichten zijn één grote poging om de disharmonie in zijn persoonlijkheid te bezweren. De twee "Televisieliederen" achterin zullen voor velen de sleutel zijn.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.