De zeepridder ziet een spook
Kristien In-'t-Ven
Kristien In-'t-Ven (Auteur), Vincent Bal (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lannoo, 2003 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : IN T |
31/12/2004
Op een dag gaat de vrouw van de apotheker ervandoor met een andere man. De apotheker is ontroostbaar en komt zijn bed niet meer uit. De mensen kunnen geen medicijnen meer kopen en dus worden ze almaar zieker. Het bloemenmeisje doet aanvankelijk gouden zaken maar als op de duur iedereen ziek te bed ligt, ligt ook haar handeltje stil. Dan wordt ze heel erg boos. Als zelfs een berg pillen en een bos bloemen niet helpen, begint ze te huilen. Ze huilt zo hard dat haar tranen het huis doen overstromen. De apotheker neemt haar in zijn armen en springt door het raam. Natuurlijk worden ze verliefd op elkaar.
Het hele verhaal is voorspelbaar en banaal. De reddingspogingen van de bakker, de schoenmaker en de commissaris zijn gezocht en ze geven het veel te vlug op. Ook de aanpak van het bloemenmeisje is niet origineel. Zo is het recept dat ze kookt met stinksnot geforceerd grappig. De stijl is direct met veel vragen en aansprekingen, maar tegelijk vaak stijf en nodeloos zwaar: "In zijn voorhoofd zitten diepe rimpels, die zich als kanalen een weg banen door de landkaart van zijn gezicht". "Afgezien van het feit dat ze daardoor wel een Chinees leek, scheen het nieuwe leven haar te bevallen want de apotheker heeft daarna niets meer van haar vernomen". "Wie 's nachts een blik door zijn raam had geworpen -- geen te scherpe blik want dan had je die arme apotheker meteen verpletterd -- zou gezien hebben dat hij af en toe badend in het zweet wakker werd en dan onbedaarlijk huilde, als een wolf in het bos". "Bij het bloemenmeisje hing haar tong op haar tenen van het bloemen verkopen" enz.
De prenten zijn even karikaturaal als het verhaal, en even stereotiep. [Jan Van Coillie]
J.H. Corts
Echte liefdesverhalen hebben zowel elementen van droefheid als blijdschap in zich. Zo ook het verhaal over de apotheker. Hij is gelukkig en tevreden, maar dat verandert als zijn vrouw hem verlaat voor een ander. De apotheker wordt ziek van verdriet en verwaarloost zijn winkel en zichzelf. De hele stad lijdt eronder. Nu er geen medicijnen meer te krijgen zijn, worden er steeds meer mensen ziek. Alleen het bloemenmeisje doet nog goede zaken. Iedereen bestelt bij haar bloemen voor de zieke stadgenoten. Totdat ook de laatsten ziek zijn. Dan gaat het bloemenmeisje op onderzoek uit en probeert de apotheker over zijn liefdesverdriet heen te helpen. Tevergeefs. Dit doet het bloemenmeisje zo'n verdriet dat zij een overstroming bij elkaar huilt. Als de aptheker haar van een zekere verdrinkingsdood in haar eigen tranenmeer redt, slaat de liefdesvonk op beiden over. Na een mooie bruiloft leven ze nog lang en gelukkig. Eenvoudig romantisch verhaal met saaie, clichématige, in grijstinten uitgevoerde tekeningen. Tekst en titels vormen geen mooi geheel. De tekst is namelijk in een dunne, cursieve letter gezet, terwijl de titels in een heel dikke, vette letter gedrukt zijn. Weinig identificatiemogelijkheden voor kinderen vanaf ca. 8 jaar, eventueel voorlezen vanaf ca. 6 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.