Ik ben Radar
Reif Larsen
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Contact, 2003 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 415.3 VEEN |
31/12/2003
Wanneer we ons beperken tot de westers-christelijke traditie kunnen we zeggen dat er in den beginne naast het woord van God al heel snel het lijden was. Verdreven uit het Aards Paradijs werd de mens geconfronteerd met verdriet, pijn, lijden van fysieke en psychische aard. Het verhaal van de zondeval beweert natuurlijk dat we dit lijden aan onszelf te danken hebben, het is een boete die werd opgelegd na de ongehoorzaamheid aan God. Niet iedereen echter gaat uit van een dergelijk fatalisme en dat blijkt uit de aardige compilatie die Jabik Veenbaas heeft samengebracht in Grote denkers over verdriet en troost. Veenbaas gaat historisch-chronologisch te werk en verzamelde teksten uit de klassieke Oudheid (van Homerus tot Marcus Aurelius), de kerkvaders en de Middeleeuwen (Augustinus tot Thomas à Kempis), de renaissance en de verlichting (Marsilio Ficino tot Spinoza), de nieuwe tijden (van Voltaire tot Nietzsche) en de nieuwste tijd, van 1900 tot heden (beginnend met Freud). Gemeenschappelijk aan alle geschriften -- van bekende en minder bekende denkers -- is hun verhaal over verdriet en lijden, én de wijze waarop daar volgens de auteur in kwestie mee moet/kan worden omgegaan. Het is twijfelachtig of de lezer troost kan putten uit deze fragmenten in tijden van groot verdriet en lijden, zoals de achterflap hem/haar belooft, maar dat is niet erg. De selectie is weloverwogen en evenwichtig en de schrijvers hebben de eeuwen overleefd, wat borg staat voor een zekere schoonheid en waarde. Welzeker zijn er voor ieder passages die zullen beklijven en dat is al heel wat. Zelf bevallen de volgende zinnen van de Nederlandse filosoof Ton Lemaire: "Maar waarom deze omhaal van woorden, als de uiteindelijke troost ligt in de liefkozing van iemand die ons liefheeft; in de vervoering om de tedere schoonheid van de wereld, samen ondergaan; in de verzen van het volstrekte gedicht? Laten we zacht zijn voor elkaar, want het leven is een onduldbare pijn." Voor elk wat wils in deze bundeling. [Jan De Wit]
Dr. P. Leenhouwers
In deze bundel zijn teksten bijeengebracht uit de westerse filosofie (zoals van Plato, Eckhart, Erasmus, Montaigne, Spinoza, Rousseau) en filosofisch getinte literatuur (o.m. van Homerus, Dante, Tolstoj, Proust, Rilke, Hesse, Etty Hillesum) die troost kunnen betekenen bij lijden en verdriet. Heel uiteenlopende boodschappen; samenhangend niet alleen met de periode waaruit ze komen, maar ook met de achtergrond van waaruit gesproken is. Griekse denkers wijzen op de onontkoombare kwetsbaarheid van menszijn, wat geaccepteerd moet worden; dat is levenswijsheid. Middeleeuwse denkers pleiten voor een grenzeloos vertrouwen in de 'God van het leven', die ook de voltooier ervan zal zijn over de levensgrens heen. In de Renaissance zoekt men het lijden in zijn diverse vormen te 'begrijpen', er de redelijkheid van te ontdekken om het zo draagbaarder te laten zijn. Hoe meer onze eigen tijd nadert, des te levensnabijer worden de handreikingen: troost in en door tederheid; kracht van de stille nabijheid; berustende aanvaarding, die het leven niet vroegtijdig als het ware al laat wegstromen. Een verzameling sprekende teksten, die inderdaad - zoals de inleider zegt - de mens laat zien 'als de mens die de mens een troost is'. Paperback; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.