Warhorse
Michael Morpurgo
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Afijn, 2003 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : COPP |
31/12/2003
Uit dit debuut blijven me op de eerste plaats de illustraties bij in gemengde technieken met waterverf, waskrijt, pen... De expressieve aardappelhoofden doen denken aan de koppen van Gregie de Maeyer en de pentekeningen soms aan die van Ted van Lieshout. Indrukwekkend vind ik de aquarel in zwart en blauw van het schiereiland onder een dreigende wolkenhemel en de prent met de fanfare à la Ensor. Wat het verhaal bijzonder maakt, zijn de observaties van het kind. Ongeremd geeft het de gedragingen van de volwassenen weer op een familiefeest. Precies door die 'zuivere' kijk worden het eigenbelang en de hypocrisie duidelijk. Ooms en tantes blijken vooral met zichzelf bezig, ze zetten meer zichzelf in het zonnetje dan de grootouders die vijftig jaar getrouwd zijn. Oma en opa zijn te oud en te wijs om zich van de wijs te laten brengen door de opdringerige geschenken en het gekrakeel. Daardoor is er tussen hen en het kind een vanzelfsprekende solidariteit. Die wordt gesymboliseerd in het cadeau van het kind, de goudvis, het enige geschenk dat opa en oma echt waarderen. Deze kleine schets uit een familieleven heeft een knappe beweging van rust over chaos naar rust. Waar de observaties scherp zijn, is de verwoording dat minder. Sommige zinnen klinken stroef ("Het was niet de eerste keer, maar we blijven er smakelijk om lachen") of bevatten overbodige toevoegingen ("Ja, als ze wil, is mijn zus een kei in het verpesten van de sfeer".). Af en toe ook dringt de volwassen auteur zich te duidelijk op, wat de geloofwaardigheid van het ikstandpunt van een kind aantast: "Oma en opa moeten het er goed van nemen, nu het nog kan". Of "Zijn ouders waren arme polderboeren. Als schimmen leven ze voort". Het klinkt ook vreemd als een kind het heeft over een 'onhandige kus'. [Jan Van Coillie]
Ria de Schepper
Een tienjarige jongen vertelt over het feest bij zijn grootouders die vijftig jaar getrouwd zijn. Er komt veel volk over de vloer en er worden allerlei, soms wat onzinnige cadeaus gegeven. Het jongetje gaf hen een goudvis en daar blijken beide oudjes heel gelukkig mee te zijn. Alle drukdoenerij is niet aan hen besteed. Opa en oma hebben genoeg aan elkaars gezelschap en aan hun herinneringen. De jonge ikfiguur observeert de drukdoende mensen en begrijpt zijn grootouders beter dan de meeste volwassenen. De tekst is niet zo uitvoerig en daardoor mist het verhaal diepgang. De stijl is zakelijk beschrijvend maar af en toe interpreteert en analyseert de jongen de situatie. De illustraties in gemengde technieken, met aquarel, verf en potlood, roepen diverse stemmingen op. Het zijn artistieke interpretaties van wisselende kwaliteit. Een kort, diepzinnig verhaal voor lezers vanaf ca. 10 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.