Mooie dagen : een biografie
Johan Verminnen
Karel Michiels (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Houtekiet, 2003 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MICH |
31/12/2003
De constante in de reisverhalen van Karel Michiels is zijn warsheid van de typische uitwassen van wat gemiddeld voor toerisme doorgaat. Hij illustreert dit op uitstekende wijze in zijn impressies op Kreta in 1989 en hoe alles in het gekoesterde plaatsje 12 jaar later totaal verknoeid is. De journalist noemt zichzelf ook liever 'bezoeker' en niet 'toerist': de bezoeker gaat onder in de plaatselijke sfeer, is medemens, terwijl de toerist enkel uit is op zeer tijdelijk genieten en vaak een duidelijk gebrek aan respect toont. Door in enkele reisimpressies zijn dochtertje (op een bepaald ogenblik nog maar anderhalf jaar) mee te nemen, slaagt hij er mooi in zijn persoonlijke betrokkenheid heel tastbaar te maken. Het heeft ook voor gevolg dat de lezer precies aanvoelt waar Karel Michiels heen wil. Een Algarve vergeven van de Duitse en Engelse toeristen, is Portugal niet meer. Wel meer heeft Karel Michiels, die zelf Duits heeft gestudeerd, het moeilijk met de overweldigende Duitstalige aanwezigheid op mooie plekken. Anderzijds doet zijn liefde voor de Duitse taal hem een prachtig stukje schrijven over Wenen, voor de schrijver een uitstekende gelegenheid om een lievelingsfilm, 'The third Man', te analyseren.
Relevante kunsthistorische gegevens doorspekken een verblijf in Italië, de volksopstand in Roemenië wordt geëvoceerd in een reisverhaal naar Roemenië ter gelegenheid van een voetbalwedstrijd van Anderlecht tegen Boekarest. Het is aangename lectuur en Karel Michiels heeft geen moeite volledig los te komen van het louter sportieve. Jamaica bezoekt hij naar aanleiding van het wereldkampioenschap voetbal in de Verenigde Staten en nog eens vier jaar later om zich te ergeren aan een banale rondleiding in het huis van Bob Marley, een van zijn muzikale favorieten.
Uiteraard heeft de titel een wat ironische betekenis. De mooiste zonsondergang wordt je beloofd in de vele toeristische folders, maar zo'n mooie zonsondergang overkomt je gewoon, je hoeft hem niet achterna te hollen. In het laatste verhaal, dat speelt in Turkije in september 2002, wordt toerisme in zijn slechte en goede vorm nog eens precies toegelicht.
De mooiste zonsondergang van de wereld van Karel Michiels is een bundel bijzonder onderhoudende reisimpressies. Enige opvoedende bedoelingen kunnen hem niet worden ontzegd: er is een goede en beslist ook een slechte manier om op reis te gaan. [Christiaan Hemelaer]
Babette Hagedoren
In drieëntwintig persoonlijke en informatieve reisverhalen probeert de auteur zijn ambivalente houding naar de toeristische industrie duidelijk te maken. Aan de ene kant stoort hij zich aan de toeristen, maar aan de andere kant is hij zelf ook toerist - tegen wil en dank - die dezelfde paden als de anderen bewandelt. De auteur is freelance auteur en journalist. Hij reist zowel beroepsmatig als voor zijn plezier. De reisverhalen over de gemengde gevoelens van de auteur als reiziger én toerist kunnen, afhankelijk van het 'type' vakantieganger dat de lezer is, herkenning, maar ook vervreemding oproepen. De auteur overtuigt ons echter van één ding: de mooiste zonsondergang komt de reiziger die er voor open staat, vanzelf tegen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.