Warenar : geld en liefde in de Gouden Eeuw
P.C. Hooft
P.C. Hooft (Auteur), René Puthaar (Samensteller)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Bakker, 2004 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : LITERATUUR VOOR 1700 : HOOF |
31/12/2004
Zo sprak mijn lief mij toe, een keus uit Hoofts 'mooiste liefdesgedichten' is een in hoge mate overbodig boekje. Aan enthousiasme en goodwill ontbreekt het de samensteller, nawoordschrijver en zelf 'hertaler' van een tiental gedichten uit het boeket nochtans niet. René Puthaar zet vooral het lichtgevende en zingende van Hoofts poëzie in de verf, en ziet in de drost van Muiden een "tegenspeler [...] van de zoekers, de tobbers en de diepzinnigen". Nu goed, laat de dichter zijn wie hij is en laten we hem zijn zelden bezwaarde lichtvoetigheid gunnen. Dan nog zal het, vrees ik, weinigen lukken waarlijk van deze amoureuze verzen te genieten. Dat heeft alles te maken met, enerzijds, het onzalig idee Hoofts 17e-eeuws te willen 'verhedendaagsen' en, anderzijds, met de verbijsterende onverschilligheid en het wraakroepend gebrek aan eerbied en liefde voor poëzie vanwege uitgever Bert Bakker. "Omdat ook een verklarende woordenlijst, inhoudelijk commentaar of een notenapparaat ongewenst heetten, zal Hooft u vaak duisterder voorkomen dan een lichtdichter verdient", verzucht een verongelijkte Puthaar -- en gelijk heeft hij. Zet Hooft op halfslachtige wijze om in pseudo-hedendaags Nederlands, en je verkrijgt een amper te pruimen relict uit definitief vervlogen tijden. Laat de gedichten intact in het idioom van hun tijd, en ze komen -- mits enig waarlijk onmisbaar commentaar -- paradoxalerwijs verbazend dichtbij. Zonder notenapparaat zal de onvoorbereide lezer binnen de kortste keren verdwalen. Doodjammer is het, want 'Vluchtige nimf, waarheen zo snel', 'Zal nimmermeer gebeuren', 'Mijn lief, mijn lief, mijn lief -- zo sprak mijn lief mij toe', 'Gij Heiligheidjes, die in bloemen en in kruiden', 'Klare, wat heeft er uw hartje verlept' -- ze staan allemaal in dit dunne boekje: in een verkeerde taal en schandelijk verweesd. [Michel Bartosik]
Karel Bostoen
Deze bloemlezing is samengesteld door de dichter René Puthaar (1964) die hiermee laat zien dat hij zeer gesteld is op de lichte toetsen van P.C. Hooft. Het gaat hier om een veertigtal van Hoofts liefdesgedichten, waarvan het merendeel pas sinds de tweede helft van de negentiende eeuw geleidelijk canoniek is geworden. Er zijn veel liedteksten onder die uiteraard nog aan zeggingskracht winnen bij een gezongen uitvoering. De teksten worden gepresenteerd in een moderne herspelde versie, maar zonder woordverklaringen. Voor menige moderne lezer kan dat een probleem zijn, want zeventiende-eeuws is nogal weerbarstig. Wie zich evenwel enige moeite getroost omdat het immers om schitterende poëzie gaat, komt op eigen kracht een aardig eind. In zijn korte nawoord geeft Puthaar voornamelijk blijk van zijn enthousiasme voor de lyriek van speciaal deze liefdesdichter.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.