Pietje Pedro en de mijter van Sint
Coby Hol
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
De Eenhoorn, 2003 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : Kleuter : feesten
Pasen |
6 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Eenhoorn, 2003 |
THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST
Pasen |
5 items aanwezig |
De Eenhoorn, 2003 |
THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST
Pasen |
31/12/2003
De Nederlandse Coby Hol maakte al een achttal prentenboekjes, ze nam tekst en tekeningen voor haar rekening. Haar verhaaltjes zijn zo eenvoudig en helder als haar tekeningen, maar die vallen extra op door de bijzondere collagetechniek. Ze experimenteerde al met stof (o.m. jeansstof), wol, watten, papier en voegt daar in dit boek nog verbandgaas aan toe. In verschillende kleuren gespoten vormen strookjes en uitgeknipte figuurtjes hier het huis van Paashaas, met de meubels, de ramen, de gordijnen erin, maar ook de bomen en het hek eromheen, de duisternis, een bloempot, een cadeaupakje of de strik aan zijn eierenmandje. Door dat zachte materiaal wordt de wereld zo aaibaar als de personages in het verhaaltje: Paashaas en zijn beste vriend Haan. Er zijn geen gevaarlijke hoeken, harde planken, uitstekende spijkers of splinters in Paashaas' wereld, net zo min als Haan sporen heeft of Paashaas zelf grote nagels of knaagtanden. De figuurtjes zijn uit stof of papier gescheurd en hebben dus ook geen scherpe kantjes: ze zien er pluizig en lief uit. Ze staan tegen een witte achtergrond, wat de prenten rustig en helder maakt. Paashaas met zijn blauwe tuinbroek en Haan met zijn vier kleurige staartveren worden voor de kleuters al snel vertrouwde figuren omdat ze telkens hetzelfde uitzicht hebben. Emoties blijken vooral uit hun beweging en houding, al maakt ook het zwarte mondstreepje Paashaas wel blij of droevig.
"De winter is al bijna voorbij." Paashaas verlangt naar de lente en begint dus maar aan de paaseieren te werken. Toch laat hij zich nog even door Haan overhalen om buiten te spelen. Als hij daar de krokussen ziet, moet hij natuurlijk onmiddellijk aan de slag. De eieren die hij gemaakt heeft, vindt hij zo mooi, dat hij besluit ze allemaal zelf te houden. Dat levert hem wel een slapeloze nacht op: hij heeft nu wel veel eieren maar is toch helemaal niet blij. Haan herinnert hem aan zijn plicht en weldra heeft Paashaas voor alle eieren een leuk verstopplekje gezocht bij de dieren in het bos. Het laatste ei was voor Haan. Paashaas loopt terug naar huis, gelukkig omdat hij een echte Paashaas is. Voor zijn deur wacht Haan op hem met een pakje, met daarin "het mooiste ei dat hij ooit heeft gekregen".
Een eenvoudig verhaaltje met daarachter vertrouwde 'boodschappen': geven maakt gelukkig, net zoals het uitvoeren van je opdracht, en... wie geeft, zal krijgen. Daarnaast is er ook een verwijzing naar de rechtmatige trots op wat je met zorg gemaakt hebt, én naar de troostende gedachte dat vrienden er zijn om je te helpen met woord en daad en om je te waarderen.
De taal is heel eenvoudig en direct. De schrijfster zegt gelukkig niet alles: ze laat de voorgelezen kleuters ook zelf wat invullen. Als Paashaas bij het spel plots de krokussen ziet en zegt: "Nu is het tijd voor de paaseieren." antwoordt Haan zonder meer: "Tot ziens dan maar weer!" Geen woord over naar huis gaan, over beginnen met de paaseierenproductie. Kleuters kunnen bij deze prent zelf wel bedenken dat de speeltijd voorbij is. Hetzelfde gebeurt ook met de illustraties. Als Paashaas al zijn eieren verstopt heeft, zegt de tekst: "Fluitend loopt hij terug naar huis." Op het witte blad staan boven de tekst twee enorme rozige boomkruinen op paarse stammen. Paashaas ziet de wereld nu door een roze bril. Een eenvoudig mooi boekje met rustgevende prenten, een helder verhaal en vertrouwde ideeën. [Herman De Graef]
Redactie
Als de lente begint, is Paashaas blij dat hij eindelijk eieren kan versieren. Hij vindt ze zo mooi dat hij ze zelf wil houden. Hij vindt het uiteindelijk maar niks en brengt ze toch naar alle dieren. Van zijn vriend Haan krijgt hij zelf een ei. Een vrolijk paasverhaal in de tegenwoordige tijd met korte eenvoudige zinnen in een groot lettertype. Aangepast aan het jonge kind; de bijpassende illustraties zijn soms paginagroot en bestaan uit helder gekleurde sfeervolle collages uit zijden vloeipapier en gekleurd gaas. De illustratrice gebruikt ook vaak stofjes en garen. Ze hebben geen contouren, weinig details en variatie en zijn toch niet saai. Het verhaal heeft een zekere spanning, maar loopt goed af. Geschikt om voor te lezen vanaf ca. 3 jaar. Het boek heeft een harde matglanzende kaft voorzien van een zonnige gele plaat.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.