Het laatste concert
Nicola Lecca
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Prometheus, 2003 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : LECC |
31/12/2003
Nicola Lecca is een jonge Sardische schrijver. Hij werd in 1976 in Cagliari geboren en woont en werkt te Londen. Zijn roman speelt zich af in Parijs (Rue du Bac) en verhaalt ons de (auto)biografie van Anne-Rose D., een dichteres, die moeilijke verzen schrijft, die in een beperkte intellectuele kring geapprecieerd worden. Toch schuwt Anne-Rose alle publiciteit. Ze heeft zich teruggetrokken in een imaginaire wereld. Haar leven is er een geweest vol illusies en ontgoochelingen. Zij heeft als jong meisje een abortus moeten ondergaan, haar grote jeugdliefde, Claude, heeft zelfmoord gepleegd. Claude en Anne-Rose waren verwante zielen: ook hij haatte de gewone wereld, maar heeft de logische conclusie getrokken en zich van het leven beroofd. Ze is een uitgeslotene, maar op vrijwillige basis: het gewone leven interesseert haar niet. De imaginaire wereld van de literatuur is veel interessanter. Ook de droom speelt een grote rol: zo droomt zij voortdurend van de stad Stockholm, maar wanneer zij op het vliegtuig stapt om de stad ook echt te bezoeken, wacht haar een grote ontgoocheling. De poëzie handelt over een andere realiteit, is een soort ivoren toren waarin de schrijfster zich opsluit om te ontsnappen aan de vulgariteit van het dagelijkse leven. De poëzie plooit op zichzelf terug, wordt narcistisch en verliest alle contact met de realiteit. "De dichter leeft of schrijft: dientengevolge leef ik al geruime tijd niet meer". Dit is een zin die de roman goed samenvat.
Portret in zwart is een monoloog van een oude dichteres, die terugblikt op haar trieste bestaan. De stream of consciousness speelt hierbij een grote rol. Wij volgen haar gedachten, mijmeringen bij een gedicht van Rimbaud, een oude foto (van Claude), een sonate van Bach. De autobiografie wordt na haar dood ontdekt door een tweede geliefde, Maurice, die zij nooit echt heeft bemind wegens haar liefde voor de overleden Claude. Maurice zal de roman uitgeven. Portret in zwart heeft dus meerdere lagen en is ook een roman binnen de roman. Het literaire debuut van Lecca bestond uit een verzameling verhalen, met de titel Concerti senza orchestra. Ook in Portret in zwart speelt de muziek een grote rol. Vooral de laatromantische muziek blijkt de dichteres te inspireren: Wagner, Mahler en Richard Strauss. Het is een pessimistische, existentialistische roman -- hij speelt zich niet toevallig te Parijs af --, die je niet onberoerd laat. Hij zal vooral diegenen aanspreken die geloven in de kunst, in een mooiere wereld en die de grijsheid van het bestaan willen ontvluchten. [Bernard Huyvaert]
L.B. van Mastrigt
Eerste vertaling van deze jonge Italiaanse schrijver (1976) in het Nederlands. Anne-Rose D., een oudere vrouw in de herfst van haar leven, woont in Parijs waarnaartoe ze is verhuisd nadat haar grote liefde Claude zich in haar jeugd van het leven heeft beroofd. Ze trekt zich uit de wereld terug en houdt zich alleen nog bezig met haar dichtkunst en het schrijven van haar dagboek, waarin ze vragen met betrekking tot de kunst en het leven in het algemeen behandelt. Na haar dood wordt dit dagboek gevonden en aan de openbaarheid prijs gegeven. Intrigerende roman over een vrouw die, na het verlies van haar geliefde, ervoor kiest in dromen te leven en de kunst als hoogste vervulling van dit bestaan beschouwt. Paperback; kleine druk. Omslag met weemoedige foto van Parijse straat.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.