De nacht voor de scheiding
Sándor Márai
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Wereldbibliotheek, cop. 2002 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MARA |
31/12/2003
Deze totaal vereenzaamde Hongaarse auteur pleegde in 1989 in het Californische San Diego zelfmoord. Hij had er zich na tal van omzwervingen door West-Europa gevestigd, maar kon er na de dood van zijn vrouw niet meer aarden. In Hongarije had hij een ongemeen rijk vooroorlogs oeuvre van meer dan vijftig titels achtergelaten, dat door de communistische machthebbers als 'burgerlijk' werd gekwalificeerd. Márai werd in eigen land geen keuze gelaten: hij kon niet meer in vrijheid schrijven en hij kon niet meer in vrijheid zwijgen. Hij zag in dat alleen al het loutere feit van zijn aanwezigheid het systeem zou legitimeren. Land, land!..., in het begin van de jaren '70 geschreven, is de neerslag van zijn memoires aan de jaren 1944-'48, de tijd waarin het sovjetsysteem het land en zijn bewoners van hun ziel beroofde. Márai reconstrueert in dit boek het monsterlijke proces van een totalitarisme dat vele keren erger is dan het fascisme, waarvan het land net bevrijd is. Hij vangt aan met de beschrijving van de Russische inval en zijn kennismaking met de Russische soldateska: een armoedig, berooid, woest, fascinerend zootje. Hoe onvooringenomen Márai hen ook tegemoet treedt, deze mensen blijken onbegrijpelijk anders te zijn. In de jaren die nu komen, volgt dan de onteigening van land, goederen en van de ziel. Márai ziet het alles met verbijstering aan. In 1946 kan hij nog even ontkomen naar Parijs, maar hij vindt er het humanisme van voor de oorlog niet meer terug. Hij kiest voor Hongarije, voor het Hongaars, de enige taal waarin hij kan zeggen wat hij wil. Hij zal nog anderhalf jaar de terreur en de angst meemaken, beleeft in zijn land wat Johannes van het Kruis "de duistere nacht van de ziel" noemde, tot hij in 1948 de kans kreeg om te emigreren. De memoires van Márai vormen fascinerende literatuur, waarin je op elke bladzijde zinnen zou willen aanstrepen. Márai heeft een scherpe kijk op de ontaarding van de samenleving, net zoals Vaclav Havel bv. die kon dissecteren. Hij kan abstractie maken van zijn eigen kwelling, kan pregnante dingen verwoorden over de authenticiteit, over het schrijverschap, over de taal enz. Dit is een eerlijk en groots boek, waarnaar niet genoeg verwezen kan worden. [Jos Van Damme]
Willem G. Weststeijn
De Hongaarse schrijver Sandor Marai (1900-1989), die na zijn vertrek uit Hongarije een tamelijk onopvallend bestaan in de emigratie heeft geleid, is de laatste jaren herontdekt. Met romans als "Gloed" en "De erfenis van Eszter" (beide in 2000 vertaald) heeft hij ook het Nederlandse publiek voor zich gewonnen. "Land, land!.." (oorspronkelijk verschenen in 1972) is een geheel ander boek dan deze twee romans. Het is autobiografisch en behandelt de periode van de Duitse bezetting van (voormalig bondgenoot) Hongarije (1944) tot Marai's zelfgekozen emigratie. Het besluit daartoe nam hij omdat hij zich niet kon verenigen met de manier waarop de communisten zijn land sovjetiseerden. Zijn verbondenheid met de Hongaarse taal en cultuur en messcherpe analyse van het communistische systeem leveren fascinerende pladzijden op. Op het niveau van Milosz, Konrad en andere grote Midden-Europese schrijvers. Gebonden; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.