Openingen : gevangenisgedichten
Benno Barnard
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Poëziecentrum, 2002 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : NEEF |
31/12/2003
Ik ben geboren in de oorlog / In een slechte maand / Daarom moet ik sterven". In '24.06.41' geeft het hoofdpersonage van Het boek van de roos en het zout een (onzinnige) reden op voor de onvermijdelijkheid van zijn dood. Blijkbaar probeert hij de zaak zo wat minder zinloos en pijnlijk te maken. Evenzeer is het lyrische ik bij De Neef begaan met manieren om te blijven leven: "Tijd die ons grijpt en ringt / Die door ons blaast en zingt // Met verf knoop ik / Je in mij dicht / Je stikt". Kunst kan het winnen van tijd en dood. De hoofdfiguur houdt dan ook zijn overleden ouders levend door zijn poëzie. Even belangrijk in deze bundel is de natuur. In de laatste reeks, 'Postscripta', bezingt De Neef haar in erg korte gedichten, niet zelden haiku's. Ook de relatie van het ik met de ander komt aan bod, en die is niet ondubbelzinnig. Bij momenten is de hoofdfiguur lyrisch over de liefde, maar in 'Adresverandering' staat: "Je bent mijn zonnewijzer / Mijn schaduw mijn brood / Maar ik leef samen / Met een potlood / en een groot papier". De kunstenaar die zijn prioriteiten zo stelt, kan overigens zelf opgesplitst worden in een 'ik' en een 'ander': in 'Le carré du désir' wordt een spel gespeeld van ego en alter ego.
Alles wordt in Het boek van de roos en het zout besproken met -- wat Roger de Neef zelf noemt -- "de andere stem die wij in ons tot zwijgen hebben gebracht". De thema's van De Neef zijn de thema's van alle dichters: liefde, dood, natuur en kunst. Maar hier lijkt het leven inderdaad te worden waargenomen op een andere manier, vanuit een perspectief van verwondering. Bij die 'andere stem' is ook de zintuiglijkheid van het grootste belang. Getuigen daarvan het visuele 'Bovenal een boom' en het prachtige, erg auditieve 'Stilte van geluiden'.
Niet alle gedichten zijn even sterk. Af en toe lees je iets als 'Mevrouw mijnheer', een aardig gedichtje, maar ook niets meer dan dat. Algemeen gesproken is Het boek van de roos en het zout echter bijzonder overtuigend. Roos en zout zijn hier symbolen voor aspecten van de persoonlijkheid van de hoofdfiguur, voor wat te maken heeft met schoonheid en met wat 'smaak' heeft in het leven. En van schoonheid en smaak is deze bundel een toonbeeld. De manier waarop De Neef zijn thema's aanpakt, de wervelende storm van beelden, de rijke associaties, het bekoorlijke van de verraderlijke schijneenvoud en de zachte én tegelijk krachtige zegging maken dit boek tot een van de opvallendste bundels van 2002. Met Het boek van de roos en het zout heeft Roger de Neef een (voorlopig) hoogtepunt in zijn oeuvre bereikt. [Anneleen De Coux]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.