Geen groot verlies
Alistair MacLeod
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Anthos, cop. 2002 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MCLE |
31/12/2003
De Trillium Prize heeft een groot aanzien binnen de Canadese literatuur. Heel wat genomineerden van de Governor General's Award en de Giller Prize vinden we hier terug. Een opvallende uitzondering is Alistair MacLeod (geb. 1936) die niet bepaald haast heeft om zijn oeuvre bij elkaar te schrijven. Hij debuteerde in 1976 met de verhalenbundel The lost salt gift of blood, zo'n acht jaar nadat hij zijn eerste verhaal in een tijdschrift publiceerde. Het duurde dan nog tien jaar voor zijn tweede bundel As birds bring forth the sun (1986) uitkwam en pas dertien jaar later verscheen zijn debuutroman No great mischief (1999 -- Geen groot verlies). Daarvoor werd hij o.m. beroond met de Trillium Prize en de IMPAC Award 2001. MacLeod groeide op in Nova Scotia in de kleine gesloten vissers- en mijndorpjes die centraal staan in zijn kortverhalen. Hij staat bekend als een writer's writer, een kroniekschrijver van het landschap en de folklore van Cape Breton. In een beknopte stijl verbeeldt MacLeod de natuurkrachten en het menselijke drama, met aandacht voor de socio-economische situatie en de familie- en gemeenschapsbanden. Door het verleden stilistisch te beschrijven en te herinneren vanuit het heden benadrukt bij de band met de voorouders en de impact van het verleden op het heden. MacLeod heeft dan ook aandacht voor het erfgoed van de nakomelingen van Schotse migranten die meer dan 200 jaar geleden de Atlantische kuststreek bevolkten. Vaak worden de geschoolde nakomelingen van Schots-Canadese mijnwerkers en vissers gevolgd die de povere behuizing van Nova Scotia inruilen. Eens vervreemd en geïsoleerd in hun nieuwe verstedelijkte omgeving, keren ze terug naar hun in de steek gelaten families en tradities. De twee verhalenbundels van MacLeod in vertaling, De uitgestrektheid van het duister en Op perfectie afgestemd, komen niet overeen met de oorspronkelijke bundels. Samen brengen ze wel alle verhalen die in Island: the collected short stories of Alistair MacLeod (2000) verschenen. [Kris van Zeghbroeck]
Frank Jansen
Van de Canadese auteur (1936) verscheen eerder in vertaling bij dezelfde uitgeverij de roman 'Geen groot verlies'* (bekroond met de IMPAC-prijs 2001). De acht verhalen in deze bundel werden oorspronkelijk geschreven in de periode 1968-1976. Ze spelen zich voornamelijk af op Nova Scotia, waar MacLeod werd geboren, in het milieu van vissers en mijnwerkers. Hoofdthema's zijn het ouder worden, de generatiekloof, de cultuurverschillen tussen stadsmensen en plattelandsmensen, de kloof tussen intellectuelen en arbeiders, het verdwijnen van oude normen en waarden. Alle verhalen worden verteld door een ik-persoon. Deze is vaak degene die heeft gestudeerd en naar de stad is getrokken, terwijl zijn familie is achtergebleven en is blijven werken in de mijnen of in de visserij. De discrepantie tussen deze twee werelden bezorgen de hoofdpersoon gemengde gevoelens. Hij lijkt zich in geen van beide werelden helemaal thuis te voelen. In sommige verhalen zet MacLeod die sfeer van weemoed en melancholie heel mooi neer, in andere gevallen wordt hij wat moralistisch of sentimenteel. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.