Een doodgewone liefdesgeschiedenis
Lucía Etxebarria
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Arena, cop. 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : ETXE |
31/12/2002
Terug uit Edinburgh, waar ze Engelse literatuur studeerde, zoekt de 22-jarige Beatriz haar vroegere hartsvriendin Monica weer op in Madrid. In Schotland had ze drieënhalf jaar samengeleefd met de blonde Cata, die ze in een café voor lesbiennes had leren kennen, maar heimwee naar Spanje en het gemis van Monica werden haar te veel en op een ochtend verdwijnt ze om terug naar huis te gaan. In al die jaren had ze niets meer van haar gehoord en ze is dan ook geschokt te vernemen dat haar vriendin in een afkickcentrum zit. Het was de laatste jaren allemaal misgegaan, Monica verloor haar geliefde, stopte met haar studie natuurkunde, begon te stelen om aan de heroïne te komen en was volkomen op de dool geraakt.
Een en ander zal Beatriz ertoe aanzetten om op haar laptop het verhaal van haar jeugd, hun vriendschap en de teleurgang ervan op te schrijven. Dat verhaal werd door de kritiek met een redelijk enthousiasme onthaald en vond vooral in haar eigen land grote weerklank, omdat het de stem van de huidige jeugd zou vertolken. Een jeugd die losgeslagen en zonder zekerheden moeizaam zijn weg doorheen het leven zoekt en daarbij bijna systematisch in moeilijkheden komt. Drugs en seks, van alle soorten, maken deel uit van dit universum, dat ten gronde getuigt van een diepe treurigheid en een volkomen gebrek aan perspectief, al was het maar dat van het geloof in zichzelf.
Etxebarria kan vertellen en ook wel schrijven, zoals ze hier en daar demonstreert. De ambitie een roman over de tijdgeest te maken verdrinkt echter min of meer in het ondanks alles te romantiserend verhaal, dat wel blijft boeien maar niet echt meer kan verrassen. [Jet Sienema]
Drs. Michael A. Vissers M.Ed.
Originele Bildungsroman, waarin Beatriz na haar studie in het buitenland de innige relatie met haar jeugdvriendin Mónica op papier zet, als zij hoort dat deze in een afkickkliniek zit. De Spaanse schrijfster (1966) studeerde journalistiek. Ze debuteerde met 'Aguanta esto, Amor, curiosidad prozac y dudas'. Voor 'Beatriz y los cuerpos celestes' kreeg ze in 1988 de prestigieuze Premio Nadal. Dit jaar verscheen 'La Eva futura - La letra futura', net als de bekroonde roman een bestseller. De wijze waarop het loskomen van haar jeugdliefde wordt beschreven en een beeld van een jeugdcultuur wordt gegeven vervuld van erotiek, vrouwenliefde en drugs, is even luchtig als natuurlijk. In de ongedwongen wijze waarop er over seks wordt geschreven doet het denken aan Almudena Grandes en vooral Ray Loriga, de belangrijkste pendant van de Nix generatie. Dit boek zal in de eerste plaats jonge vrouwelijke lezers en liefhebbers van de genoemde generatie aanspreken. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.