Eelt op mijn ziel
Patrick Dewael
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Houtekiet, 2001 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 333.9 DEWA |
31/12/2001
Het vraagt moed voor een politicus om, in zijn volle bloeijaren, een duidelijk standpunt in te nemen in een hete politieke kwestie. Het vraagt nog meer moed voor een minister-president om dat te doen. Patrick Dewael heeft het aangedurfd, ten aanzien van zijn collega's en van het grote kiezerspubliek, zijn standpunt tegenover het Vlaams Blok en alle vormen van extremisme in Vlaanderen toe te lichten. Hij vond het zelfs zijn verantwoordelijkheid dat te doen, op een moment waarop er hevige debatten zijn over de wenselijkheid van het 'cordon sanitaire' en over het migrantenstemrecht. Dewaels motivatie heeft ook een sterke persoonlijke inkleuring: zijn grootvader, de liberale politicus Arthur Vanderpoorten, stierf in het concentratiekamp Bergen Belsen. Dewael is van oordeel dat hij hierover getuigenis moet afleggen, wat hij doet in het eerste deel van het boek, op een tegelijk ontroerende en overtuigende manier. Hij legt verbanden met de ideologie van het Vlaams Blok, zowel vanuit zijn eigen gedachtegoed, als geciteerd uit de vele auteurs die hij rond Nazisme en Vlaams extremisme heeft gelezen. Hij overloopt de vele 'vooroordelen' waarvan het Blok beweert slachtoffer te zijn en weerlegt ze. Het Vlaams Blok is duidelijk geen democratische partij, wat ze zelf ook moge beweren. Intussen stemmen 600.000 Vlamingen op het Blok. Dewael onderzoekt de onderliggende redenen daarvoor (immigratie en gebrek aan vertrouwen in de instellingen). Hij wijst diverse geledingen op hun verantwoordelijkheid om daar iets aan te doen: de politici, de pers, de media, en de burgers zelf. Hij heeft het o.m. over de hypocriete burger en over-angstige ouders. Ook de migranten krijgen duidelijke taal te horen in verband met hun 'inburgeringsplicht'. Het Blok moet men niet verzwijgen, maar juist in debat gaan met hen. Vergelijkingen met Nederland en Duitsland wijzen uit dat men geen halfslachtige oplossingen moet zoeken, maar eerder een krachtig beleid voeren, zowel in eigen land als in de immigratielanden. Dit alles past in het tweede deel van het boekje: de voorstellen.
Het politieke debat rond migrantenstemrecht is nu ingezet. Het is te hopen dat, mede dankzij Dewaels boekje, dit een sereen maar duidelijk maatschappelijk debat wordt. Het bevat een korte literatuurlijst en leest heel vlot. [Monika Triest]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.