Mijn dierbare doden
Erika De Vasconcelos
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Anthos, cop. 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 6012 |
31/12/2001
Op het einde van De Vasconcelos' debuut, Mijn dierbare doden (1998), ontmoet het hoofdpersonage Fiona een hotelreceptioniste, Dzovig, met wie ze praat over haar voorbije huwelijk. Deze tweede roman vertelt het verhaal van Dzovig, een Armeense vrouw die uit Armenië emigreerde begin de jaren '90, net voor de onafhankelijkheid. Ze ervoer Armenië altijd al als een 'kloteland' en wanneer haar vriend Tomas, die in zijn zoektocht naar de Armeense geschiedenis steeds meer ontdaan geraakt, zich een kogel door het hoofd schiet, is haar besluit vlug gemaakt. In Portugal werkt zij lange tijd in een klein restaurant. Geleidelijk aan bouwt ze een nieuw bestaan op dat uitmondt in een verhouding met de gehandicapte Tito. Diens afhankelijkheid van haar brengt echter haar verleden weer naar boven. Het verhaal van Dzovig wordt afgewisseld met dat van Vecihe, de moeder van Tomas. Zij groeide op in een dorp waar het gruwelijke verleden -- de genocide van de Armeniërs door de Turken -- een donkere schaduw op het leven wierp. De stilte die elke Armeense familie hierover houdt, en de stilte die in haar leven neerdaalt na de zelfmoord van Tomas, zijn voor haar ook een reden om te emigreren.
Net als in haar debuut schrijft De Vasconcelos over de geheimen en de pijn die in families heersen, maar dan op een veel minder sentimentele en expliciete manier. De auteur heeft opnieuw voor een episodische structuur gekozen waarin verschillende personages worden belicht. In deze tweede roman is die structuur echter hechter uitgewerkt omdat de verhalen van Dzovig en Vecihe centraal blijven. De roman wordt verder verrijkt door prachtige karaktertekeningen van Armeense en Portugese mensen. Opvallend is de voortdurende aandacht voor plaatsen en gebouwen (bv. de oude Armeense kerken, de troosteloosheid van Jerevan, de kleuren van de Portugese zee), en voor het bereiden van maaltijden (vooral de fijne details van de Portugese keuken). Ten slotte is er een grote invloed van Fernando Pessoa te merken, in beschrijvingen en citaten. Voor het hoofdpersonage Dzovig wordt Pessoa in haar moeilijkste momenten zelfs een imaginaire gesprekspartner. [Chris Bulcaen]
E. van Eck-Jansen
Een roman over migratie in onze tijd, over afscheid nemen van geliefden, van familie en geboorteland. De hoofdpersonen zijn een moeder, Vecihe, en haar schoondochter, Dzovig. Zij wonen in Armenië, een door oorlog en communisme geteisterd land. Na de zelfmoord van de zoon van Vecihe valt de familie uit elkaar en vlucht Dzovig naar Portugal. Het huwelijk van Vecihe en haar man mislukt en ook Vecihe trekt weg uit Armenië. Het onderwerp is zwaar en tragisch beschreven, er is veel verdriet; de liefde, die er wel degelijk is, is somber en moeilijk. Een indrukwekkende en knap geschreven roman. Voor liefhebbers van een literaire roman die zich afspeelt in een donkere hoek van de Europese geschiedenis. Kleine druk. Eerder verscheen van de Portugees-Canadese schrijfster de roman 'Mijn dierbare doden'*.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.