Kleine nachtverhalen
Kitty Crowther
Siska Goeminne (Auteur), Yvonne Jagtenberg (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Infodok, 2021 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : Kleuter : dagelijks leven
Geloven - Denken |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Infodok, 2021 |
Kleuter : dagelijks leven
Geloven - Denken |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Hillen, 2001 |
Kleuter : Dagelijks Leven
Geloven - Denken |
31/12/2001
Met Het hoofd van Marieke wordt een poging gedaan om ca. vierjarigen aan het filosoferen te zetten. De lezer kan een kijkje nemen in het hoofd van Marieke. Daar zitten allerlei gedachten: blije, droevige, lieve en gemene. Soms denkt zij na over "reuzemoeilijke piekervragen". De illustraties van Yvonne Jagtenberg zijn expressieve prenten in kleurpotlood. Zij werkt met felle kleuren en contrasten. Hierdoor vormen de tekeningen een goede ondersteuning van de tekst, die ook met tegenstellingen werkt.
Wie kleuters aan het denken wil zetten, moet er vanuit gaan dat kinderen inderdaad creatief kunnen omgaan met moeilijke vragen. Dit boek laat daarvoor niet voldoende ruimte. De tekst nodigt de kinderen niet uit om zelf een inbreng te doen en de taal is nogal kinderachtig. Zo wordt de lezer aangesproken met "slimmerik" en er wordt overdreven geëxpliciteerd. Bovendien worden er associaties gemaakt die de denkvrijheid flink beknotten: gemene gedachten zijn dom, lieve gedachten zijn "makkelijk". Pas op het einde worden de kleuters heel expliciet uitgenodigd: het boek eindigt met de tekening van een leeg hoofd en de overduidelijke opdracht "Kijk in je eigen hoofd". Als aanleiding voor een filosofische denkoefening is er meer nodig dan deze makkelijkheidsoplossing. Een goed verteller kan de kinderen uitnodigen om hun gedachten in de loop van het verhaal met die van Marieke te vergelijken en hen zo de vrijheid gunnen die voor een creatieve denkoefening nodig is. Zonder die aanzetten is dit slechts een flauw verhaal.
[Vanessa Joosen]
Drs. A.W.M. Duijx
Het hoofd van Marieke ziet er heel gewoon uit. Die buitenkant is niets bijzonders. Maar Mariekes hoofd heeft ook een binnenkant, een doodshoofd voor als je dood bent en daarbinnen zitten dan nog haar gedachten. Gedachten kun je niet zien, maar aan het gezicht van iemand kun je meestal wel zien wat voor gedachten iemand heeft: blije, droevige, gemene, lieve of 'gruwelijk afschuwelijke' gedachten. 's Nachts worden gedachten dromen of nachtmerries. Vierkant prentenboek met quasi-kinderlijke, gekleurde krijtillustraties, die een belangrijke aanvulling zijn op de tekst. Het verhaal lijkt eenvoudig, maar is tegelijkertijd erg diepgaand en filosofisch. Op schitterende wijze wordt uitgelegd dat in je hoofd een schedel zit ('haar hoofd voor als ze dood is'), en welke gedachten (en gevoelens) iemand kan hebben. De opvallende typologie en speelse illustraties maken dit prentenboek extra bijzonder om samen te bekijken met kinderen vanaf ca. 5 jaar.
Lindsy Desmet
ru/eb/11 f
Twintig jaar geleden schreef Siska Goeminne over het hoofd van Marieke, haar oudste dochter. Nu, twintig jaar later, brengt Goeminne een heruitgave van het boek uit. Twintig jaar later blijkt het hoofd van Marieke nog altijd even relevant. Vooral de binnenkant van haar hoofd dan. Daar speelt zich een wereld af die mensen langs de buitenkant niet kunnen zien. De gedachten van Marieke zijn lief, droevig, blij en soms reuzemoeilijk. Ze kunnen ook grappig of afschuwelijk zijn. Marieke haar gedachten zijn uniek. Ze zijn van niemand anders en alleen zij kan bepalen of anderen ze te zien krijgen. Siska Goeminne schreef de gedachten van Marieke neer en nodigt ons uit om ook in ons eigen hoofd te kijken.
Op een spontane en kinderlijke manier krijgen we een inkijk in het hoofd van Marieke. Zowel de illustraties als de tekst laten weinig aan de verbeelding over. Het boek is duidelijk en rechtlijnig, wat recht doet aan hoe Marieke denkt en praat. Goeminne koos er bewust voor om geen grote stijlfiguren te gebruiken. Marieke praat op een directe manier en dat schrijft Goeminne zo nauwkeurig mogelijk neer. Op die manier worden de gedachten van Marieke erkend en wordt ze ernstig genomen.
De illustraties zijn met kleurpotloden getekend en leunen dicht aan bij kindertekeningen. Yvonne Jagtenberg slaagt erin om de gedachten te tekenen zoals een kind die zelf zou kunnen voorstellen. Nachtmerries worden niet rooskleurig voorgesteld en gemene gedachten worden niet beter voorgesteld dan ze zijn. Het boek neemt geen blad voor de mond én stelt het kind volledig centraal. Zo wordt Marieke in één van haar gedachten opgegeten door een dier en stelt ze haar eigen hoofd voor als een doodshoofd. Wat van dit boek een pareltje maakt is dat de gedachten van het kind letterlijk worden afgebeeld, maar niet in de tekst worden vermeld. De tekst beperkt zich tot welke soort gedachten Marieke heeft (blije, droevige, gemene …). Het zijn de prachtige illustraties die ons tonen wat ze concreet bij die emoties denkt.
Iedereen zou dit boek moeten lezen. Het is een handig instrument om in de psychologische begeleiding van kinderen te gebruiken of als ouder, omdat het kinderen aanzet in het eigen hoofd te kijken. Het toont aan dat iedereen meerdere gedachten heeft en dat die niet altijd braaf moeten zijn. Want wie weet, wat schuilt er allemaal in ons hoofd?
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.