Moordende levenslust
François Boucq
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Casterman, 2000 |
MAGAZIJN : STRIPS VOLWASSENEN: ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BOUC |
31/12/2001
François Boucq heeft al enkele stripmeesterwerken op zijn naam staan, op scenario's van Charyn (De vrouw van de tovenaar, Duivelsmond) of Jodorowsky (De onzichtbare kathedraal). Als scenarist haalt hij niet het torenhoge niveau als in zijn tekenwerk, maar met bundels korte absurdistische verhalen en personages als Fré Vandermugge en Magere Hein en Lau-tse heeft hij op dat gebied toch enkele sporen verdiend. Lachen met de dood is opnieuw het uitgangspunt van deze tweede bundel meerpaginagags waarin mensen geconfronteerd worden met Magere Hein, die dan zelf weer nogal wat last heeft van menselijke gevoelens, ondeugden en problemen. Zo laat hij zich bijvoorbeeld fêteren en volgieten door enkele oude besjes, die hem op die manier van zijn missie houden, en hem verschalken op zijn menselijke zwakte. De titel Geen genade is dus nogal ironisch, terwijl die van het vorige album, Moordende levenslust (1997), de hoofdpersoon beter karakteriseerde. Hoewel niet allemaal even geslaagd, zitten er toch een aantal onvergetelijke sketches tussen: het bungeespringen bijvoorbeeld of het bezoekje aan de psychiater, of de schoolperikelen van kleine Hein. Gelukkig wordt hij bij al zijn wedervaren bijgestaan door Lau-tse, samen met Raoul uit De Onnoembaren het coolste varken in de stripwereld, die in dit album zelfs blijk geeft over enige driften te beschikken. Toch doet hij er meestal het zwijgen toe, leest zijn metafysische boeken en laat slechts zelden zijn vrouwenschoenen uit. Boucqs tekenstijl is zwierig, de tronies die hij op papier zet, passen sowieso al in een danse macabre. [Wilfried Poelmans]
R.J.L. Verhoek
In deze strip wordt de hoofdrol gespeeld door de Dood, zoals deze traditioneel afgebeeld wordt: een geraamte met een zeis. Hij is in gezelschap van Lao-Tse, een filosofisch geïnteresseerd varken, dat echter niet spreekt. Het is een beetje morbide strip: de Dood die, gezeten op een rots, bungee-jumpers opvangt, een race met doodskisten etc. Hoewel de (zwart-wit)tekeningen van redelijk niveau zijn, qua onderwerp geen aanrader. Er spreekt geen gezonde geest uit deze strip en humoristisch is het ook niet.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.