Van vedelaars, trommers en pijpers
J.E. Spruit
J.E. Spruit (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Maklu, 2000 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 923.4 SPRU |
31/12/2001
De Romeinse rechtswetenschap is in onze cultuur sterk blijven doorwerken, maar er is ons slechts één boek uit die discipline rechtstreeks overgeleverd: de Institutiones van Gaius. We weten niet waar deze Gaius leefde en werkte, maar bij Spruit woont hij in Klein-Azië. Daar gaat een fictieve Romeinse rechtsgeleerde met hem praten om "zijn visie op recht en samenleving van zijn tijd, alsmede zijn rechtsgeleerde oordeel over een aantal vraagpunten van meer casuïstische aard" te vernemen.
Eerst geeft Gaius wat toelichtingen bij zijn werken. Terwijl de praktisch ingestelde rechtsgeleerden van Rome slechts oog hebben voor de casuïstiek, houdt hij zich bezig met rechtsfilosofische en rechtshistorische reflectie. Hij is ervan overtuigd dat het verleden een verhelderend inzicht op het heden kan opleveren. Het spanningsveld tussen het concrete geval en de achterliggende dogmatiek intrigeert hem. Toch gaat het tweede gesprek over concrete gevallen (o.m. of de bepalingen in verband met viervoetig vee ook op grazende zwijnen betrekking hebben) en over enkele saillante zaken. Hoewel Gaius de grootheid van het Romeinse recht verdedigt, heeft hij ook oog voor enkele gebreken (zoals de onbeschermde positie van de huurder).
Spruit gebruikt voor deze dialoog (die zoals in de filosofische werken van Plato en Cicero eigenlijk een onderbroken monoloog is) een tamelijk archaïserende en stroeve taal, maar die past misschien wel bij de rechtswetenschap. Regelmatig gebruikt hij Latijnse woorden en uitdrukkingen, die hij niet altijd van een vertaling voorziet. Ook gebruikt hij meermaals rechtstermen zonder die uit te leggen: hij vermeldt drie keer het formulaproces (één keer met de vermelding dat het dikwijls door de "ambachtelijke procedure in één fase" vervangen werd), spreekt over het manushuwelijk en heeft het over allerlei processen, zoals de "actio legis Aquiliae in factum". Deze uitgave bevat geen noten of index die deze termen zouden kunnen verklaren. Het overzicht van de "antieke inspiratiebronnen" duidt niet aan welke passages erop gebaseerd zijn. De tekst is met enkele pentekeningen verlucht.
Deze uitgave is wel genietbaar voor mensen die in het recht geïnteresseerd zijn, maar zonder kennis van het Romeinse recht blijft heel wat onduidelijk. De enkele verhalende delen schetsen goed enkele aspecten van het dagelijkse leven in de Romeinse provincie. De auteur had een ruimer publiek kunnen boeien door de twee gesprekspartners, die beiden het stoïcisme goed kennen, ook over het leven en het geluk te laten praten. [Jef Ector]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.