Oliver
Edward van de Vendel
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Querido, 2000 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VAND |
31/12/2001
Dom Konijn heeft een vraag die niet kan wachten. Hij sluipt naar buiten. Daar ligt Kaal Kuiken. Dom Konijn zegt: "ik wil weten hoe het is om dood te zijn." Het antwoord van Kaal Kuiken is een wensdroom: "Dikke trillers. Strakke melodietjes. Zomaar over het hele bos, zodat de twijgjes beginnen te sidderen". Kaal Kuiken is op sterven na dood. De stem van Droge Pad klinkt als oud zand. "Pas op", zegt hij en dan "Sap op". En dat is geen verspreking. Grijze Muis voelt enkel nog pijn. 1400 kinderen heeft ze al gebaard. Haar antwoord op de vraag van Dom Konijn is op zijn minst dubbelzinnig: "Wist ik het maar! Liever vandaag dan morgen. Olala! De dood, dat is een oude muis met mooie ogen! Zachte klauwtjes! Wippende oren en fluisterzinnetjes! O, ik kan niet wachten! Het einde van de pijn!"
Dan komt Dom Konijn bij Uil aan. Hongerige Uil maar ook Veel te Vette Uil. Hij lust wel een konijntje, zijn ogen hebben honger, ze zijn groot "als diepe open bekken". Voor hem is er eten als je dood bent. Dan denkt Dom Konijn aan Oud Konijn, hij loopt terug. Aan Oud Konijn vertelt hij hoe het is als je dood bent. Oud Konijn beweegt nog even, en hij zegt nog iets: "Dankjewel." En: "Slim Konijn." Dan worden zijn ogen ontzettend stil.
De houterige illustraties van Gerda Dendooven met hun uitgeknipte figuren tegen een witte of egaal gekleurde achtergrond passen helemaal bij dit verstilde verhaal. Op de laatste prent krijgt het wat verdwaasde Dom Konijn een lachende, vrolijke schaduw van Slim Konijn. Zonder meer indrukwekkend is de prent waar Dom Konijn voor het stervende Oud Konijn staat die reusachtig groot en beschermend achter hem ligt. Of hoe groot is de dood in een groots, klein verhaal. [Jan Van Coillie]
Herman Kakebeeke
"Dom Konijn moet zijn bek houden", met deze stevige zin begint het verhaal. Een jong konijn, Dom Konijn, wil weten hoe het is om dood te zijn. In zijn hol, waar Oud Konijn ligt te bibberen, krijgt hij de kans niet die vraag te stellen. Buiten ontmoet hij enkele dieren die de dood nabij zijn en van hen komt hij iets aan de weet. Zoals te verwachten valt, lopen hun antwoorden nogal uiteen, van zwart en verder niets tot 'het einde van de pijn' en 'eten in overvloed'. Op de terugweg naar zijn hol komt hij dezelfde dieren nog eens tegen. Met de kennis die hij heeft opgedaan kan Dom Konijn hun situatie verlichten. En hij kan nu ook Oud Konijn in diens laatste ogenblikken troosten door hem te vertellen hoe het is als je dood bent. Een gevoelig verhaal over sterven en wat daarna komt. Waarin, als men het goed leest, bij de ontmoeting met Droge Pad zelfs even euthanasie wordt aangeroerd. Prachtig van taal, nergens sentimenteel en vergezeld van krachtige illustraties in enkele aardetinten, een beetje lichtblauw en nog minder geel. De auteur is bekroond met twee Gouden Zoenen voor "Gijsbrecht" (1999) en voor "De dagen van de bluegrassliefde" (2000)*. Voorlezen vanaf ca. 6 jaar; zelf lezen vanaf ca. 8 jaar. Winnaar Zilveren Griffel 2001.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.