Wie het paradijs verdragen kan
Pam Emmerik
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Querido, 2000 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : EMME |
31/12/2001
Pam Emmerik heeft met Het bottenpaleis een schitterende roman gecomponeerd, boordevol savoir-écrire, onderkoelde charme, de nodige portie (melo)drama en een paar erg mooie verhaallijnen. Het bottenpaleis doet zowel naar inhoud (grappige en meeslepende verhalen van eigenzinnige mensen die trachten weerstand te bieden tegen een compleet opgefokte maatschappij) als naar vorm (vele lang uitgesponnen maar erg vaardig geschreven flashbacks) denken aan het betere werk van iemand als John Irving.
Frances en Isabel zijn twee jonge vrouwen die hun jeugd in hetzelfde landhuis, tezamen met hun respectieve ouders hebben doorgebracht. Hoewel hun jeugd een erg vreugdevolle periode was, begint het boek als volgt: "Nu ben ik dood. En nu en nu en nu ook. Mijn vlees koelt af. De lokroep van de dood heb ik mijn hele leven gehoord." Alweer een flauw Verhelst-afkooksel denk je dan, maar de waarheid blijkt prozaïscher: Isabel, de persoon die hier aan het woord is, heeft zelfmoord gepleegd. Ze blikt in haar laatste uren terug op alles wat tot haar fatale beslissing geleid kan hebben. En dan komen verhalen van getraumatiseerde ouderlevens aan bod, erg veel mannenavonturen, de innige vriendschap tussen haar en Frances... Deze verhalen, of beter, deze kant van het verhaal maakt één helft uit van Het bottenpaleis. De andere helft wordt geleverd door Frances, die eveneens terugblikt, maar dan met de resten van haar hartsvriendin in een urne onder de arm. De toon van beide verhaallijnen varieert: Isabel blijkt al snel de rauwere, meer uitgelaten versie van Frances te zijn, die zakelijker en op een serenere toon over haar lotgevallen vertelt.
Pam Emmerik is beeldend kunstenaar en co-redacteur van het kunstblad 'KOMMA'. Ze heeft al één verhalenbundel op haar naam staan, Soms feest. [Max Temmerman]
Drs. E.A. van Kemenade
"Nu ben ik dood. En nu en nu en nu ook. Mijn vlees koelt al af." Zo begint deze roman, waarin we vervolgens toch te horen krijgen hoe de bewuste vrouw, Isabel, denkt en terugkijkt op haar leven. Haar ouders zijn gestorven bij een auto-ongeluk. Ze wordt opgevoed door haar grootmoeder en groeit samen op met Frances. Beide meisjes ontwikkelen zich in een heel verschillende richting. Om en om nemen ze in het boek het woord en vertellen hun (deel van het) verhaal. Dat levert een niet eenvoudig, soms diepzinnig, soms wat gekunsteld verhaal op. Het leest niet makkelijk en de verhaallijn boeit niet overal en niet voortdurend. Voor doorgewinterde lezers. Debuutroman van de kunstenares, kunstjournaliste en schrijfster (1964). Eerder verscheen de met de Betje Wolff-prijs bekroonde verhalenbundel 'Soms feest' (1997*). Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.