Fine : levenslang met Elsschot
Ida De Ridder
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Nijgh en Van Ditmar, 2000 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : NEDERLANDS 851.6 ELSS |
31/12/2000
In 1994 schreef Ida de Ridder, dochter van Alfons de Ridder alias Willem Elsschot, in Willem Elsschot, mijn vader het verhaal over de Bechstein-piano van haar vriend Rudi Lek, een Brits-Nederlandse jood die voor de Tweede Wereldoorlog in België verbleef. Rudi Lek vluchtte net voor de inval van de Duitsers naar Engeland; hij vroeg aan Ida de Ridder om zijn piano voor hem te bewaren tot betere tijden. Zo geschiedde, maar de Duitsers namen de piano weer in beslag. Elsschot nam de zaak ter harte en deed wat hij kon om de piano terug te krijgen, wat uiteindelijk ook lukte. De juiste toedracht van deze historie was bij het verschijnen van Willem Elsschot, mijn vader niet duidelijk, omdat de documenten die verband hielden met de zaak verdwenen waren. Pas nu, meer dan een halve eeuw na de feiten, kreeg Ida De Ridder de papieren terug van Rudi Lek. Het volledige verslag van de redding van de Bechstein-piano, samen met een afdruk van de originele documenten, wordt hier weergegeven.
Als het niet ging over Willem Elsschot, zou dit een zeer banaal verhaal zijn. Een korte briefwisseling met de Duitse bezetter over een piano -- er zijn wel belangrijker dingen gebeurd in die periode. Maar hier gaat het eigenlijk niet over de gebeurtenis op zich: de piano-historie vult ons beeld over Willem Elsschot als mens opnieuw een beetje aan, en laat een stukje van zijn leven zien dat we nog niet kenden. Zijn koppige volharding, zijn vasthouden aan zijn standpunten: later keert het terug in zijn voor velen onbegrijpelijke gedicht over de collaborateur Borms -- een aanklacht tegen de doodstraf, maar dikwijls gezien als een verheerlijking van de persoon Borms. In dit korte, maar goed geschreven verhaal van Ida de Ridder krijgen we een stukje te zien van de persoonlijkheid van de mens achter Willem Elsschot. [Bart Van der Bruggen]
Dick Welsink
In haar zes jaar geleden verschenen boek 'Willem Elsschot, mijn vader'* wijdde Ida De Ridder (geb. 1918) enkele bladzijden aan de avonturen in de Tweede Wereldoorlog met een door een joodse vriend aan haar in bewaring gegeven piano. In dit boekje kan ze de gang van zaken minutieus reconstrueren dankzij het dossier dat de vriend in kwestie destijds van haar vader had gekregen en dat hij haar in januari 1999 persoonlijk is terug komen bezorgen. Elsschot blijkt ook hier weer als de gewiekste zakenman te werk zijn gegaan: aanvankelijk poogde hij door middel van een truc (de piano zou als onderpand voor een lening dienen) haar uit handen van de bezetter te houden, maar toen dat niet lukte, zorgde hij ervoor diverse schriftelijke bewijzen van de inbeslagneming te hebben, alsmede het adres waarheen ze afgevoerd was, zodat hij haar direct na de bevrijding via de autoriteiten terug kon vorderen en aan de rechtmatige eigenaar teruggeven. Alle documenten uit het dossier zijn achterin in facsimile afgedrukt; van de drie Franse brieven is een vertaling opgenomen. Daarnaast bevat het uitgaafje enkele afbeeldingen in zwart-wit, o.a. een portretje van Ida en een van Rudi, voor de oorlog gemaakt door de kunstschilder Victor Dolphyn, haar zwager. Aardig voor Elschottianen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.