SOS Stoomboot
Thaïs Vanderheyden
Thaïs Vanderheyden (Auteur), Tom Vekemans (Fotograaf)
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Limonadefabriek, © 2021 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : Kleuter : mens - lichaam
Familie |
Aanwezig |
De Limonadefabriek, © 2021 |
VERDIEPING 0 : THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST
Familie |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Limonadefabriek, © 2021 |
Kleuter : mens - lichaam
Familie |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Limonadefabriek, © 2021 |
Thema: diversiteit 3.4.DIV.LO |
Elizabeth Kooman
Bas en Klara spelen met een ballon in het trappenhuis van hun flat: de gewoontoren. Als Bas het touwtje loslaat, gaan broer en zus de ballon achterna en ontmoeten ze al hun buren. Sommige mensen wonen alleen, anderen samen, in geen huis ziet het er hetzelfde uit, maar overal wordt van elkaar gehouden! Op speelse manier stelt dit boek wisselende gezinssamenstellingen en manieren van leven aan de orde, en brengt die als heel gewoon. Er woont een weduwe in de toren, een samengesteld gezin, een bewust alleenstaande moeder, twee mannen met adoptiekinderen, een stel dat bewust geen kinderen heeft, enzovoorts. Bas en Klara wonen er met hun alleenstaande papa Mon. De illustraties vullen ruim driekwart van de spreads, links staat in een witte kolom de tekst, waarin de bewoners en de inrichting van hun huis besproken wordt. Elke keer stellen Bas en Klara de vraag of de buren hun ballon hebben gezien. Dat is meestal niet zo, maar er ligt wel iets anders van het tweetal in de woonkamer. Zoeken maar! Dat is geen straf in de geënsceneerde kleurenfoto's, waarin de personages van klei zijn gemaakt en de inrichting van karton, hout en allerlei (rest)materialen. Groot vierkant prentenboek. De Vlaamse illustrator en auteur is bekend van haar prentenboeken over de Spiekpietjes. Vanaf ca. 4 jaar.
Tinne Geuens
ua/an/20 j
De gewoontoren is niet het eerste boek over diverse gezinsvormen. Het is ook niet het eerste boek dat als illustraties heel erg mooie zelfgemaakte maquettes heeft. Beide concepten zijn echter in dit boek prachtig uitgewerkt. Voor Thaïs Vanderheyden was dit een echt corona-project dat veel tijd in beslag heeft genomen. Een tijd die loont. De afbeeldingen in dit boek zijn prachtig. Je kan er urenlang naar kijken en zo veel zelf bij verzinnen. Het spreekt tot de verbeelding.
De tekst rechts naast de illustratie is telkens op dezelfde manier opgebouwd. Klara en Bas gaan steeds één verdieping hoger vragen of hun ballon daar is. In de eerste alinea lezen we de namen van de bewoners. Daarna lezen we iets over hun gezinsvorm en krijgen we duidelijk uitgelegd wat dit inhoudt. We maken ook kennis met het beroep en de hobby’s van de bewoners. En tot slot vinden we iets dat Klara en Bas eerder in het appartement vergeten zijn. Hierdoor is het ook een beetje een zoekboek.
Doordat de opbouw altijd dezelfde is, kan je hier als voorlezer wel wat mee spelen. Wie graag alles leest kan dat maar wie graag een korte versie van het verhaal leest, heeft die mogelijkheid.
Ook in de illustraties zelf zit diversiteit. Zo heeft niet iedereen dezelfde huidskleur en zien we dat één van de kinderen in een rolstoel zit. Dat dit niet expliciet wordt vermeld, is een bonuspunt voor het boek.
Enkele woorden in dit boek staan in kleur en groter gedrukt. Hiervan is me de meerwaarde niet duidelijk. Ook de hint dat de twee singles uit het gebouw een nieuw gezin zouden kunnen vormen viel bij mij wat fout, alsof iedereen een relatie zou moeten hebben. Ik vermoed echter dat de auteur hiermee probeerde aan te tonen dat er steeds nieuwe gezinnen kunnen ontstaan.
Tinne Geuens
ua/an/20 j
De gewoontoren is niet het eerste boek over diverse gezinsvormen. Het is ook niet het eerste boek dat als illustraties heel erg mooie zelfgemaakte maquettes heeft. Beide concepten zijn echter in dit boek prachtig uitgewerkt. Voor Thaïs Vanderheyden was dit een echt corona-project dat veel tijd in beslag heeft genomen. Een tijd die loont. De afbeeldingen in dit boek zijn prachtig. Je kan er urenlang naar kijken en zo veel zelf bij verzinnen. Het spreekt tot de verbeelding.
De tekst rechts naast de illustratie is telkens op dezelfde manier opgebouwd. Klara en Bas gaan steeds één verdieping hoger vragen of hun ballon daar is. In de eerste alinea lezen we de namen van de bewoners. Daarna lezen we iets over hun gezinsvorm en krijgen we duidelijk uitgelegd wat dit inhoudt. We maken ook kennis met het beroep en de hobby’s van de bewoners. En tot slot vinden we iets dat Klara en Bas eerder in het appartement vergeten zijn. Hierdoor is het ook een beetje een zoekboek.
Doordat de opbouw altijd dezelfde is, kan je hier als voorlezer wel wat mee spelen. Wie graag alles leest kan dat maar wie graag een korte versie van het verhaal leest, heeft die mogelijkheid.
Ook in de illustraties zelf zit diversiteit. Zo heeft niet iedereen dezelfde huidskleur en zien we dat één van de kinderen in een rolstoel zit. Dat dit niet expliciet wordt vermeld, is een bonuspunt voor het boek.
Enkele woorden in dit boek staan in kleur en groter gedrukt. Hiervan is me de meerwaarde niet duidelijk. Ook de hint dat de twee singles uit het gebouw een nieuw gezin zouden kunnen vormen viel bij mij wat fout, alsof iedereen een relatie zou moeten hebben. Ik vermoed echter dat de auteur hiermee probeerde aan te tonen dat er steeds nieuwe gezinnen kunnen ontstaan.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.