Ik weet een mop!
Erik van Os
Elle van Lieshout (Auteur), Erik van Os (Auteur), Mies van Hout (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Net binnen |
Lemniscaat, 2018 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : Kleuter : avontuur - fantasie
Humor |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lemniscaat, 2018 |
Kleuter : avontuur - fantasie
Humor |
00/00/0000
Octopus heeft het best naar zijn zin in zee, tot er een ongenode gast zijn rust komt verstoren. Er steekt nl. een grote vissenstaart uit zijn appartementje. Octopus weet niet wat hij nu moet doen en gaat raad vragen aan zijn vriend de heremietkreeft. Die vindt een huis niet belangrijk en kan octopus niet helpen. Octopus gaat het de andere vissen vragen. Hij krijgt zo veel verschillende adviezen dat hij er duizelig van wordt. Uiteindelijk besluit hij om de staart te vragen om te vertrekken en dan raakt de vis er eindelijk uit. Wat een verrassing voor octopus.
O,o, Octopus! is een boek met zachte kleuren en mooie, gekke vissen op de kaft. Het formaat is handig, de tekeningen zijn duidelijk. Er is veel op te zien op sommige prenten: zo heeft de pyjamabaars zijn pyjama aan, de koffervis draagt een hengsel op zijn rug...
De illustraties en afwerking zijn goed, maar het taalgebruik is voor mij een afknapper. De taal is niet aangepast aan de leeftijd van de peuters of kleuters. Er worden bijvoorbeeld woorden gebruikt die niet bestaan. Octopus doet "een dagelijks zwommetje".
De reactie van Octopus op de vis die zijn appartementje uit komt, vind ik raar. Het boek is bedoeld voor peuters en of kleuters, maar op die leeftijd kunnen ze de suggestie van Octopus zeker nog niet volgen, vooral in die bewoordingen niet. [Katrien Schoonbaert]
Redactie
Als Octopus van z'n dagelijkse 'zwommetje' terugkomt, steekt er een enorme staart uit zijn huisje. Hij vraagt al zijn zeevrienden om hulp, maar ieder geeft een ander advies. Alleen de zee vraagt: 'wat zou jij doen?' Uiteindelijk volgt Octopus z'n eigen instinct en klopt vriendelijk op de staart. Waanzinnig leuk en prachtig oblong prentenboek met een happy end, waarin kleuters kennismaken met allerlei soorten zeedieren: kwal, rifbaars, koraalduivel, etc. Elk dier reageert zoals bij zijn naam hoort: de vuurvis zegt vuurspuwen, de zeeslak slijmen. Vrij veel tekst, maar het taalgebruik is vlot en levendig. Je hoort de dieren het zeggen als je voorleest: 'schreeuwde de..., piepte de...'. Op de gedetailleerde, kleurrijke, illustraties (onder andere in vetkrijt) over dubbele pagina's is ongelooflijk veel te zien, de gezichtsuitdrukkingen van de dieren zijn alleszeggend. Een van de mooiste prentenboeken van de laatste jaren voor kleuters. Geselecteerd voor de Prentenboek Top Tien van de Nationale Voorleesdagen 2011. Vanaf ca. 4 jaar.
Hilde Ramboer
ua/an/22 j
Octopus is dol op zijn heerlijk appartementje met prachtig zeezicht. Wanneer hij op een dag terug thuis komt van zijn dagelijks zwempartijtje (zwommetje), ziet hij een reuzenstaartvin uit zijn grotje steken. Hij is er helemaal overstuur van dat een wildvreemde zonder te vragen zijn appartementje heeft ingepikt. Hij gaat één voor één bij alle zeedieren langs en krijgt allerhande adviezen te horen. Hij kan er zich niet in vinden en uiteindelijk hoort hij de zee ruisen met de volgende woorden: Maar jij dan? Wat zeg je er nou zelf van? Eigenlijk weet hij het wel: hij wil met dat reuzenzeedier praten. Met schrik in het hart zwemt hij erheen en tot zijn verbazing antwoordt een lief piepstemmetje dat ze al zo lang vastzit en of er iemand haar aan haar staart wil helpen uittrekken. Alle vissen helpen mee en er verschijnt een lieve zeemeermin, waar het octopusje dadelijk verliefd op wordt. De zachte pasteltekeningen roepen een fijne sfeer op van de waterwereld in de zee en er zijn leuke details (aangeklede vissen, het lantaarnvisje, het 'Te huur'-bordje, ...) De opbouw van het verhaal - de octopus gaat langs bij tal van dieren - is heel klassiek, maar de eigenschappen van de dieren worden wel goed uitgespeeld. Zo raadt de heremietkreeft aan te verhuizen (Lege huizen zat in zee), de kwallen hebben het over Klieren! Pesten! Kwallen! om de staart weg te krijgen. In de dialogen wordt een vlotte spreektaal gebruikt die af en toe behoorlijk volwassen overkomt. Of kleuters alle taalgrapjes zullen begrijpen is nog maar de vraag (De lantaarnvis liet er zijn licht op schijnen en de pyjamabaars geeuwde.) De voorlezer kan er maar plezier aan beleven en bijdehante kleuters zullen algauw raden wie er in de grot gevangen zit.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.