Kleine tractor is jaloers
Natalie Quintart
Natalie Quintart (Auteur), Philippe Goossens (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Clavis, 2019 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : DAGELIJKS LEVEN
Media |
Mede naar gegevens van Vanne
Lila is een muisje en ze leest graag boeken. Maar op een dag zijn de lettertjes zo klein dat Lila ze moeilijk kan lezen. Stiekem leent ze het brilletje van de kat Anatole. Nu kan ze de teksten weer lezen. Anatole ontdekt echter dat Lila zijn bril gebruikt en dreigt haar op te eten. Lila weet hem ervan te overtuigen dat hij haar beter kan laten voorlezen, want dan hoeft hij zich nooit meer te vervelen. Lila leest hem zulke spannende verhalen voor dat Anatole haar toch nog maar niet opeet. Wanneer het buiten zonniger wordt, wil Lila een wandeling maken. Maar Anatole sluit haar op in een kooi, uit angst dat ze hem anders zal verlaten. Kan Lila Anatole opnieuw overtuigen? Een stevig, bijna vierkant prentenboek met paginavullende aantrekkelijke tekeningen in vrolijke kleuren. Een modern duizend-en-één nacht verhaal met een luie kat en een slimme muis in de hoofdrol, waarin veel verschillende sprookjes worden aangehaald. De opmaak is wat onrustig en verwarrend, omdat dialogen schuingedrukt zijn en bovendien vetgedrukt als Anatole aan het woord is. Maar aan het begin worden aanhalingstekens bij dialoog gebruikt en vette letters voor de namen. Sympathiek prentenboek, al ligt de moraal er wat dik bovenop. Vanaf ca. 5 jaar.
Joke Luyten
2/ei/07 m
Lila is een muisje dat dol is op lezen. Daarom woont ze in een boekenkast. Op een dag merkt Lila dat ze niet meer zo goed ziet. Ze heeft een bril nodig en die vindt ze op de neus van Anatole, een kat. Anatole is gelukkig een erg luie kat die vooral slaapt. Telkens als Anatole slaapt, sluipt Lila naar hem toe en steelt zijn bril. Zo kan ze terug lezen in haar geliefde boeken. Natuurlijk wordt ze op een bepaald moment betrapt en erger nog: Anatole krijgt Lila te pakken. Om haar leven te redden stelt Lila voor dat ze Anatole zal voorlezen, zo verveelt hij zich misschien wat minder. Dat wil Anatole wel eens proberen. En Lila, die pakt het slim aan, want ze stopt telkens met lezen op een spannend moment in het boek en leest dan pas de volgende dag verder. Dag na dag leest ze voor. De winter gaat voorbij en Anatole verveelt zich niet langer. Nu het lente is, wil Lila graag naar buiten maar dat ziet Anatole niet zitten. En hij dan? Hij wil niet dat Lila weggaat. Snel sluit hij Lila op in een kooi. Zo kan ze blijven voorlezen. Maar het voorlezen is niet meer zo leuk omdat Lila verdrietig is nu ze opgesloten is. Anatole krijgt medelijden en Lila belooft niet weg te lopen als ze buiten mag. Zij vindt het immers ook fijn om voor te lezen.
‘Verhalen… kun je die eten? Ja, met je oren.’ Dit is mijn favoriete dialoog uit het boek en maakt meteen het centrale thema van het boek duidelijk: graag lezen en voorgelezen worden. Lila en Anatole zijn sympathieke personages. Leuk om te lezen hoe ze geleidelijk aan vrienden worden, dankzij hun gedeelde liefde voor boeken en verhalen. De boeken die Lila voorleest zijn klassiekers (Roodkapje, Hans en Grietje) en voor alle kinderen herkenbaar. De prenten wekken de personages nog meer tot leven en kunnen kinderen lang boeien. Heel wat tekst staat in dialoogvorm, dat maakt het voorlezen minder evident. Of je moet, net als Lila, grappige stemmetjes gebruiken.
Joke Luyten
2/ei/07 m
Lila is een muisje dat dol is op lezen. Daarom woont ze in een boekenkast. Op een dag merkt Lila dat ze niet meer zo goed ziet. Ze heeft een bril nodig en die vindt ze op de neus van Anatole, een kat. Anatole is gelukkig een erg luie kat die vooral slaapt. Telkens als Anatole slaapt, sluipt Lila naar hem toe en steelt zijn bril. Zo kan ze terug lezen in haar geliefde boeken. Natuurlijk wordt ze op een bepaald moment betrapt en erger nog: Anatole krijgt Lila te pakken. Om haar leven te redden stelt Lila voor dat ze Anatole zal voorlezen, zo verveelt hij zich misschien wat minder. Dat wil Anatole wel eens proberen. En Lila, die pakt het slim aan, want ze stopt telkens met lezen op een spannend moment in het boek en leest dan pas de volgende dag verder. Dag na dag leest ze voor. De winter gaat voorbij en Anatole verveelt zich niet langer. Nu het lente is, wil Lila graag naar buiten maar dat ziet Anatole niet zitten. En hij dan? Hij wil niet dat Lila weggaat. Snel sluit hij Lila op in een kooi. Zo kan ze blijven voorlezen. Maar het voorlezen is niet meer zo leuk omdat Lila verdrietig is nu ze opgesloten is. Anatole krijgt medelijden en Lila belooft niet weg te lopen als ze buiten mag. Zij vindt het immers ook fijn om voor te lezen.
‘Verhalen… kun je die eten? Ja, met je oren.’ Dit is mijn favoriete dialoog uit het boek en maakt meteen het centrale thema van het boek duidelijk: graag lezen en voorgelezen worden. Lila en Anatole zijn sympathieke personages. Leuk om te lezen hoe ze geleidelijk aan vrienden worden, dankzij hun gedeelde liefde voor boeken en verhalen. De boeken die Lila voorleest zijn klassiekers (Roodkapje, Hans en Grietje) en voor alle kinderen herkenbaar. De prenten wekken de personages nog meer tot leven en kunnen kinderen lang boeien. Heel wat tekst staat in dialoogvorm, dat maakt het voorlezen minder evident. Of je moet, net als Lila, grappige stemmetjes gebruiken.
Joke Luyten
2/ei/07 m
Lila is een muisje dat dol is op lezen. Daarom woont ze in een boekenkast. Op een dag merkt Lila dat ze niet meer zo goed ziet. Ze heeft een bril nodig en die vindt ze op de neus van Anatole, een kat. Anatole is gelukkig een erg luie kat die vooral slaapt. Telkens als Anatole slaapt, sluipt Lila naar hem toe en steelt zijn bril. Zo kan ze terug lezen in haar geliefde boeken. Natuurlijk wordt ze op een bepaald moment betrapt en erger nog: Anatole krijgt Lila te pakken. Om haar leven te redden stelt Lila voor dat ze Anatole zal voorlezen, zo verveelt hij zich misschien wat minder. Dat wil Anatole wel eens proberen. En Lila, die pakt het slim aan, want ze stopt telkens met lezen op een spannend moment in het boek en leest dan pas de volgende dag verder. Dag na dag leest ze voor. De winter gaat voorbij en Anatole verveelt zich niet langer. Nu het lente is, wil Lila graag naar buiten maar dat ziet Anatole niet zitten. En hij dan? Hij wil niet dat Lila weggaat. Snel sluit hij Lila op in een kooi. Zo kan ze blijven voorlezen. Maar het voorlezen is niet meer zo leuk omdat Lila verdrietig is nu ze opgesloten is. Anatole krijgt medelijden en Lila belooft niet weg te lopen als ze buiten mag. Zij vindt het immers ook fijn om voor te lezen.
‘Verhalen… kun je die eten? Ja, met je oren.’ Dit is mijn favoriete dialoog uit het boek en maakt meteen het centrale thema van het boek duidelijk: graag lezen en voorgelezen worden. Lila en Anatole zijn sympathieke personages. Leuk om te lezen hoe ze geleidelijk aan vrienden worden, dankzij hun gedeelde liefde voor boeken en verhalen. De boeken die Lila voorleest zijn klassiekers (Roodkapje, Hans en Grietje) en voor alle kinderen herkenbaar. De prenten wekken de personages nog meer tot leven en kunnen kinderen lang boeien. Heel wat tekst staat in dialoogvorm, dat maakt het voorlezen minder evident. Of je moet, net als Lila, grappige stemmetjes gebruiken.
Joke Luyten
2/ei/07 m
Lila is een muisje dat dol is op lezen. Daarom woont ze in een boekenkast. Op een dag merkt Lila dat ze niet meer zo goed ziet. Ze heeft een bril nodig en die vindt ze op de neus van Anatole, een kat. Anatole is gelukkig een erg luie kat die vooral slaapt. Telkens als Anatole slaapt, sluipt Lila naar hem toe en steelt zijn bril. Zo kan ze terug lezen in haar geliefde boeken. Natuurlijk wordt ze op een bepaald moment betrapt en erger nog: Anatole krijgt Lila te pakken. Om haar leven te redden stelt Lila voor dat ze Anatole zal voorlezen, zo verveelt hij zich misschien wat minder. Dat wil Anatole wel eens proberen. En Lila, die pakt het slim aan, want ze stopt telkens met lezen op een spannend moment in het boek en leest dan pas de volgende dag verder. Dag na dag leest ze voor. De winter gaat voorbij en Anatole verveelt zich niet langer. Nu het lente is, wil Lila graag naar buiten maar dat ziet Anatole niet zitten. En hij dan? Hij wil niet dat Lila weggaat. Snel sluit hij Lila op in een kooi. Zo kan ze blijven voorlezen. Maar het voorlezen is niet meer zo leuk omdat Lila verdrietig is nu ze opgesloten is. Anatole krijgt medelijden en Lila belooft niet weg te lopen als ze buiten mag. Zij vindt het immers ook fijn om voor te lezen.
‘Verhalen… kun je die eten? Ja, met je oren.’ Dit is mijn favoriete dialoog uit het boek en maakt meteen het centrale thema van het boek duidelijk: graag lezen en voorgelezen worden. Lila en Anatole zijn sympathieke personages. Leuk om te lezen hoe ze geleidelijk aan vrienden worden, dankzij hun gedeelde liefde voor boeken en verhalen. De boeken die Lila voorleest zijn klassiekers (Roodkapje, Hans en Grietje) en voor alle kinderen herkenbaar. De prenten wekken de personages nog meer tot leven en kunnen kinderen lang boeien. Heel wat tekst staat in dialoogvorm, dat maakt het voorlezen minder evident. Of je moet, net als Lila, grappige stemmetjes gebruiken.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.