De reputaties
Juan Gabriel Vasquez
Juan Gabriel Vásquez (Auteur), Brigitte Coopmans (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Signatuur, 2017 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : VASQ |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Signatuur, 2017 |
VOLWASSENEN : ROMANS : VASQ |
Jan Stevens
rt/aa/29 m
Juan Gabriel Vásquez groeide in de jaren tachtig op in de Colombiaanse hoofdstad Bogotá, op dat moment de meest gewelddadige metropool ter wereld. Hij was amper 23 toen hij, in 1996, zijn land vaarwel zei om aan de Sorbonne Latijns-Amerikaanse literatuur te gaan studeren. In Europa wilde hij zijn droom waarmaken: schrijver worden. Maar dat schrijverschap kwam niet meteen van de grond en hij belandde in een zware existentiële crisis. Een bevriend bejaard echtpaar nodigde hem uit voor een weekend op hun landgoed in de Belgische Ardennen. Het geplande weekend werden negen maanden en zijn eerste verhalen speelden zich af tijdens dat verblijf.
In zijn nieuwe roman, De vorm van ruïnes , laat Vásquez een van zijn personages genadeloos afrekenen met die oude, ‘brave’ Belgische verhalen. ‘Terwijl het thuisfront kampt met een burgeroorlog die meer dan twintigduizend doden per jaar eist, een terrorismeprobleem dat je nergens anders in Latijns-Amerika tegenkomt en een geschiedenis die van meet af aan wordt gekenmerkt door de moord op onze grote mannen, schrijft u over stelletjes in de Ardennen die uit elkaar gaan’, klinkt het verwijtend. Dat oordeel is ongenadig streng, want na zijn Belgische verhalen schreef Juan Gabriel Vásquez een aantal zeer indringende romans waarin zijn door drugs en geweld geteisterde geboorteland de hoofdrol speelt. Eerst vanuit Frankrijk, later vanuit Barcelona. Toen hij eind 2012 op verzoek van zijn vrouw en tweelingdochters met hen terugkeerde naar Bogotá, was dat ietwat tegen zijn zin. Hij was bang dat het gebrek aan afstand zijn vrije en vranke literaire stem over Colombia in de kiem zou smoren. De vorm van ruïnes heeft hij integraal in zijn geboorteland geschreven. Hij bewijst ermee dat zijn vrees om een voorzichtige, door de heimat geknechte schrijver te worden totaal ongegrond was.
In De vorm van ruïnes duikt hij diep in het heart of darkness van zijn land, net zoals zijn grote idool Joseph Conrad hem dat voordeed met Congo. Vásquez reconstrueert twee politieke moorden die Colombia tot op de dag van vandaag beroeren. De eerste is die op Jorge Eliécer Gaitán, een beloftevolle links-liberale politicus die op 9 april 1948 doodgeschoten werd, de tweede die op de linkse generaal en politicus Rafael Uribe Uribe, die op 15 oktober 1914 met bijlslagen afgemaakt werd. De schrijver laat zich daarbij op sleeptouw nemen door de Kurtz-achtige Carlos Carballo, een hevig aanhanger van complottheorieën met een ongezonde obsessie voor het oeuvre van Vásquez.
Niemand schrijft soepeler en vloeiender dan Juan Gabriel Vásquez. De vorm van ruïnes is, alweer, een knap geconstrueerd meesterwerk en door de historische foto’s en de vele verwijzingen naar het persoonlijke leven van de schrijver bedrieglijk waarheidsgetrouw. Al is het boek wel degelijk een roman, bulkend van wat Vásquez zelf ‘poëtische waarheid’ noemt.
*****
Signatuur (oorspronkelijke titel: La forma de las ruinas), 520 blz., € 24,99.
Drs. G.A. Ribbink
Een roman die teruggrijpt op drie beruchte politieke moorden uit de twintigste eeuw: die op Rafael Uribe in 1914 en Jorge Eliécer Gaitan in 1948 in Colombia en die op John F. Kennedy in Dallas in 1963. Wat verbindt al deze moorden met de gebeurtenissen in New York van 11 september 2001? In deze vuistdikke roman haalt de auteur (Colombia, 1973) diverse complottheorieën aan en legt hij nooit vermoede verbanden, zonder zelf partij te kiezen. Hij laat het aan de lezer om conclusies te trekken. Uribe en Gaitán zijn belangrijke politieke figuren uit de Colombiaanse geschiedenis. De moord op Gaitán wordt door velen gezien als het voorspel voor de instabiele periode van guerrilla’s, paramilitairen en drugsbendes waar Colombia vanaf de jaren zestig in verwikkeld raakte. Dit alles wordt op boeiende wijze gereconstrueerd. Dit is de zesde roman van Vásquez. In 2011 won hij voor 'El ruido de las cosas al caer'* de Alfaguara prijs, alsmede diverse andere prijzen voor de Engelse vertaling.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.