Roxy
Esther Gerritsen
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek, cop. 2016 |
VOLWASSENEN : ROMANS : GERR |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek, cop. 2016 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 14111 |
Dirk Leyman
rt/aa/09 m
Vanaf de literaire wachttorens en uitkijkposten voorspellen velen een glorieuze toekomst voor Esther Gerritsen (45). Driemaal was ze genomineerd voor de Libris Literatuurprijs, maar telkens moest ze met lege handen naar huis. Haar hele oeuvre werd intussen wel bekroond met de Frans Kellendonkprijs.
Haar kale romans - denk aan Superduif, Dorst en Roxy - weten vooral Nederlandse lezers te behagen. In Vlaanderen krijgt haar werk nauwelijks een voet aan de grond. Of komt daar verandering in nu ze is aangewezen als auteur van het ook hier massaal verspreide Boekenweekgeschenk?
Tijd voor een vrouw
Gerritsens oeuvre wemelt van personages die als een bezetene hun eigen gedachtegangen fileren, alsof ze minutieus een moot vis van de graten ontdoen. Haar grillige en vaak onbehaaglijke universum puilt uit van de alledaagse familie-aangelegenheden. Soms lijkt ze wel de kampioene van het stationaire, rond zijn eigen spil draaiende proza. Ze grossiert in piekerende personages, opgezadeld met een overmaat aan luciditeit. Van de herkenbaarheid gaat het naar de gekte, en terug. Ook in Broer.
Een Boekenweekgeschenk schrijven is voor een auteur natuurlijk 'an offer you can't refuse' en geeft gegarandeerde airplay, ook al bak je er weinig van. Gerritsen kreeg de opdracht na enig gemor in letterenland: het werd (na Anna Enquist in 2002) immers weer hoog tijd voor een vrouw.
Broer laat zich lezen zonder franje en zonder pieken of dalen. Al loopt het dit keer redelijk goed af - het is vaak wel anders in de wereld van Gerritsen. "Meestal gaan mijn boeken zo: het loopt uit de hand, dan loopt het verder uit de hand en dan loopt het nóg verder uit de hand. Dat wilde ik deze keer niet. Ik houd ook van die films waarbij je de hele tijd denkt: kan niet goed gaan, kan niet goed gaan, en dan aan het eind... gaat het toch goed", vertelde Gerritsen daarover dit weekend in Trouw.
Broer registreert de reacties van Olivia, een pas aangeworven financieel directeur bij het bedrijf Kyvon Serviezen, op het nieuws dat haar broer zijn been gaat verliezen. Ze gaat helemaal over de rooie tijdens een belangrijke vergadering, hoewel ze in wezen geen hechte band heeft met Marcus. Ze stormt ziekenhuiswaarts, laat de verbouwereerde aandeelhouders beduusd achter en wentelt zich helemaal in zijn ellende. Ze reageert geprikkeld op het gedrag van haar man en haar kinderen en wanneer ze Marcus in huis neemt voor zijn revalidatie, blijkt hij voortdurend te huilen.
Verliest Olivia helemaal de pedalen? Ze verzeilt zelfs in een soort huwelijkscrisis, al heeft ze dat zelf eerst niet eens door, en ook Kyvon gaat zo goed als op de fles. Liters tranen worden er vergoten in deze novelle. Workaholica Olivia wil almaar 'redden', maar verliest daarbij zichzelf uit het oog. 'Toen drong het pas tot haar door. Iedereen kon met haar broer overweg, alleen zij niet. Zij huilde, haar broer niet.'
Uiteindelijk valt alles in een zekere plooi, komt er een soort mildheid. Much ado about nothing, zo lijkt het wel, al is haar broer natuurlijk wel zijn been kwijt.
Wolkendek
Gerritsen zal de lezer weinig doen opveren in deze nogal saaie novelle over angst voor controleverlies en een vrouw die - ondanks haar schijnbare onbaatzuchtigheid - vooral zichzelf overeind moet houden. De scènes missen scherpte en beklijven nauwelijks - ondanks de dubbele ladingen en het polyinterpretabele einde. Ook Olivia's tijdelijke waan is niet overtuigend neergezet.
Erger is dat Gerritsens stijl even schraal en grijs blijft als een laaghangend wolkendek. Het is alsof ze met een ambtenarenpen schrijft en elke fraaie formulering moedwillig de nek omdraait. Akkoord, het is een vertelstrategie. Maar of deze novelle Vlaamse lezers en masse naar de rest van haar oeuvre zal doen grijpen? Dat valt sterk te betwijfelen.
Esther Gerritsen, Broer, boekenweek-geschenk Nederland en Vlaanderen, 95 p.
Redactie
Esther Gerritsen schrijft het Boekenweekgeschenk 2016. De eenentachtigste Boekenweek vindt plaats van zaterdag 12 maart t/m zondag 20 maart 2016 en krijgt als thema 'Duitsland', onder het motto: 'Was ich noch zu sagen hätte'. Olivia heeft zich ontwikkeld tot een strak georganiseerde vrouw. Zij is de financieel directeur van het familiebedrijf. Wanneer haar broer Marcus verzorging nodig heeft, besluit ze hem in huis te nemen. Dit heeft vergaande gevolgen voor de onderlinge verhoudingen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.