De zevende dag

Romans over lijken in alle staten van ontbinding laten treurigheid, kilte en pessimisme vermoeden. Niet zo bij Yu Hua, van wie u zich misschien Leven!, De bloedverkoper of Broers herinnert, scherpe en geestige romans over China's turbulente recente verleden.

De zevende dag van 2013 is niet anders. Yu brengt deze keer het al even warmhartige als kolderieke relaas van de 41-jarige Yang Fei. Hij is net omgekomen bij een brand in een restaurant en waart zeven dagen lang rond in het rijk van zij die geen graf hebben omdat het hen ontbreekt aan verwanten en centen.

Het verhaal begint met een telefoontje van het uitvaartcentrum, Yang moet zich melden voor crematie. Het etablissement is een doorslagje van de Chinese samenleving, met plastic stoelen voor de gewone wachtenden, een vipruimte met comfortabele fauteuils voor de gefortuneerden en een luxekamer voor de ware elite, de politieke machthebbers.

De conversaties zijn navenant: terwijl de doorsneeburgers steen en been klagen over de hoge kosten van een begrafenis, steken de rijken en machtigen elkaar de loef af met wetenswaardigheden over de opschriften op hun stèles, het kunstige houtsnijwerk van hun sandelhouten urnes en de kostbare materialen waaruit hun lijkwades zijn vervaardigd.

Lusthof

Tijdens zijn merkwaardige omzwervingen ontmoet Yang de belangrijkste figuren uit zijn leven, die ook allemaal (voortijdig) zijn overleden. Hij komt zijn ex-vrouw Li Qing tegen, die zelfmoord pleegde nadat een affaire met de burgemeester van de stad fout afliep. De man kreeg tijdens de liefdesdaad een hartaanval.

Dat verhaal doet meteen denken aan het schandaal rond Liu Zhihua, de viceburgemeester van Peking, die in 2006 werd gearresteerd omdat hij er een lusthof met talrijke jonge dames op nahield. En zo gaat het ook met de rest van de vertellingen in het boek, zelfs de meest onwaarschijnlijke wendingen en verhaallijnen hebben veelal een link met de actualiteit. Zo verwijzen de 27 babylijkjes die Yang in de rivier ziet drijven naar een nieuwsfeit uit maart 2010. Toen dumpte een hospitaal in de provincie Shandong meer dan 20 dode kinderen in de stroom. Ook het vervolg is uit het (Chinese) leven gegrepen: eerst worden de feiten ontkend, de lokale media krijgen publicatieverbod en op het internet wordt er moord en brand geschreeuwd.

'Ik ben een realist', zegt Yu Hua daarover in interviews. 'Het is de werkelijkheid die absurd is. Beschouw me als een chroniqueur van de roetsjbaan waarop China zich al honderd jaar bevindt.'

Voor hem is De zevende dag bovenal een boek over onvoorwaardelijke liefde, en hoe haar kracht de ongerijmde wreedheid van het leven overstijgt. Dat doet ze bovenal in de bijzondere relatie tussen Yang en zijn vader. Hun band heeft niets met bloed van doen. Yang werd geboren in een rijdende trein. Hij floepte door het toiletgat - dat toen nog rechtstreeks uitgaf op de sporen - en overleefde dat als bij wonder. Een ongehuwde seinwachter vond de zuigeling en voedde hem op als zijn eigen zoon, zelfs als dat ertoe leidde dat potentiële huwelijkskandidaten hem links lieten liggen.

Li met de pet

In de Yangs, maar ook in de overige personages die De zevende dag bevolken, drukt Yu zijn geloof uit in de fundamentele goedheid van Li met de pet, zij het dat hij sporadisch wordt verblind door de verleidingen van het consumentisme en de gapende kloof tussen haves en have-nots.

Precies die goedmoedige toon, gekoppeld aan een hilarische observatie van hedendaags China, verklaart waarom Yu een van de meest gelezen schrijvers van zijn land is. Ook in het buitenland kan hij terecht op een grote schare lezers rekenen. Zijn werk is in vijftien talen te verkrijgen, en voor ons taalgebied leverde sinoloog Jan De Meyer andermaal voortreffelijk vertaalwerk af. Aan te bevelen.