Zwarte piste
Antonio Manzini
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Serena Libri, 2015 |
VERDIEPING 2 : DUIVELSHOEK : SPANNEND : MANZ |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Serena Libri, 2015 |
VOLWASSENEN : ROMANS : MANZ |
Frank Heinen
us/ug/26 a
In 1929 begon een van Italiës grootste uitgeverijen, Mondadori, met de reeks I Gialli Mondadori, goedkoop uitgebrachte detectives, in de meeste gevallen vertaald uit het Engels. De gialli lagen niet alleen in de boekhandel maar waren ook verkrijgbaar bij bijna alle kiosken. Zo konden hele generaties Italianen kennismaken met schrijvers als Agatha Christie, Ellery Queen en Raymond Chandler.
Acteur en auteur Antonio Manzini (°1964) lijkt met die gialli te zijn opgegroeid. In het tweede deel van zijn serie rond de roekeloze commissaris - vicequestore - Rocco Schiavone liggen de invloeden voor het oprapen: Schiavone heeft de humor van Chandlers Philip Marlowe, de culinaire appetijt van Camilleri's Montalbano, het timmermansoog van Christies Miss Marple en de goede inborst van Simenons Maigret. Ondanks al die sporen uit de detectivegeschiedenis is Manzini's speurder toch ook uniek.
In De rib van Adam gaat Schiavone - van Rome overgeplaatst naar het grauwe Aosta - op zoek naar de toedracht van de verdachte zelfmoord van een huisvrouw. Vervolgens ontrolt zich een bescheiden detectiveverhaal waarin alle voor de hand liggende stappen worden gezet. Je krijgt het gevoel dat Manzini met zijn petieterige drama de eenvoud van de traditionele whodunit wil eren. Daar slaagt hij, ondanks de voorspelbare plot, goed in.
Karikatuur
Hoe vaak tref je in een misdaadroman zinnen of dialogen aan die je meteen nog eens moet lezen omdat ze zo plezierig zijn om te lezen? Bij Manzini gebeurt dat met enige regelmaat en dat is volledig te danken aan diens verteller, die met elke zin duidelijker voor je oprijst.
Voor een personage als Rocco Schiavone begin je aan een boek, hij is het soort speurder dat je een serie boeken lang op sleeptouw neemt. Net als het overgrote merendeel van de inspecteurs en commissarissen die tegenwoordig ingewikkelde moordzaken tot een goed einde brengen, is ook Schiavone een mopperende, alleenstaande chaoot. Hij lijdt aan het noorden, aan het weer, aan kraaien, aan feestjes en aan zijn werk.
Je zou kunnen denken dat we hier met een misantroop te maken hebben, in wie een diepe haat jegens de wereld woekert, maar daarvoor is Rocco Schiavone te veel een stripfiguur en te weinig een echt mens. Dat dat geen enkel probleem hoeft te zijn, bewijst niet alleen Manzini: speurders als Maigret en Montalbano zijn ook in de eerste plaats de ogen van de lezer. Hun innerlijk leven betreft de zaak die opgelost moet worden en dat is dat. Daarom doen de gesprekken die Schiavone in zijn hoofd voert met zijn overleden vrouw ook wat geforceerd en sentimenteel aan, ze komen de lekkere karikatuur die Manzini heeft geschetst niet ten goede.
En passant zegt De rib van Adam ook een en ander over het Italië van nu. Een Italië waarin corruptie en eigenrichting geaccepteerde dagelijkse kost zijn en vrouwen nog altijd maar met moeite voor vol worden aangezien. Geen rooskleurig beeld, maar wel een beeld dat wordt geschetst door een man die zelf alle regels van het fatsoen en van goed politiewerk met voeten treedt.
FRANK HEINEN ■
Ria Scholten-Boswerger
Tweede* zelfstandig te lezen speurdersverhaal met de eigenzinnige, humeurige commissaris (vicequestore) Rocco Schiavone in de hoofdrol. In het koude Aosta in de Italiaanse Alpen, waar de Romeinse Rocco met grote tegenzin zijn werk doet, leidt hij een onderzoek naar de dood van een 35-jarige huisvrouw die zichzelf in huis heeft opgehangen aan de haak van een kroonluchter. Zelfmoord, maar na enig onderzoek lijkt het toch akelig veel op moord. De agenten met wie Rocco samenwerkt zijn niet bepaald competent. En hijzelf gaat als politieman nogal eens op grove wijze zijn boekje te buiten. Bij de afronding van de zaak speelt hij zelfs eigen rechter. Dit geeft wel een aparte kijk op het Italiaanse politieapparaat. Met vaart geschreven verhaal met veel komische dialoog. De karakters komen prima uit de verf, vooral dat van de complexe eigengereide brutale Rocco Schiavone die ook zachte kanten blijkt te bezitten. Niet echt spannend, maar door de boeiende hoofdpersoon een lekker weglezend verhaal, met aan het eind nog een mooie onverwachte wending. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.