Writers & lovers : a novel
Lily King
Lily King (Auteur), Mieke Trouw-Luyckx (Vertaler), Wim Scherpenisse (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Hollands Diep, cop. 2015 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 13866 |
Kathy Mathys
i /ul/31 j
Lily King was net begonnen aan haar derde roman, toen ze in een tweedehands boekhandel een biografie over de Amerikaanse antropologie pionier Margaret Mead (1901-1978) ontdekte. Ze vond het boek fascinerend, met name het deel waarin Mead haar Britse collega Gregory Bateson ontmoet. Ze is op dat moment getrouwd met haar tweede man, de Nieuw-Zeelandse antropoloog Reo Fortune, en er ontwikkelt zich een driehoeksverhouding. Bateson zou Meads derde echtgenoot worden. 'Ze waren ziek, angstig, paranoïde, verliefd. Het was een sleutelmoment in Meads leven. Aanvankelijk dacht ik dat iemand anders hier een geweldige roman zou over schrijven. Ik besefte niet meteen dat ik het zelf kon. Over krokodillen en jungles had ik nog nooit geschreven', vertelt King.
Toch bleef King zich verdiepen in Mead. De driehoeksverhouding beslaat slechts twaalf bladzijden in de biografie. Zodra King besloten had om Euforie te schrijven, wist ze dat ze er veel bij zou verzinnen. Dat voelde als een bevrijding. 'Ik had geen tijd om alles over haar te lezen - ik had kleine kinderen. Ik ben dus om praktische redenen gaan fantaseren, maar uiteindelijk bleek dat ook op artistiek vlak de beste oplossing. Ik heb Mead een andere naam gegeven: Nell Stone. Dat maakte het makkelijker om over haar te schrijven, haar echte naam intimideerde me.'
King vertelt het verhaal van de driehoeksverhouding vanuit het standpunt van Andrew Bankson - zo heet Bateson in het boek. 'Ik kon me goed inleven in hem. Hij had een tragische kindertijd, verloor twee broers. Zijn ouders verzetten zich tegen zijn studiekeuze. Bovendien vond ik het erg moeilijk om vanuit Mead te schrijven omdat zij zo beroemd is in de Verenigde Staten - ik kon niet dicht genoeg bij haar komen.'
Voor de oningewijden: wie was Margaret Mead?
'Ze was een van de pioniers van de culturele antropologie. Ik vind haar voornamelijk interessant omdat ze radicaal was. Ze was een feministe die voor de volle honderd procent volgens haar ideeën leefde. Toen ze zestien was, vroeg haar toenmalige vriendje de verloving aan. Ze antwoordde dat ze pas wou trouwen nadat ze haar universitaire studie had afgerond en enkel op voorwaarde dat ze ook andere minnaars mocht hebben. Verder stelde ze als voorwaarde dat ze allebei op gelijk welk moment zouden kunnen scheiden zonder zich te moeten verantwoorden. Dat was in 1918! Ze verzette zich op jonge leeftijd tegen het idee dat je een ander kan bezitten. Toch had ze ook een koloniale attitude. Als antropologe had ze 250 dragers nodig om haar bagage te transporteren.'
'Met haar werk bereikte Mead een groot publiek en dat is altijd haar bedoeling geweest. Ze gebruikte antropologie als een middel om sociale verandering op het thuisfront teweeg te brengen. Haar populairste werk in de VS was Coming of age in Samoa van 1928, waarin ze schrijft over puberteit en seks bij jonge meisjes op een eilandengroep in Oceanië.'
Uw roman eindigt heel anders dan in Meads leven. Was u op zoek naar meer dramatiek?
'Schrijven is voor mij een anti-intellectueel proces. Al mijn zintuigen staan op scherp wanneer ik schrijf: ik luister, voel, laat de dingen tot mij komen. Dat klinkt wazig, maar zo is het.'
'De feiten en mijn verhaal kun je vergelijken met twee treinen die in hetzelfde station vertrekken. Op een heel natuurlijke manier leggen ze hun traject af en dat loopt niet gelijk.'
'Ik heb de feiten niet altijd dramatischer gemaakt. De jaloezie en de afgunst waren groter en gruwelijker dan in mijn roman. Zo las ik in een van Meads brieven dat ze vreesde dat haar echtgenoot Bateson zou neerschieten, vervolgens haar en ten slotte zichzelf. Hij droeg altijd een pistool, was gewelddadig, hij sloeg haar.'
'Op seksueel vlak heb ik de dingen vereenvoudigd. Mead zat nooit in een monogame relatie; ze had meestal twee, soms drie relaties tegelijk. Ik heb het simpeler gehouden, ik dacht dat niemand de werkelijkheid geloofwaardig zou vinden.'
Er was niet enkel sprake van romantische, maar ook van professionele rivaliteit.
'Dat maakt dit verhaal zo interessant. Nells echtgenoot, Fen, had een vrouw die op professioneel vlak veel succesvoller was dan hij en kon daar niet mee omgaan, hij was openlijk jaloers. Hij hield dingen voor haar geheim, was niet te beroerd om te liegen over zijn onderzoek.'
De euforie in de titel verwijst naar het moment waarop de drie samen een nieuw inzicht ontwikkelen. Ze lijken in trance. Kent u dit soort momenten tijdens het schrijfproces?
'Tijdens het schrijfproces van Euforie waren dat soort momenten zeldzaam. Ik was bang, had voortdurend het gevoel dat ik faalde. In mijn hoofd klopte het, maar de woorden landden dood op papier. Dat waren zware weken.'
Zijn er vergelijkingen tussen het werk van een romanschrijver en een antropoloog?
'Ik denk dat ze bijna hetzelfde doen. Romans gaan over het individuele leven, maar ze gaan ook over groepen en systemen. Mijn eerdere werk gaat over familie, dat is het systeem dat ik wilde verkennen. Families zijn vergelijkbaar met stammen, ze hebben hun eigen regels en zeden. Mijn ouders scheidden toen ik tien was, mijn vader hertrouwde twee keer, mijn moeder één keer. Toen ik zeventien was, had ik dus vier families en die observeerde ik als schrijver in de dop. We woonden allemaal in Manchester, Massachussetts en moesten het met elkaar zien te stellen. Ik ging schrijven om mijn leven te begrijpen.'
'Mead had een heel andere persoonlijkheid dan ik, maar één ding hebben we gemeen: zij wou het leven van stammen vastleggen op papier, ik wil de wereld beschrijven zoals ik hem zie.'
Kathy Mathys ■
Els Willems
Drie antropologen werken samen in het Sepikgebied in Nieuw-Guinea in de dertiger jaren. Hun driehoeksrelatie compliceert hun werk. Het verhaal wordt voornamelijk verteld door Andrew Bankson, een onzekere jongeman, die stilaan grote bewondering en een stiekeme liefde opvat voor zijn collega, de onconventionele Nelly Stone. De relatie tussen beiden is een uitgebalanceerde mix van aantrekkingskracht en intellectuele zielsverwantschap. Duidelijk wordt ook de vaak negatieve impact van de wetenschappelijke bemoeienis op de leefwereld van de inlandse bevolking, door de bezitsdrang en de arrogantie van de veldwerkers. De schrijfster baseerde deze roman op het leven van Margaret Mead (1901-1978), een vooraanstaande Amerikaanse antropologe. Haar werk werd zowel hevig bekritiseerd als opgehemeld, vooral omdat ze de eerste vrouw was in het mannelijke bastion van de culturele antropologie en omdat ze natuurvolken bekeek door een feministische bril. Voor deze roman ontving de auteur de Kirkus Prize for Fiction 2014.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.