De klopjacht
Raoul Cauvin
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Dupuis, 2014 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : Strips jeugd VROU |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Dupuis, 2014 |
JEUGD : STRIPS : VROU |
15/10/2014
Raoul Cauvin, de ouderdomsdeken van het striptekenaarsgilde, en zijn poulain Bercovici mogen met recht en reden grootmeesters van de gag genoemd worden: ‘Agent 212’, ‘De Psy’, ‘Cédric’ en ‘De gieren’ zijn slechts een kleine greep uit Cauvins oeuvre, en Bercovici, ‘Berco’ voor de vrienden, heeft met ‘Grand panic circus’ en de ‘Cactus Club’ zijn laatste visuele gag nog niet getekend. Beide heerschappen zijn al jaren goed op elkaar ingespeelde maatjes (Cauvin ontdekte Bercovici tijdens een signeersessie, ergens in de diepe jaren 1980) en dat merk je ook aan hun werk. Cauvin is op zijn best in dit medium en slaagt er steeds in om in een genre waarvan je zou verwachten dat alles allang is gezegd iets nieuws te verzinnen. Met Hoe bevalt het? is het veel schrijvende duo ondertussen aan hun 36e editie toe en het lijkt erop dat ze nog helemaal niet uitgegagd zijn. Ook in deze editie is de humor niet van dat niveau dat je er van je stoel van zal vallen, maar voor de casual striplezer is dit een leuke binnenkopper. Cauvin haalt na zoveel versies van dezelfde mop allang niet meer de zweem van satire die in het begin van de reeks de humor een leuke twang gaf, maar dat begin is ook al weer van 1986 geleden. Dat moeten ondertussen al stevige verkoopcijfers zijn. Ook in deze editie kunnen we rekenen op de usual suspects: de nuchtere verpleegster met ietwat domme ouders, de vrolijke poetsvrouwen en de dokters met dwangneuroses.
Bercovici en Cauvin schuwen geen enkel cliché en werken met zorg alle kleine kantjes af die aan een ziekenhuis en het onvermijdelijke bezoek behoren. Bercovici heeft in het verleden bewezen verscheidene tekenstijlen machtig te zijn, maar voor Vrouwen in ‘t wit houdt hij het bij zijn meteen herkenbare grillige en cartooneske lijnvoering. Hij suggereert de karakters met slechts een paar lijnen, negeert proportie en menselijke anatomie en creëert grote vlakken, klaar om door Studio Leonardo van de harde, bijna primaire kleuren voorzien te worden die tekenend zijn voor het merendeel van de Dupuis-reeksen. Het zal de ongeruste echtgenotes en lanterfantende chirurgen die Bercovici’s pagina’s vullen worst wezen. Van exorcisme tot bedpannen, van jaloezie tot openbare dronkenschap, alles is bespreekbaar en alles mag rekenen op een vleugje absurditeit. Vrouwen in ‘t wit: niet innoverend, maar goed gemaakt in een genre dat niet kapot kan. [Sam Verhaegen]
Ing. Hans Stoovelaar
Humoristische strips, tekeningen van Philippe Bercovici in kleur, teksten van Raoul Cauvin in balloons, deel 36 in de serie 'Vrouwen in 't wit'. Vijftien korte stripverhalen van één tot vijf pagina's, spelend in het ziekenhuis. Een ingeslikte sleutel, een grappenmakende chirurg, een verpleegster uit Sicilië, een smurf in je darmen, een spoedopname, het zal je allemaal maar overkomen. Niet lezen voor je het ziekenhuis ingaat, wel als je aan de beterende hand bent. De grappen zijn merendeels aardig, soms morbide; het tekenwerk is vlot en expressief. Los leesbaar van het vorige deel, 'Pretbedervers' (2013)*.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.